เมื่อเข้ามาในห้องและปิดประตูสนิท ซีซวนคุกเข่าลงตรงหน้านายท่านซ่งด้วยความสำนึกผิด แม้ว่าเวลานี้ท้องของเธอเริ่มขยายแล้วแต่เพราะใส่เสื้อผ้าหนา ทำให้นายท่านซ่งยังไม่รู้ว่าซีซวนนั้นท้อง
“ซวนซวนลุกขึ้น ลูกกำลังทำอะไร”
นายท่านซ่งตกใจแทบสิ้นสติ รีบเข้าประคองซีซวนให้ยืนขึ้น ทว่าเธอยังคงขัดขืนและส่ายศีรษะอย่างไม่ยินยอม
“ไม่ค่ะพ่อ ครั้งนี้ลูกทำผิด พ่ออย่าห้ามซวนซวนเลยนะคะ”
ใบหน้าหวานคล้ายกับภรรยาที่ล่วงลับหลายส่วนเงยหน้ามองบิดา ใบหน้านี้อาบไปด้วยน้ำตา ใจของนายท่านซ่งเต้นอย่างบ้าคลั่งและคิดในใจว่าต้องเกิดเรื่องอะไรกับซีซวนแน่นอน และใครที่มันกล้าทำร้ายดวงใจของเขา เขาก็พร้อมที่จะทำลายคนคนนั้นโดยไม่สนใจว่าจะเป็นใคร
“เกิดอะไรขึ้นซวนซวน ลูกไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน เล่าให้พ่อฟังได้ไหม”
ใจของผู้เป็นพ่อแทบแหลกสลายเมื่อเห็นน้ำตาของลูกรัก หลายปีที่เขาเลี้ยงดูซีซวนมา ไม่ว่าจะตอนวัยเยาว์หรือว่าโตจนเรียนจบจากต
