ไอรดาพร้อมแฟนหนุ่มตัวปลอม ถูกเชิญให้เข้าพบในห้องผู้บริหาร ทว่าระหว่างทางเดินที่ดูเหมือนจะไกลจากทางเข้า บรรยากาศกลับดูแปลกขึ้นเรื่อย ๆ พนักงานเริ่มอยู่ในโซนนี้ลดลง และไม่ว่าไอรดากับชายหนุ่มจะเดินผ่านตรงไหน หากมีพนักงานยืนอยู่ ทั้งหมดก็จะรีบหยุดยืนพร้อมโค้งคำนับต้อนรับราวกับเธอเป็นบุคคลพิเศษ อืม…แต่จะว่าไปก็ไม่น่าแปลก เพราะตอนนี้เธอคือแขกพิเศษของโรงแรมแห่งนี้จริง ๆ แค่ดูพิเศษกว่ามารอบแรกที่เธอมากับมาดามแอปเปิ้ลเท่านั้น เธอไม่เท่าไหร่แต่คนข้าง ๆ คงไม่แน่ พอนึกเป็นห่วงคนที่ตัวเองจ้างมาด้วยค่าตัวสูงลิบ ไอรดาเลยเอียงคอไปกระซิบคนข้าง ๆ ด้วยความเป็นห่วง กลัวเขาจะไม่ชินกับสถานการณ์ที่มีการต้อนรับระดับวีไอพีขนาดนี้ “ไม่ต้องเกร็งนะคะ” เธอว่า “…” เขาไม่ตอบ แต่ใช้สายตาชำเลืองมองกลับมา แปลกที่ไอรดารู้สึกเหมือนกับว่า เขาจะแอบถอนหายใจใส่เธอเบา ๆ แต่ไม่สิ …เขาจะถอนหายใจใส่เธอไปทำไม บางทีเขาอาจกำลังอึดอ