บทที่2
ความสัมพันธ์แบบไหน
มหาวิทยาลัยGTE
เช้าที่แสนสดใสของผมเมื่อคืนผมนั่งอ่านหนังสือจนดึกกว่าจะได้นอนก็เกือบตีสองแถมต้องตื่นมาเรียนตั้งแต่เช้า เฟย์กับผมมาถึงก็รีบเดินไปยังโรงอาหารเพื่อจัดการมื้อเช้ากันก่อน
"เพียววันนี้ซ้อมบาสไหมเราจะได้อยู่รอ" เฟย์เอ่ยถามพร้อมรอยยิ้มที่สดใส
"ซ้อมดิ เดี๋ยวฟอร์มตกสาวไม่กรี๊ด"
"ชิ!"
"ง่วงว่ะส่งงานเสร็จไปหาที่นอนกันดีกว่า" ผมดึงงานในมือของเฟย์มาถือไว้จนมาถึงห้องอาจารย์นิพนธ์ จะผิดไหมที่ผมไม่ค่อยชอบอาจารย์เลยแม่งหน้าหม้อเกิน ข่าวนักศึกษาเอาตัวแลกเกรดก็หนาหูทางมหาวิทยาลัยก็ไม่ตั้งคณะกรรมการตรวจสอบอะไรสักอย่าง ปล่อยปละละเลยจนเคยตัว
"อาจารย์สวัสดีค่ะหนูกับเพียวเอางานมาส่งยังทันอยู่ใช่ไหมคะ^^"
"ทันสิครับ เออคุณอภิญญาเย็นนี้ผมจะรบกวนขึ้นมาช่วยงานผมหน่อยนะเมื่ออาทิตย์ก่อนคุณส่งงานช้ากว่าเพื่อนเลย"
"ดะ ได้..."
"ไม่ว่าง ขอตัวนะครับจารย์"
เฟย์....
จะบ้าหรือไงทำไมเพียวเป็นคนแบบนี้ฉันถูกลากมาที่ห้องสมุดเพราะเพียวอยากจะนอน เอาเลยจ้าตามสบายเลยพ่อคุณนอนให้เต็มที่ไปเลย
มาถึงห้องสมุดเพียวก็รีบเดินนำมายังมุมลับส่วนตัวเขาฟุบลงนอนบนโต๊ะส่วนฉันนั่งอ่านชีทที่เพื่อนส่งมาให้จนกระทั่งเพื่อนๆเดินมาหาหนึ่งในนั้นคือหมิวฉันกับหมิวเรียนด้วยกันมาตั้งแต่มัธยม มาสนิทกันก็ตอนเรียนมหาวิทยาลัยนี่แหละ
"เฟย์แกส่งงานแล้วใช่ไหม เมื่อกี้ฉันไปส่งงานมาด้วยเกือบไม่ทันอะ-_-"
"ส่งเรียบร้อยแล้วล่ะ"
"แล้วนี่เพียวมันไปอดหลับอดนอนที่ไหนมา เมื่อกี้เจอเก้ามันตามหาเพียวอยู่ฉันไม่รู้ว่าพวกแกอยู่ที่นี่"
"เดี๋ยวก็คงมา"
หมิวหยิบกระเป๋าสะพายขึ้นมาเธอเปิดหากระจกบานเล็กเช็กความสวยของตัวเอง เธอเป็นคนสวยครอบครัวมีฐานะที่สำคัญเธอแอบชอบเพียวมาตั้งแต่เรียนมัธยมแล้วแต่ที่ไม่กล้าบอกเพราะว่าเพียวไม่เคยมองผู้หญิงคนไหนหรือคบใครเลย จนมีเสียงซุบซิบกันว่าเพียงอาจจะไม่ชอบผู้หญิงหรือไม่ก็แอบคบกับเก้าเพื่อนสนิทของเขาก็ได้
ถึงเวลาเรียนฉันกับเพียวก็นั่งข้างกันเหมือนทุกครั้งส่วนหมิวนั่งข้างฉันอีกฝั่งคอยชวนคุยเวลาอาจารย์เผลอ ปฏิเสธรีเซนต์ของเพื่อนๆผ่านไปได้ด้วยดีแม้แต่เพียวก็ผ่านฉลุยส่วนฉันยังไม่รู้ผีรู้คนเพราะหมดเวลาเสียก่อน
"พรุ่งนี้เธอตายแน่เฟย์" เก้าเดินมากอดคอเพื่อนสาวแต่ก็ถูกมือปริศนาตบหัวจนหัวสั่นหัวคลอน
เพียะ!!
"ไอ้เวรนี่!"
"ทะลึ่งแล้วนะมึงอะ"
สองหนุ่มเดินด่ากันจนถึงสนามบาสฉันจึงเดินมานั่งบที่ประจำโดยมีหมิวตามมานั่งด้วย
"เฟย์ถามอะไรหน่อยดิ^^"
"อะไรเหรอ"
"เพียวมันไม่ได้เป็นเกย์ใช่ไหม^^"
"ฮะ! ทำไมแกถามแบบนี้อะ เพียวไม่ได้เป็นเกย์นะ" ใครกันกล่าวหาเพียวแบบนี้เกย์บ้าอะไรหื่นกับฉันได้ทุกวัน
"ก็เพื่อนๆตอนมัธยมบอกอะ แกจำเอแคลร์ได้ไหมมันจีบเพียวแต่เพียวไม่สนใจ รุ่นน้องมาจีบเพียวก็ปฏิเสธหมด"
"ไม่นะ เพียวไม่ใช่เกย์เรารับประกันได้"
"จริงดิ!! แล้ว.... ถ้าฉันจะจีบเพียวจะพอมีทางเป็นไปได้ไหมอะที่ฉันจะได้คบกับเพียวแกฉันชอบเพียวมากเลยชอบมาตั้งนานแล้วด้วย^^"
เป็นประโยคคำถามที่ทำให้เฟย์นั่งเงียบจนเพียวซ้อมบาสเสร็จ ตอนนี้หมิวกำลังเริ่มทำคะแนนด้วยการเปิดน้ำให้หยิบผ้าเช็ดหน้าให้แต่เพียวกลับมองมาที่เฟย์ด้วยความสงสัยจู่ๆเธอก็เงียบไป ไม่พูดไม่มองเอาแต่ก้มดูโทรศัพท์
"ทุกคนวันนี้ฉันจะเลี้ยงมื้อเย็นไปด้วยกันนะ เก้า เพียว เฟย์ ฉันมีร้านอร่อยๆอยากพาพวกแกไป^^"
"ของฟรีไม่มีพลาดครับ ไอ้เพียวยังไงมึงจะไปไหม" เก่าดี๊ด๊าสุดๆเมื่อรู้ว่ามื้อเย็นจะมีเจ้ามือแสนสวยเลี้ยง
"เฟย์ไปนะ เพียวจะได้ไปด้วยพวกแกมาด้วยกันนี่^^"
"อืมๆ ไปก็ไป"
"เย้ๆๆ" หมิวดีใจจนกระโดกอดเฟย์เธอแอบเปรยตามองเพียวเป็นระยะโดยที่เพียวไม่รู้ตัว
ร้านอาหารริมแม่น้ำ
กุ้งตัวใหญ่ถูกเพียวแกะอย่างชำนาญแต่มันไม่ได้วางในจานของฉัน กุ้งตัวนั้นถูกเพียวส่งให้หมิวจนเจ้าตัวยิ้มหน้าบานผิดกับฉันที่ได้แต่มองตาละห้อย บริการดีจังข้ามหัวฉันไปเลย
"ขอบคุณนะเพียว^^"
"พอไหมไม่พอเดี๋ยวเราแกะให้อีก"
แกร๊ก!
ฉันรวบช้อนวางลงบนจานอีกมือหยิบแก้วน้ำขึ้นมาดื่มจู่ๆก็รู้สึกหงุดหงิดทานอะไรไม่ลงเพียวก็เฝ้าเอาใจเจ้ามือจนฉันเซ็ง
"อิ่มแล้วเหรอเฟย์" เก้าถามเพื่อนสายตาก็มองเพื่อนชายให้รู้ตัวแต่เพียวก็ไม่สนใจยังคงเอาใจหมิวออกนอกหน้า
"อืม อิ่มแล้วขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"
ฉันเดินออกมาเข้าห้องน้ำจนกลับเข้ามาในร้านก็เห็นทั้งสองคนนั่งถ่ายรูปด้วยกันเพียวขยับมานั่งที่ฉันมือก็เกลี่ยผมที่กรอบหน้าให้หมิว ฉันจึงไลน์ไปบอกเพียวว่าติดธุระด่วนเพียวไม่ตอบทั้งๆที่โทรศัพท์ยังส่องหน้าตัวเองกับหมิวอยู่แท้ๆ ฉันนั่งรถมาหอพักของฟ้าจนมืดค่ำเพียวก็ไม่โทรกลับมาสักทีไม่เห็นอัปสตอรี่ไม่มีความเคลื่อนไหวอะไรเลย
"ไหวไหมมึง" ฟ้าส่งน้ำเย็นๆให้เพื่อนดื่ม เธอเห็นเพื่อนหน้าบูดเหมือนถูกผัวทิ้งก็อดเป็นห่วงไม่ได้
"อะไรกูไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย"
"จ้าา มึงอย่าคิดว่ากูไม่รู้เลย มึงแอบกินกันมานานแล้วทำไมถึงไม่คบๆกันไปเลยดูเพียวมันก็รักมึงนะเฟย์"
"มึงรู้?"
"เออ รู้ค่ะ รู้ตั้งแต่ตอนเรียนปีสองแล้วตอนไปค่ายอาสากูเห็นมึงจูบกันหลังค่ายเก้ามันเลยรีบพากูออกมา กูคิดว่ามึงคงมีเหตุผลอะไรบางอย่างถึงไม่ยอมเลื่อนสถานะกันใช่ไหม"
"อืม... แต่ตอนนี้เหมือนเพียวจะเอาใจหมิวจนลืมกูเลยวะ"
"เฟย์มึงต้องย้อนกลับไปถามตัวมึงเองก่อนว่าที่ผ่านมามึงสองคนตกลงกันไว้ยังไงถ้าแค่ Friends with benefits มึงก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะเรียกร้องอะไรเข้าใจไหม"
ติก! เสียงแจ้งเตือนโทรศัพท์ของเฟย์ดังขึ้นเธอจึงรีบหยิบขึ้นมาดูด้วยความร้อนใจและก็เป็นไปตามคาดเพียวไม่ได้แคร์ฉันเลยสักนิด
เพียว: คืนนี้กลับดึกนะง่วงก็นอนเลยจะไปต่อกับพวกหมิวไอ้เก้าก็ไป
จบการสนทนา
------------------
อะไรยังไงชอบกันแล้วทำไมไม่บอกกันไปเลยล่ะ