นาราพรรณสะดุ้งเล็กน้อย เมื่อมือเล็กถูกจับนำทางไปกอบกุมท่อนกายแข็งแกร่ง ทว่ากลับนุ่มละมุนยิ่งกว่าแพรไหม หญิงสาวตวัดปลายลิ้นเลียริมฝีปากของตนเอง ก่อนจะแกล้งกระซิบยั่วยวน
“จะให้น้ำค้างทำอย่างไรกับเรือนกายของเจ้าชายดีคะ”
“รักเราสิน้ำค้าง รักเรา มอบความสำราญให้กับเราอีกครั้ง และอีกครั้ง”
เจ้าชายหนุ่มกระซิบเสียงแหบพร่า ใช้ฟันขบเม้มตรงปลายถันสีเข้ม จนชายาสะดุ้งเฮือกสูดปากร้องครวญครางด้วยความเสียวซ่าน
นาราพรรณคลี่ยิ้มลองหยั่งเชิง ด้วยการขยับปลายนิ้วขึ้นลงหนักเบา ก่อนจะเพิ่มความเร็วมากยิ่งขึ้น เมื่อพระสวามีได้จับกอบกุมดอกบัวปริ่มน้ำบีบเคล้นอย่างหนักมือ ด้วยความเสียวซ่านกับบทเพลงที่เธอได้มอบความสุขให้ หญิงสาวคลี่ยิ้มพึงพอใจเป็นอย่างยิ่ง เมื่อรู้สึกราวกับตนเองเป็นผู้กอบกุมชัยชนะในเพลิงรักอันแสนเร่าร้อน
“น้ำค้าง...อย่ารอช้า ปล่อยให้เราเข้าไปในเรือนร่างของเจ้า”
เจ้าชายชารีฟร์ร้องครางไม่ได้ศั
