เริงสวาทแม่มด

ตอนที่ 7

ผลั่บ ผลั่บ ผลั่บ ...

ดนตรีแห่งกายเนื้อยามเสียดสีกระทบกันดังก้องกังวาน ชวนให้คนได้ยินเร้ารัญจวนในอารมณ์อย่างหาที่เปรียบไม่ได้ ความมันส์ ความเสียว ความกระสันสวาท อาบทั่วร่างของสองหนุ่มสาว อิ่มเอิบ อิ่มเอม ในรสรักของกันและกันไม่รู้แหนงหน่าย ยิ่งขยับเคลื่อนไหวสัมผัสกายกันแนบชิดเท่าใด ยิ่งก่อเร้าอารมณ์ร้อนแรงให้ผลิพุ่งในกายราวกับเปลวไฟกองใหญ่ แทบมอดไหม้ด้วยฤทธิ์แห่งเสน่หา

“ก้อง โอ๊ย ราณี จะขาดใจแล้ว กรี๊ดดด”

“อ่า ไม่ไหวแล้วราณี ผมไม่ไหวแล้ว อ๊าก!”

ก้องเกียรติกระหน่ำเอวสอบ บุกทะลวงถ้ำสวาทของแม่มดสาวถี่รัว ก่อนจะอัดสะโพกแรงๆ โถมตัวเข้าซบแผ่นหลังชื้นเหงื่อของเธอกายกระตุกเกร็ง ปลดปล่อยพิษรักเข้าไปในดอกไม้งามจนหมดทุกหยาดหยด แรงตอดรัดทำให้เขาขยับกายอีกสองสามครั้งเสียดสีตัวตนกับร่องฉ่ำชื้น จนอารมณ์เริ่มสงบลง

“ราณี ผมยังเหลือพรอีกข้อใช่ไหม”

ก้องเกียรติเอ่ยถามหลังจากพักยก เขาตระกองกอดร่างนุ่มนิ่มไว้แนบกาย มือหนาลูบไล้อกอวบของเธอเล่นอย่างหลงใหล

ราณีพยักหน้ารับ “ใช่ เหลืออีกข้อ ก้องจะขออะไรบอกราณีมา จะได้หมดภารกิจเสียที”

แม่มดสาวขยับลุกขึ้นนั่ง โบกมือเป็นวงกลม เพียงครู่เดียวร่างงามก็มีเสื้อผ้าสวมใส่ดังเดิม เธอหันไปมองชายหนุ่มแล้วโบกมืออีกทีเสื้อผ้าที่หล่นกระจายก็กลับมาอยู่บนร่างของเขา ก้องเกียรติเบิกตาค้างนิดๆ อย่างตื่นตะลึง ก่อนจะคลายสีหน้าให้เป็นปกติดังเดิม เมื่อนึกได้ว่าราณีเป็นแม่มดย่อมมีอิทธิฤทธิ์มากมาย

“พรข้อที่สองนี้ ผมต้องใช้อะไรแลก” เขาถามเธอ พลางคิดหาสิ่งที่จะแลกมา

แม่มดสาวยิ้มหวาน “ใช้อะไรก็ได้ ตามใจก้องสิ พรข้อแรกก้องต้องใช้ของสำคัญที่สุดแลกมา เพราะต้องแลกสิ่งนั้นจากท่านราชาพ่อมด แต่พรอีกสองข้อราณีจะเป็นคนให้ ก้องแค่แลกกับอะไรก็ได้ที่ก้องอยากแลก” เธอบอกข้อแม้การขอพรสองข้อสุดท้ายกับเขา

ก้องเกียรติกระตุกยิ้มพอใจ เมื่อนึกถึงสิ่งที่เขาอยากขอ และสิ่งที่เขาจะใช้แลก

“ถ้าอย่างนั้น ผมจะขอพรขอที่สอง แลกกับแหวนวงนี้” เขาถอดแหวนส่งให้เธอ

แม่มดสาวยิ้มตาพราว มองหน้าหนุ่มรูปหล่อด้วยแววตายากหยั่งถึง เธอให้เขาขอพร

“ถ้าอย่างนั้นก็ขอพรมา แล้วราณีจะให้พรก้องทุกประการ”

“พรข้อสอง ตลอดสี่ปีนี้ผมอยากจะขอให้ราณีไปอยู่กับผม และกลายเป็นทาสรับใช้ผมทุกอย่าง ไม่ว่าผมจะสั่งให้ทำอะไร” ก้องเกียรติเอ่ยขอพร

แม่มดสาวเบิกตากว้าง ไม่คิดว่าก้องเกียรติจะขออะไรแบบนี้ และเธอก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ เมื่อมันคือกฎที่ตั้งไว้ว่า มนุษย์สามารถขอพรอะไรก็ได้จากแม่มดราณี

โอ... เธอต้องกลายเป็นทาสของเขาถึงสี่ปีเชียวหรือ ก้องเกียรติช่างร้ายนัก

“ได้ ท่านจะได้รับพรตามที่ท่านขอ...”

แม่มดสาวกัดฟันกรอด มองหน้าชายหนุ่มด้วยแววตาเยือกเย็น ก่อนจะเอ่ยปากขอสิ่งแลกเปลี่ยน ที่ทำเอาคนขอพรยิ้มกริ่ม

“สี่ปีนี้ราณีเป็นทาสของก้อง จะทำตามที่ก้องสั่งทุกอย่าง ขอพรจงบังเกิดให้แด่ผู้ขอสมประสงค์ทุกประการ” แม่มดสาวร่ายเวทย์ให้พร

ก้องเกียรติรู้สึกชาวาบไปทั้งตัว เขารู้สึกร้อนวูบวาบที่ฝ่ามือ ก่อนจะมีอักษรประหลาดปรากฏที่กลางฝ่ามือ ซึ่งแม่มดสาวให้ความกระจ่างว่า

“มันคือสิ่งสัญลักษณ์แสดงความเป็นนาย ตัวอักษรนั่นคือชื่อจริงของราณี ดินแดนแม่มดมีกฎว่าห้ามไม่ให้มนุษย์ผู้ใดล่วงรู้ชื่อจริง หากผู้ใดล่วงรู้เขาจะกลายเป็นนายของแม่มดตนนั้น”

ราณีบอกความลับของแม่มดให้ก้องเกียรติรู้

ชายหนุ่มยิ้มกว้าง ยกมือขึ้นดูตัวอักษรบนฝ่ามือใกล้ๆ

“แล้วชื่อจริงของราณีคืออะไร”

แม่มดสาวถอนหายใจแรงๆ “ชื่อจริงของราณี คือณีร่า ยามใดที่ก้องต้องการเรียกใช้ราณี จงเอ่ยนามนี้ แล้วราณีจะปรากฏกายต่อหน้าก้องทันที” เธอบอกเขา

“โอ้ เยี่ยมมาก แบบนี้ผมก็สั่งให้คุณทำทุกอย่างได้สินะ” เขายิ้มตาพราว มองแม่มดสาวที่ตกเป็นทาสอย่างชอบใจ

ไม่นึกว่าแม่มดสาวตนนี้จะตกเป็นทาสมนุษย์อย่างเขาง่ายดายเพียงนี้ ไอ้เชิดชัยมันคงเจอแม่มดแก่เลยไม่ขอพรแบบเขา ข้อแรกมันขอให้มันหายจากโรคร้ายกลับมาร่างกายแข็งแรงดังเดิม ข้อสองมันขอให้ตัวมันร่ำรวยมหาศาล แต่เขาจะร่ำรวยกว่ามัน แถมยังจะได้อะไรมากมายกว่านั้น เพราะมีแม่มดเป็นทาส เธอมีเวทมนตร์คงจะบันดาลให้เขาสมปรารถนาทุกสิ่ง ไม่ต่างจากจินนี่ในตะเกียงวิเศษ แต่จินนี่ของเขาไม่ใช่ยักษ์หน้าตาโหดๆ แต่เป็นแม่มดสาวแสนสวย หุ่นอวบอึ๋ม น่าฟัด ใช้งานได้ และเอาได้ด้วย ก้องเกียรติมองส้มโอผลใหญ่แล้วยิ้มกว้างขวาง

“ราณี จะทำตามนายท่านสั่งทุกประการ”

แม่มดสาวเปลี่ยนสรรพนามเรียกขานเขา ย่อตัววางมือทับกันพร้อมรับคำสั่ง สร้างความพอใจให้เจ้านายหมาดๆ อย่างก้องเกียรติมาก

“เยี่ยมมาก ราณีจะต้องกลายเป็นทาสของผมตลอดสี่ปีนี้ ผมจะใช้คุณให้คุ้มทีเดียวแม่มดราณี”

มือหนาจับปลายคางจิ้มลิ้ม ก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปหา กดริมฝีปากตะโบมจูบปากอิ่มแดงอย่างหนักหน่วง

อา... หรือเขาจะติดใจรสสวาทจากแม่มดจนถอนไม่ขึ้นเสียแล้ว

 “โอเคราณี เราจะกลับบ้านของผมกัน”

ก้องเกียรติไม่อยากอยู่ในถ้ำแม่มดอีกต่อไป เขาคิดว่าน่าจะกลับไปที่บ้านแล้วค่อยหาความสุขต่อดีกว่า

“ได้เลยนายท่าน ราณีเป็นทาสรับใช้ของท่าน ราณีสามารถพานายท่านหายตัวกลับไปถึงบ้านแค่พริบตาเดียว ไม่ต้องเดินให้เมื่อย”

แม่มดสาวยิ้มหวาน อาสาทำหน้าที่ทาสอย่างเต็มความสามารถ ในโลกของแม่มดสิ่งหนึ่งที่แม่มดทุกคนต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดคือการรักษาสัญญา หากรับปากอะไรใครไว้ต้องทำตามไม่มีบิดพลิ้ว อย่างเช่นตอนนี้ราณีได้ให้พรข้อสองกับก้องเกียรติโดยยอมเป็นทาสรับใช้เขาแล้ว เธอก็ต้องทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด จะเงียบเฉยทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ปล่อยให้ผู้เป็นนายลากสังขารเดินลงจากเขาไปก็ใช่ที่ ในเมื่อเธอมีเวทมนตร์ สามารถพาเขากลับได้อย่างไม่ต้องเหนื่อยแรง

“แต่เพื่อนของผมรออยู่ที่ตีนเขานะ ถ้าผมไม่ลงไปเขาจะรอเก้อ”

ก้องเกียรติห่วงเชิดศักดิ์เพื่อนผู้เคยได้รับพรแม่มด และเป็นคนแนะนำให้เขามาขอพร

“นายท่านมีเครื่องอะไรนะที่ใช้สื่อสาร ทำไมไม่ใช้มันบอกเพื่อนของนายท่านล่ะ ว่านายท่านกลับบ้านแล้ว ไม่ต้องให้เขารอ”

ราณีดีดมือแปะ โทรศัพท์ก็ปรากฏขึ้นกลางฝ่ามือ เธอยื่นส่งมันให้เขา

“เออ จริงด้วย โง่ไปได้นะเรา”

ก้องเกียรติยิ้มเขินๆ เขาคงมึนกับรสสวาทของแม่มดจนสมองไม่ทำงาน

หลังจากโทรบอกเพื่อนแล้ว ราณีก็เข้ามากอดร่างหนาของชายหนุ่มไว้พร้อมกับโบกคฑา บังเกิดแสงสว่างจ้าโอบรอบกาย ก้องเกียรติตกใจรีบหลับตา เขารู้สึกเหมือนถูกลมแรงๆ พัดปะทะร่างอยู่ชั่วขณะหนึ่ง พอลืมตาอีกครั้งก็พบว่ามายืนอยู่หน้าประตูบ้านแล้ว

“ถึงแล้ว พาราณีเข้าไปชมบ้านนายท่านหน่อยสิ”

แม่มดสาวยิ้มหวาน คลายอ้อมแขนออกจากร่างล่ำสัน เมียงมองผ่านประตูบ้านเข้าไปด้านในอย่างสนใจ

บ้านของก้องเกียรติเป็นบ้านหลังใหญ่โต ไม่แพ้คฤหาสน์ของหัวหน้าแม่มดเลย ชายหนุ่มได้รับบ้านหลังนี้มาจากบิดาที่เสียชีวิตไป เขาเป็นคนชอบสันโดษจึงไม่ได้จ้างแม่บ้านประจำไว้ ยามบ้านสกปรกก็จ้างบริษัททำความสะอาดมาจัดการเป็นครั้งคราว เสื้อผ้าก็มีร้านซักรีดมารับไปทุกอาทิตย์ อาหารก็หากินจากนอกบ้าน บ้านมีไว้นอนยามกลับมาจากทำงานเท่านั้น

หรือยามที่เขาพาสาวๆ มาหาความสำราญแบบไม่อยากเสียเงินค้างคืนที่โรงแรมก็พามาที่นี่ เล่นสนุกกันทั้งคืนยันเช้าก็เคยมาแล้ว ก็บอกแล้วไงว่าเขามันอึด ถึก ทน และเอามันส์ สาวๆ ที่ไหนบ้างจะไม่ติดใจ