“ว่าไง”
เรียวคิ้วเข้มเลิกขึ้นคล้ายกดดันคนตรงหน้าที่ออกอาการลังเล ไม่พอเขายังค่อย ๆ ขยับตัวเข้าใกล้ในขณะที่อีกฝ่ายใบหน้ายังคงเต็มไปด้วยความสับสน
“ไม่งั้น …ผมคงช่วยอะไรคุณไม่ได้” น้ำเสียงทุ้มเอ่ยคล้ายกับหวังดีแต่กลับเป็นการกดดันไปในตัว
พาทิศจ้องไปที่ใบหน้าขาวใสของดาราวสาวที่มีน้ำตาปริ่ม รู้สึกอดสงสารไม่ได้ แต่ก็อยากปราบพยศไปในตัว ทว่าเพียงครู่ริมฝีปากหยักกลับต้องยกยิ้ม เมื่อเห็นว่าดาราสาวยอมคลายมือที่กำชุดคลุมอาบน้ำออกลงช้า ๆ
สิ้นพยศแล้วสินะ
เขาเอื้อมมือหนาไปตรงหน้าเพื่อคลายเชือกชุดคลุมออกช้า ๆ ในขณะที่ไอรดาเม้มปากเข้าหากันแน่นพร้อมกับเบือนหน้าหนีไปทางอื่น ได้แต่ให้ชายตรงหน้าค่อย ๆ เคลื่อนมือเลื่อนขึ้นมาจับขอบเสื้อคลุมของเธอร่นออกจากบ่ามนจนหลุดไปกองอยู่ที่พื้น
พาทิศยกยิ้ม เพราะสำหรับเขาแล้วมันก็แค่ชุดว่ายน้ำธรรมดา เขาอยู่ที่ต่างประเทศ เห็นสาว ๆ ใส่บิกินี่จนชินตาไปหมดจนแทบไม่รู้สึ
