เมียเลี้ยง

แรงอดีตกรีดแผลใจ

ตอนที่ 1

“มีผู้หญิงคนหนึ่งมาขอพบคุณว่านค่ะ เธอบอกว่าเป็นเพื่อนกับคุณว่านชื่อดาววลัย”นางล้อมเข้ามารายงานเจ้านายถึงข้างใน ที่อาคันตุกะมายืนรออยู่ประตูรั้ว

“เหมือนท่าทางร้อนใจยังไงชอบกล” นางล้อมตอบแล้ว สังเกตสีหน้าเจ้านาย ที่นางอยู่ดูแลเขาตลอด

คุณอภิวานต์เคยผิดหวังความรักมาแล้วครั้งหนึ่ง

“ดาววลัย”เขาทวนคำชื่อนี้คุ้นและเคยได้ยินมาก่อน ขมวดคิ้ว นั่งกับเก้าอี้หวายตัวโปรดที่บริเวณสวนหลังบ้าน

“ชื่อ ดาววลัยจริงๆหรือ ล้อม”เขาพูดเหมือนไม่เชื่อ จนนางล้อมต้องอธิบาย

“ล้อมจะต้องมาโกหกคุณว่านทำไมคะ”

“ฉันอยากแน่ใจ ” นางล้อมเคยพูดเสมอว่า นายจ้างของนางเป็นคนรูปหล่อ หน้าตาสะอาดสะอ้าน จมูกโด่ง เข้ม หน้าตาถือว่าหล่อเหลาแบบสุขุมนุ่มลึกของหนุ่มใหญ่ ที่นางล้อมแอบประทับใจเสมอ

เสียเพียงอย่างเดียว ชอบตีสีหน้าเคร่งขรึมไม่ยิ้ม และเหมือนคนที่ผ่านความระทมทุกข์ในชีวิตบางอย่าง และไม่คิดจะเปิดเผยให้ใครฟังนี่ล่ะอุปนิสัยนายจ้างของล้อมล่ะ ชอบอยู่คนเดียวเก็บตัวเงียบ และไว้หนวดเคราจนดูเข้ม

นอกจากนั้นยังมีน้ำเสียงที่กังวานทรงพลังดุจคำประกาศิต เธอมีน้องชายอยู่คนหนึ่งคือคุณศามิน เพิ่งเดินทางไปต่างประเทศเมื่ออาทิตย์ก่อนนี้ อายุของคุณศามินเพิ่งจะยี่สิบเอง ไม่จบมหาวิทยาลัยในกรุงเทพ

เธอโอนย้ายที่เรียนจากเมืองไทยไปสหรัฐอเมริกา เธอเป็นลูกหลาน ทายาทของอภิมหาเศรษฐี ตระกูลเศรษฐโภคา

แต่ปัจจุบัน คุณดุลชิต บิดาของทั้งศามินและคุณอภิวานต์ ได้ตัดสินใจแต่งงานใหม่เดินทางไปอยู่ที่ประเทศสิงคโปร์กับภรรยาชาวไทยชื่อเพียงตรอง

หลังจากที่คุณนายผู้หญิงลิลวดีเสียชีวิตลงเพราะโรคร้าย ที่คร่าชีวิตเธอไปเมื่อห้าปีที่ผ่านมา

คฤหาสน์ใหญ่หลังนี้จึงตกอยู่ในความครอบครอง ดูแลของคุณอภิวานต์ ทายาทคนโตของอดีตนายหญิงและนายผู้ชาย

“ไปเปิดประตูให้เขาเข้ามา ล้อม” คำสั่งของเจ้านายหนุ่ม

นางล้อมรีบลุกก้าวไปเปิดประตูด้านหน้าพอประตูอัลลอยด์หน้าคฤหาสน์หลังงามตระหง่านซึ่งทั้งโดดเด่นกว่าหลังใดในละแวกถนนสายเศรษฐกิจที่ดินราคาแพงลิบลิ่ว อย่างถนนสุขุมวิท เปิดออกโดยอัตโนมัติประตูรั้วเหล็กที่ทาด้วยสีทองก็ตัดแสงกับดวงอาทิตย์จนเกิดประกายสะท้อนวับวาว

“เข้ามาเถอะ คุณว่านเธอรออยู่ข้างในขอโทษหน่อยนะเข้าไปนาน”

“ไม่เป็นไรค่ะ”หญิงนางนั้นตอบ ท่าทางเธอเจียมตัว และเนื้อตัวดูจะผอมแห้ง

“พักอยู่ที่ไหนล่ะ”

“แถวรามคำแหงค่ะ ” ดาววลัยเดินตามแม่บ้านของอภิวานต์ นี่คือครั้งแรกที่เหยียบย่าง

เมื่อสังเกตดูจากสายตาก็แน่ใจว่า ดูเหมือนแม่บ้านของที่นี่ไม่อยากจะต้อนรับสักเท่าใดเหมือนจำใจแต่แกล้งซ่อนความรู้สึก เพราะแม้จะใช้คำถามเรียบๆถามแล้วยิ้มอย่างหวังดี แต่ลึกๆนั้น มันเจือบางสิ่งบางอย่างที่ดูน่ากลัว ดาววลัยรู้สึกได้ดาววลัยจึงนิ่ง

หล่อนเคยได้ยินอภิวานต์พูดถึงแม่บ้านของเขาว่า เขาอยู่กับแม่บ้านของเขา หลังจากที่คุณหญิงมารดาแท้ๆของเขาเสียชีวิตไป

แต่ตอนนี้ ดาววลัยเดือดเนื้อร้อนใจจนต้องบากหน้า เข้ามาพึ่งพาเขา เพื่อนเก่าในสมัยที่เรียนมหาวิทยาลัย เจอหน้าเขาแล้ว ดาววลัยดีใจและตื้นตันอย่างที่สุด

จนอยากจะร้องไห้ ชีวิตตอนนี้ของหล่อนเขาจะรู้บ้างไหมหนอว่ามันตกอับสุดขีดแค่ไหน สามีที่เป็นลูกชายมหาเศรษฐีตกอับก็เหมือนกัน ทวิชได้ทำร้ายครอบครัวอย่างสาหัสสากรรจ์

เขาจะเอาดาววลัยไปขายที่บ่อน ทั้งๆที่หล่อนกำลังท้องด้วย ท้องลูกคนที่สอง ซึ่งคลอดต่อมา เป็นผู้ชาย ส่วน เด็กหญิงก้านแพร ลูกสาวคนโต ฝากไว้ให้คนข้างบ้านเลี้ยง แล้วจะมารับกลับคืน

จะกล้าบอกกับอภิวานต์ได้อย่างไรกัน ว่าสามีติดหนี้การพนันฟุตบอลมีมาเฟีย ตามมารบกวนข่มขู่จะฆ่าเขาทิ้ง มันเป็นหนี้กรรมหนี้เวร ที่หล่อนร่วมก่อกับเขาไว้ ดาววลัย เห็นหน้าของอภิวานต์ เหมือนกับพ่อพระมาโปรด

ไหนล่ะ น้องชายของเขาน้องชายใจชั่วที่เคยคิดจะทำมิดีมิร้ายกับหล่อนในคราวนั้นหล่อนตั้งใจมาที่นี่แล้ว ต้องข่มความกลัว แม้นึกสั่น ประหม่า อย่าได้เจอกับศามิน ผู้ชายที่มองเห็นผู้หญิงเป็นของเล่นชั่วคราว

ส่วนทวิชเขาไม่ใช่คนแข็งแกร่ง แข็งแรงที่จะปกป้องหล่อนและลูกน้อยได้ เขาอ่อนแอเกินไป ถือว่าหล่อนเลือกคนผิด

“ว่านคะดาวขอโทษด้วยที่มารบกวนคุณ ตอนนี้ดาวหมดหนทางแล้วค่ะ ”

หล่อนยอมรับ ว่าหักความด้านอาย ไปหมดเพื่อพูดกับเขา

“ดาว”อภิวานต์อุทานออกมาด้วยความรู้สึก สงสารจับใจ ท่าทางของดาววลัยเหมือนคนอ่อนล้ากับชีวิตเต็มที่

“แล้วเจ้าวิช สามีของคุณล่ะ อย่าบอกนะว่า ลายมัน ออกแล้ว แล้วคุณเพิ่งมารู้จักมันดิบดีก็ตอนนี้”

ผู้หญิงคนนี้คือคนที่เขาเคยรักมาก่อน เมื่อครั้งเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัย ดาววลัยเป็นคนสวยและเรียนเก่งด้วย แต่เมื่อเขารู้ว่าเธอมาพลาดพลั้งเสียทีให้กับทวิชเพื่อนรักของเขา เขาจึงปลีกตัวออกมา

ยอมรับว่าทำใจยากเขาเองก็หลงรักดาววลัยเหมือนกันเคยเกี้ยวจีบหล่อนมาก่อน ทวิช ดาววลัยก็รู้ซึ้งแก่ใจ ทวิชทำลงไปก็เพราะความรัก ความรักที่ปนกับความใคร่

“ผมรู้ว่าคุณอึดอัด เอาล่ะค่อยๆพูดมาเถอะ”

เขาพูดเหมือนรู้ดีทุกๆสิ่งเหมือนหนามตำใจเขา พูดไปแล้ว มันยอกแสยงจิตใจของเขาเอง ภาพบาดตาระหว่างทวิชพรอดรักกับดาววลัย แม้วิธีสกปรกชั่วช้าก็ตาม แต่ทั้งสองก็เป็นผัวเมีย ผลผลิตด้วยกัน น่าจะมีหรอก เขาเชื่อแน่ว่า ทวิชกับดาววลัยต้องมีลูกด้วยกัน

เขาทราบข่าวด้วยความสลดใจ ในการทำตัวของดาววลัยในครั้งนั้น เธอตั้งท้องก่อนที่จะเรียนจบ

เขาไม่อยากสนใจผู้หญิงคนไหนอีกดาววลัย เหมือนเป็นรักเดียวและรักครั้งสุดท้ายของเขามีครอบครัวแล้ว เธอก็ใจดำไม่ยอมมาหาเขาเลย บัดนี้กล้าซมซาน มาหาเขาในสภาพที่เขาคาดเดาออก อยากจะเหยียดเยาะซ้ำเติม หรือพูดถากถาง กระทบประชดใส่ แต่หักห้ามใจตัวเอง

นึกถึงหน้าทวิชทีไรเขาอยากจะต่อยมันให้ซักร้อยหนเหลือเกิน ที่มันทำกับเขา ตอนนี้ เขากับมันไม่คบหา เป็นศัตรูที่ไม่รู้จักกันเกลียดขี้หน้ามันที่สุดตัดขาดจากความเป็นเพื่อน ไอ้ลูกมหาเศรษฐีตกทุกข์ได้ยาก พ่อแม่มันก่อหนี้ก่อสินจนล้มละลาย เพราะรวยไม่จริง

คราวนี้มันเหมือนคนแพแตกในชีวิตเคว้งคว้าง ไม่มีอะไรหลงเหลือ ทรัพย์สมบัติในชีวิต ถูกเขาโกงไปหมด ญาติพี่น้องของมันเองแท้ๆ ยังร่วมกับโกงสมบัติของมันไปได้ เหมือนกรรมเวรตามสนองมันแล้ว หมดสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง