ชีที่ไม่ใช่ชี
2776 คำ
เสียงเพลงที่เป็นจังหวะแดนซ์นะเต้นตาม ผู้ชายและผู้หญิงในผับต่างจ้องมองที่เวทีอย่างเดียว เพราะการเต้นคาบาเร่ต์ของรีโรสบนเวทีคนเดียว การแต่งตัวของเธอนั้นเหมือนจะโป๊แต่ทุกอย่างนั้นเธอเชฟอย่างดีคือ เธอสวมชุดซีทรูที่มีสีเหมือนกันกับสีผิวของเธออยู่แล้ว ทุกคนอาจจะคิดว่าเธอมีแค่เม็ดเพชรปิดจุกและดอกกุหลาบปิดที่ดอกกุหลาบเท่านั้น แต่ผิดเพราะเธอสวมอย่างมิดชิดมากๆ รีโรสเต้นอย่างพลิ้วไหวอ่อนซ่อนแข็งแกร่ง รอยยิ้มหวานๆของเธอส่งให้คนที่อยู่ในผับ
" หู้วววว!!!!!!!!!!!!!!!!.........ว้าววววววววว.........เสียงคนที่อยู่ในผับร้องดังกึกก้องไปหมด เวคินยืนมองรีโรสอย่างอึ้งๆและทึ่งๆไปหมด เพราะลูกน้องของเข้าไปสืยประวัติคือไม่ได้อะไรเลย นอกจาก สปา วัด สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเท่านั้น การสืบประวัติของรีโรสล้มเหลวไม่เป็นท่าเลย
" บ้าซิบ! " เวคินสบทออกมาด้วยความหงุดหงิดใจ ก่อนเขาจะขบกรามแน่นๆ เพราะเขากำลังพลาดอะไรไปหลายอย่าง ไลอ้อนมองหน้าเพื่อน เวคินรู้สึกเหมือนมีอะไรฟาดที่หัวของเขาจนมันคิดอะไรไม่ออกเลย เขาเหมือนเขาหน้าชาโดนตบแต่ไม่ได้ตบเลย
" มึงเอาอะไรให้เธอดื่มไอ้เ..ี้ยไล" เวคินถามแต่สายตาของเขายังจับจ้องที่รีโรสอยู่ เขาอยากเดินไปหาเธอเเต่เพราะขาของเขามันแข็งทื่อก้าวไม่ออก เวคินขบกรามแน่นๆ อารมณ์หงุดหงิดเดือดดาลด้านในเริ่มผุดขึ้นมา เพราะไอ้ท่าเต้นยั่วยวนของเธอ กับรอยยิ้มหวานเยิ้มแบบเชิญชวนของเธอนั้นมันช่างน่าลงโทษมากๆ
" เธอก็แค่ดื่ม เอ่อ........" ไลอ้อนพูดไม่ออกเพราะรีโรสนั้นจัดเองทุกอย่างที่อยู่บนโต๊ะ
' อันนี้รสชาติดีค่ะ. โรสชอบ' รีโรสยกวอดก้าขึ้นมาพลางรินลงใส่แก้วของตัวเอง
' อึก! อ๊าาาาาาา'เธอดื่มอย่างไม่กลัวขมเลย ทั้งสามหนุ่มมองแล้วยิ้มที่มุมปากอย่างชอบใจ
' งั้นเราชนหน่อยครับน้องโรส' ฟอลตัลเอ่ยชวน รีโรสหยิบขวดวอดก้าขึ้นมารินลงแก้วของตัวเอง
' ค่ะ ชนค่ะพี่ๆๆ'เธอตอบรับคำชวนของฟอลตัลพลางยื่นแก้ววอดก้าออกมาด้านหน้า
เพล้ง!ๆๆๆ เสียงแก้วชนกัน พร้อมกับแก้วซ็อตของแต่ละคนกรอกเข้าปากของตัวเอง รีโรสยิ้มหวาน
' ผับที่นี่เงียบนะคะ ' รีโรสพูดขึ้นมาลอยๆ มือของเธอหยิบขวดวอดก้าขวดนั้นรินลงแก้วซ็อตแล้วยกขึ้นดื่ม
' อื้มมม รสชาติเหมือนเดิมเลย' รีโรสพูดขึ้นมาลอยๆ พลางหยิบอีกขวดรินลงแก้วซ็อต พร้อมยกขึ้นดื่ม
" อื้มมมม นี้ก็รสชาติเหมือนเดิม คริๆๆ' รีโรสพูดคนเดียวลอยๆอย่างอารมณ์ดี ไลอ้อน ครีย์ยอน ฟอลตัลอ้าปากค้าง มองหน้าของเธออย่างอึ้งๆ รีโรสดื่มวอดก้าทั้งสี่ขวดจนครบทุกขวดแล้ว เธอพลางทำหน้าเซ็งก่อนเธอจะยิ้มแก้มปริ ใบหน้าสวยที่เริ่มแดงแต่รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นที่มุมปากของเธอ
' อยากได้เมียแบบนี้อ่ะ' ฟอลตัลพูดขึ้นมาลอยๆอย่างลืมตัว เพราะบางครั้งรีโรสและรีโมตช่างเหมือนเด็กที่กำลังจะเล่นซนโดยแอบผู้ปกครองอย่างเวคินหรือเถื่อนไปเล่นที่เสี่ยงๆ ทั้งสามหนุ่มมองหน้ากันอย่างงงๆเพราะผับของเดวิลคือสนุกที่สุดแล้ว รีโรสดันตัวลุกขึ้นยืน
' โรสขอไปสนุกๆด้านล่างแป๊บนะคะพี่ๆ' รีโรสบอกทั้งสามหนุ่ม
' พี่ไปเป็นเพื่อนไหมครับน้องโรส' ฟอลตัลถามรีโรสด้วยความเป็นห่วงและกลัวเวคินด่าด้วย รีโรสยิ้มแก้มปริ พลางค่อยๆปลดกระดุมออกจากรังที่ละเม็ด ก่อนชุดเดรสของเธอจะร่วงหล่นไปกองกับพื้น บนร่างกายของรีโรสมีชุดซีทรูสีผิวเนื้อเหมือนผิวของเธอที่แนบเนื้อของเธอมากๆจนแยกไม่ออกว่าอันไหนเนื้อของเธอ ทั้งสามหนุ่มก้มมองหน้าอกใหญ่ที่มีเม็ดเพชรปิดจุดและสุดท้ายดอกกุหลาบ
' ซิบ!' ทั้งสามหนุ่มสบทออกมาพร้อมๆกัน สายตาของพวกเขาจ้องมองสำรวจร่างของผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าแม่ชี ทั้งสามคนกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เพราะรีโรสนั้นเซ็กซี่มากๆไม่ต่างจากรีโมตเลย ฟอลตัล ครีย์ยอน ไลอ้อนมือไม้สั่นเทา ทั้งสามคนหันหน้าหนี พลางคิดว่าคืนนี้พวกเขาต้องได้ปลดปล่อยกับผู้หญิงสักคนสองคน
' คริๆๆ โรสขอตัวไปสนุกแป๊บนึงนะคะพี่ๆ ' รีโรสบอกทั้งสามหนุ่มพร้อมกับเดินทออกจากห้องไป ครีย์ยอน ไลอ้อน ฟอลตัลมองหน้ากัน
' เมียไอ้เ...ี้่นคินน่า......มากว่ะ' ทั้งสามคนพูดออกมาพร้อมๆกัน พลางขบกรามแน่นๆและก้มลงมองเป้ากางเกงตัวเอง
' ซิบ!!!!!! น่า......ซิบ ทั้งเมียไอ้เ..ี้่ยเถื่อนและเมียไอ้เ...ี้ยคิน' ฟอลตัลพูดขึ้นมาลอยๆอย่างอดไม่ได้ ครีย์ยอนและไลอ้อนพยักรับอย่างลืมตัว
' ใช่ว่ะ ' สองพี่น้องพูดออกมาอย่างลืมตัว
" เธอแค่ดื่มนิดหน่อยนะไอ้คิน" ไลอ้อนพูดขึ้นมาหลังจากเขารู้สึกตัวจากความคิดของตัวเอง เวคินมองรีโรสที่เต้นคาบาเร่ต์เสร็จแล้ว เธอก้มตัวลงมือยกขึ้นเพื่อโค้งคำนับ
แปะๆๆๆๆๆๆๆๆ วี้วววววววววววววววววววววว!!!!!! เสียงปรบมือและเป่าปากดังกึกก้อง ทุกคนในผับนั้นแทบไม่หุบยิ้มเลย รีโรสทำท่าทางทะเล้นหันก้นงอนและส่ายไปส่ายมาและนั่งลง ขาเรียวอ้าออกกว้างๆ ก่อนจะโก่งขึ้นมา ก่อนรีโรสจะหันมาโบกมือทักทาย รอยยิ้มหวานเยิ้มเชิญชวน
" เวร!!!!! " เวคินสบทออกมาอย่างหงุดหงิดในใจ เขากำมือเข้าหากันแน่นๆ แววตาที่ดุดันน่ากลัว
" คืนนี้มีคนดูแลหรือยังครับคนสวย" เสียงผู้ชายคนหนึ่งถามรีโรสดังๆ
" ใช่ครับคนสวย! ผมพร้อมดูแลทั้งคืนนะครับคนสวย" เสียงผู้ชายอีกคนพูดดังๆ เวคินขบกรามแน่นๆ รีโรสทำหน้าทำตาส่งให้หนุ่มเล่นๆเหมือนเด็กๆเล่นกัน
กรอด!!!!!!!!!เวคินกัดฟันเสียงดัง ไลอ้อนมองหน้าเพื่อนแล้วส่ายหน้า
" มึงพลาดอะไรบ้างเกี่ยวกับเมียของมึงว่ะไอ้เ..ี้ยคิน" ไลอ้อนถามเพื่อนด้วยความสงสัย ครีย์ยอนเดินมาสมทบ
" ชีที่ไม่ใช่ชี" ครีย์ยอนพูดขึ้นมาลอยๆ
" กูจะเอาคนนี้ๆๆไอ้คิน หย่ากับเธอพรุ่งนี้เลยนะ กูไม่ติด" ฟอลตัลพูดขึ้นมาลอยๆ เวคินจ้องมองรีโรสตลอดเวลา บอดี้การ์ดของครีย์ยอนเอาเสื้อคลุมไปให้เธอสวมใส รีโรสเดินลงจากเวทีมา พร้อมกับบอดี้การ์ดสี่ห้าคนกันคนพยายามจะเข้าใกล้ๆเธอ
หมับ! มือของใครบางคนจับมือของรีโรสเอาไว้ รีโรสก้มลงมองมือของตัวเองนิ่งๆ เธอไม่ได้กลัวอะไรเลย
พรืด! เสียงไฟสปอร์ตไลท์ส่องมาที่รีโรสทันที คนในผับมองมาที่รีโรสและผู้ชายคนหนึ่ง ส่วนบอดี้การ์ดนั้นโดนลูกน้องของผู้ชายคนนั้นเอาปืนจ่อหัวทุกคน
" คนสวยครับ คืนนี้พี่ขอดูแลทั้งคืนนะครับ" ผมชายคนนั้นถามรีโรสเสียงหวาน รีโรสเงยหน้าขึ้นมามองหน้าของเจ้าของมือ เธอยิ้มหวานและจะอ้าปากพูดแต่เธอต้องเงียบเพราะมือใครอีกคนจับมือของผู้ชายคนนั้นเอาไว้
หมับ! มือของใครอีกคนจับมือคนที่จับมือของรีโรสด้วยแรงที่มีมากมาย รีโรสมองหน้าของเวคินนิ่งๆ
" ปล่อยมือออกจากมือของเธอ" เสียงเหี้ยมๆของเวคินดังอยู่ด้านหน้า เขาไม่สนใจว่าลูกน้องจะโดนปืนจ่อหัวเพราะที่นี่คือถิ่นของเขา รีโรสเหยียดยิ้มที่มุมปาก หัวใจเต้นแรง แต่เธอไม่พูดอะไรออกมา
" เธอต้องการคนดูแล" ผู้ชายที่จับมือของรีโรสพูดขึ้นมาลอยๆอย่างไม่กลัวเกรง รีโรสยืนนิ่งๆไม่ได้ขัดขืนอะไร
" กูไม่อนุญาต" เวคินเค้นเสียงรอดไรฟันออกมาเยือกเย็น แววตาดุดันน่ากลัว รีโรสเอาแต่ยืนนิ่งๆไม่ได้จะพูดหรือปฏิเสธอะไร เพราะเธอรู้ว่าถิ่นนี้ถิ่นของใคร
" เธอตกลงจะไปกลับผมแล้วนะครับ เธอยอมให้ผมดูแลคืนนี้ " ผู้ชายคนนั้นพูดอย่างไม่ได้เกรงกลัวอะไร พร้อมกับลูกน้องของเขายืนอยู่ด้านหลังเวคินนั้นได้เดินเขามาหาเวคินเพื่อเอาปืนจ่อที่หัวของเวคิน รีโรสอ้าปากค้าง ตาโต เธอพยายามหลับตาลงให้สนิท
' สัพเพ สัพตา บลาๆๆๆๆๆๆๆๆ.....' รีโรสสวดมนต์แผ่เมตตาทันที
" ปล่อยมือเมียเพื่อนของกู ! " เสียงของเดวิลดังมาจากด้านบน พลางเล็งปืนลงมาหาผู้ชายคนนั้น เวคินแสยะยิ้มเหี้ยม
" หึหึ ปล่อยเดียวนี้" เวคินเค้นเสียงรอดไรฟันออกมาเหี้ยมๆ พลางออกแรงบีบมือของผู้ชายที่จับมือของรีโรสให้แรงๆกว่าเดิม
" หึหึ เสียดายจังนะครับคนสวย คืนนี้พี่อดดูแลเลย เอาไว้ครั้งหน้านะครับ" ผู้ชายคนนั้นบอกรีโรสพลางปล่อยมือออกจากมือของรีโรส เวคินขบกรามแน่นๆ
" ยัยชีมานี้" เวคินเรียกรีโรสเสียงดุ รีโรสลืมตาขึ้นมาพลางเบะปากส่งให้เขา เวคินเห็นแล้วยิ่งหงุดหงิด เขาเดินไปหาเธอ
หมับ! เวคินกอดคอของรีโรสและดึงเข้ามาหาเขาแน่นๆให้ร่างของเธอเบียดกับร่างของเขา รีโรสทำหน้างอง้ำ
" เมียกู!" เวคินบอกผู้ชายคนนั้นเสียงดัง ทุกคนในผับที่จ้องมองนั้นถึงกับอ้าปากค้าง ยิ่งผู้หญิงด้วยแล้วยิ่งตกใจมากๆ
" เมีย!!!! ไม่จริงอ่ะ , คุณเวคินมีเมียตอนไหน, ของใหม่แน่ๆ, บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
" ตัวจริงของเธอใช่ไหมรีโรส!" เวคินก้มลงไปกระซิบถามเธอเบาๆ รีโรสทำหน้านิ่งเฉย
" นี้เวคิน " เธอพูดออกมาเหมือนจะด่าเขาเลย แต่เวคินก้มลงไปพร้อมกับปากของเขาประกบปากของเธอทันที
" อื้ออออออ " รีโรสร้องประท้วงเขาในลำคอ มือของเธอโดนมือของเขารวบเอาไว้ ผู้หญิงที่เคยเป็นคู่นอนของเวคินต่างอ้าปากค้าง ตาโต เพราะพวกเธอไม่เคยโดยปากของเวคินประกบจูบแนบชิดกับผิวกายเลย นอกจากแท่งรักที่มีเครื่องป้องกันอย่างดี
" กูอยากได้แบบเมียไอ้เ..ี้่ยเถื่อน ไอ้เ..ี้ยคิน จะเอาแบบนี้" ฟอลตัลพูดขึ้นมาลอยๆ ครีย์ยอน ไลอ้อน กรู๊บพยักหน้ารับ
" หือ จริงของมึง" ทั้งสามพี่น้องพูดออกมาพร้อมๆกับอย่างลืมตัว
" อื้ออออออ " รีโรสร้องประท้วง เวคินค่อยๆถอนริมฝีปากออกช้าๆ เขามองหน้าของเธอนิ่งๆ
" หึหึ / ห๊าาาาาาา " เขาหัวเราะอย่างชอบใจและลืมตัว รีโรสหายใจหอบเหนื่อยลอมหายที่มีกลิ่นของแอลกอฮอล์ลอยออกมาจากปากของเธอ เวคินได้กลิ่นแล้วรู้สึกชอบมากๆ เขากอดคอของเธอและพาเดินขึ้นไปด้านบน
เวคินเดินกอดคอรีโรสเข้ามาในห้อง เขาก้มลงมองเสื้อผ้าของเธอพลางขบกรามแน่นๆ เขาปลายตามองหน้าของเธอเล็กน้อย
" น้องโรสครับ พรุ่งนี้ฟ้องหย่าไอ้คินดีไหมครับ" ฟอลตัลถามรีโรสทันที เวคินถึงกับอยากฆ่าฟอลตัล รีโรสอ้าปากค้าง ครีย์ยอน กรู๊บ ไลอ้อน พยักหน้ารับเหมือนเห็นด้วย
" เอ่อ...../ รออีกชาติหน้าหรือชาติไหนๆมึงก็แห้วไอ้ฟอล" รีโรสพูดไม่ออกเพราะเธอไม่รู้จะตอบยังไงดี เวคินพูดสวนขึ้นมาก่อนน้ำเสียงเหมือนประชดเพื่อนมากๆ
" มึงหวงก้างเหรอว่ะไอ้คิน" กรู๊บถามด้วยความสงสัย รีโรสเงยหน้ามองหน้าของเขา ด้วยหัวใจเต้นแรงๆ เวคินหรี่ตามองหน้าของเธอ
" เรากลับบ้านกันเถอะ" เขาเอ่ยชวนรีโรสด้วยน้ำเสียงเรียบ แววตาดุๆ รีโรสสะดุ้งโหยง จากที่มึนๆเธอสร่างเมาทันที
" อย่าพึ่งหลับเลยครับน้องโรส อยู่ดื่มกับพี่ๆก่อนนะครับ" ฟอลตัลพูดขอร้องรีโรส เวคินหันไปมองหน้าเพื่อนทันที ฟอลตัลทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ เขายิ้มให้รีโรสอย่างเปิดเผย เวคินกรอกตามองบน
" ค่ะ " รีโรสตอบสั้นๆ พลางยกมือขึ้นมาเพื่อจับมือของเขาออกจากไหล่ของเธอ แต่เวคินไม่ยอมเขากระชับแขนให้แน่นๆกว่าเดิม
" รีโรส เธอกำลังยั่วอารมณ์ของฉัน" เวคินกระซิบบอกเธอเบาๆ รีโรสปลายตามองหน้าของเขา
" มาครับน้องโรส ถ้าเมาเดี๋ยวพี่ให้ลูกน้องขับรถไปส่งบ้านเองครับ" ครีย์ยอนบอกรีโรส เวคินกรอกตามองบนด้วยความหงุดหงิดเพื่อนๆ รีโรสยิ้มหวาน
" นายพาฉันมาเปิดหูเปิดตานะเวคิน นายลืมไปแล้วเหรอ" รีโรสเถียงเขาอย่างไม่กลัว เวคินสตั้นไปนิดนึงก่อนเขาจะดึงสติกลับมาได้
" รีโรส เธอมันร้ายลึก!" เขาต่อว่าเธอไม่เต็มเสียง รีโรสยิ้มที่มุมปาก พลางมองหน้าของทั้งสี่หนุ่ม
" ดื่มไป โรสเต้นเอ็นเตอร์เทนพี่ๆไปตกลงไหมครับ" ไลอ้อนพูดขึ้นมาอย่างลืมตัว เวคินขบกรามแน่นๆ รีโรสยิ้มกว้างๆ
" ถ้าพวกพี่ๆอยากมีคนเอ็นเตอร์เทนโรสก็พร้อมเอ็นเตอร์เทนค่ะ" รีโรสบอกทั้งสี่หนุ่ม เธอมองไม่เห็นเวคินเลย เพราะในตอนนี้เขาจะต้องเป็นอากาศธาตุไปซะ
" รีโรส" เวคินเรียกชื่อของเธอเยือกเย็น
" มานั่งเลยครับน้องรีโรส" ฟอลตัลเอ่ยชวนรีโรส เวคินมองหน้าเพื่อนๆ รีโรสพยายามเดินไปยังโซฟาที่เธอนั่ง แต่เวคินรั้งเอาไว้ เธอทำตาดุส่งให้เขา
" นายพายัยชีมาเปิดโลกนะเวคิน" รีโรสเค้นเสียงรอดไรฟันออกมาเหี้ยมๆอย่างเหลืออด เวคินขบกรามแน่นๆ ก่อนเขาจะยอมเดินไปนั่งที่โซฟา เขานั่งลงก่อนตามด้วยรีโรสนั่งลงบนตักของเขา
ตุบ! ร่างเล็กของรีโรสนั่งลงไปบนตักแกร่งของเขา มือของเวคินกอดเอวของเธอแน่นๆและดึงเข้ามาหาเขาจนเหมือนเนื้อติดกันแกะไม่ออกเลย รีโรสพยายามสูดอากาศเข้าปอดเยอะๆเพราะเธอนั้นอึดอัดมากๆ แต่เวคินไม่สนใจ
" ดื่มค่ะพี่ๆ" รีโรสเอ่ยชวนทั้งสี่หนุ่มที่มองเธอและเวคินอยู่เงียบๆ
" ดื่มอะไรดีครับน้องโรส" ฟอลตัลถามอย่างเอาใจ รีโรสยิ้มหวาน
" อะไรก็ได้ค่ะ ยกเว้นน้ำเปล่านะคะเพราะคืนนี้โรสมาเปิดหูเปิดตาค่ะ" รีโรสพูดขึ้นมาเสียงหวาน เธอไม่ได้สนใจว่าเวคินจะหงุดหงิดมากแค่ไหน เขาจะอยู่ในอารมณ์ไหน เพราะเขานั้นแค่คนที่ชอบขี้แกล้งเธอเท่านั้น
" วอดก้าน้ำส้มดีไหมครับน้องโรส" ไลอ้อนถามรีโรสด้วยความเป็นห่วง รีโรสยิ้มหวาน เวคินกอดเอาของเธอแน่นๆ
" วอดก้าเฉยๆก็พอค่ะ เพราะโรสถนัดแบบเพรียวๆ" รีโรสตอบไลอ้อน เวคินขบกรามแน่นๆ
" ครับๆ " ทั้งสี่หนุ่มตอบพร้อมๆกัน ทุกคนต่างกลั้นขำเพราะเวคินที่ปากดีกับเงียบตลอดเวลา เขาเอาแต่นั่งกอดรีโรสแน่นๆเหมือนเด็กกลัวแม่หาย งานปาร์ตี้ให้ห้องเริ่มขึ้น รีโรสดื่มบ้าง เวคินดื่มแทนเธอบ้างผลัดเปลี่ยนกันไป จนเวลาล่วงเลยมาตีสอง รีโรสเริ่มเมา แต่หนุ่มๆนั้นเริ่มมึนๆ
" จะนอนนี้หรือเปล่า" เดวิลถามทั้งห้าหนุ่มในห้อง
" หือ นอนนี้แหละ" เวคินตอบเดวิล รีโรสซบหน้าลงบนไหล่กว้างของเวคิน กลิ่นแอลกอฮอล์ลอยออกมาจากจมูกของเธออย่างแรง เวคินปลายตามองแล้วยิ้ม
" หือ พวกด้วย" ฟอลตัลตอบ เดวิลปลายตามองลูกน้อง
" ไปจัดห้องให้เรียบร้อย" เดวิลสั่งลูกน้อง
" ครับนายน้อย" ลูกน้องตอบรับ พลางเดินออกจากห้องไป
" ไอ้คินพรุ่งนี้มึงจะหย่ากับน้องโรสใช่ไหม" ฟอลตัลถามเวคินๆอุ้มรีโรสลุกขึ้นยืน
" กูไปเข้าหอก่อนจะเว้ย" เขาบอกกับฟอลตัลเสียงเรียบ พร้อมกับเดินออกจากห้องไป ฟอลตัลอ้าปากค้าง
" อยากได้แบบนี้อ่ะ ไอ้ไล ไอ้ครีย์ ไอ้กรู๊บ กูจะเอาแบบนี้อ่ะ " ฟอลตัลพูดออกมาเหมือนเด็ก ครีย์ยอน กรู๊บ ไลอ้อนทำหน้าเสียดายเหมือนกัน เดวิลมองหน้าทั้งสี่หนุ่มแล้วส่ายหน้า เขาเดินออกจากห้องไปทันที
"
คริๆๆๆๆๆ
- ผู้เขียน
