เจ้าชายชารีฟร์หัวเราะร่วน ขยับกายเข้าไปนั่งใกล้คนที่กอดอกตัวเองแน่น ราวกับกลัวเขาจับถอดเสื้อผ้า แล้วแกล้งแหย่เสียงกระเส่า ดวงตาคมกริบก็ทอดมองด้วยแววตาหิวกระหายในรสรัก
“เราพูดเรื่องจริงน่ะน้ำค้าง ลักหลับกับคนนอนหลับสนิทขนาดถูกจูบถูกอุ้มมาที่ตำหนักของเราแล้วยังไม่รู้สึกตัวจะไปสนุกอะไรกัน สู้มาร่วมด้วยช่วยกันทำคนละไม้คนละมือแบบนี้จะดีกว่า”
ว่าแล้วคนตัวใหญ่ก็จับข้อเท้าเล็กไว้มั่น แล้วออกแรงเพียงเล็กน้อย ก็ลากร่างบอบบางให้มาตกอยู่ในอ้อมแขนของตนเองได้อย่างง่ายดาย
“กรี๊ดดด!!! เจ้าชายอย่ามาทำอะไรบ้าๆ น่ะ เรายังไม่ได้แต่งงานกัน เจ้าชายห้ามล่วงเกินน้ำค้างเด็ดขาด”
นาราพรรณขู่ฟ่อแกมออกคำสั่ง มือเล็กทั้งสองก็ยกขึ้นยันแผงอกบึกบึนเต็มไปด้วยมัดกล้าม อย่างคนที่ออกกำลังอย่างสม่ำเสมอไว้
“อย่าขอร้องให้เปลืองน้ำลายเลยน้ำค้าง ยังไงๆ คืนนี้เจ้าก็ต้องเป็นชายาของเรา”
ห้ามได้ก็ห้ามไปสิ! แต่คนที่ดื้อด้านเอาแ
