รุ่งเช้า
ทันทีที่ไอรดารู้สึกตัวเพื่อจะตื่น ความรู้สึกปวดตุบแล่นเข้ามาในสมองทันที ทว่าพอเธอจะขยับร่างกลับรู้สึกถึงท่อนแขนหนัก ๆ ที่ทอดผ่านอยู่ตรงเอว
ยะ ยะ อย่าบอกนะว่า เมื่อคืน
ไอรดาเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ก่อนที่สายตาจะปะทะเข้ากับกล้ามเนื้อขาว ๆ ในอ้อมอกแกร่งของคนตรงหน้า เป็นระยะที่ใกล้ชิดในระยะเผาขน แถมแขนของเธอยังโอบกอดที่เอวของอีกฝ่าย บวกกับลมหายใจของตัวเองที่กำลังหายใจริดรดตรงแผงอกของฝ่ายตรงข้าม ครั้นพอจะขยับตัวลุกขึ้นถึงได้รู้ว่าเอาหัวไปหนุนท่อนแขนของเขาอีก
บะ บ้าไปแล้วไอรดา
นาทีนี้รู้สึกอยากกรี๊ดออกมาดัง ๆ แต่ริมฝีปากกลับอ้าค้างไว้เพราะไม่กล้าส่งเสียงดัง ทั้งพยายามนึกสรรหาคำด่า แต่กลับไม่รู้สรรหาคำไหนมาด่าดี
ไอรดาพยายามนึกทบทวนจับต้นชนปลายถึงเหตุการณ์เมื่อคืน จนพอที่จะคลับคล้ายคลับคลาจำได้ว่า ตัวเองชวนผู้ชายคนนี้ดื่มไวน์เพื่อฉลองงานใหม่ที่ได้มา
แล้วเมื่อคืนก็ยอมรับว่าอาจจะด
