แกร่ก
" ป่วยแล้วยังจะลุกอีก ดูสิของพังหมด "
" เอ่อ คือ " มองไปยังต้นเสียงที่เข้ามาใหม่ ผู้หญิงอายุประมาณหกสิบกำลังมองมาที่ผม สายตาที่ไม่สามารถอ่านออกกำลังจ้องเข้ามาในดวงตาที่เริ่มจะสั่นเพราะความกลัว เธอมองต่ำลงมาเพื่อสำรวจคนที่นั่งอยู่บนพื้นอย่างผม คำถามมากมายกรูเข้มาในหัวทันทีว่าเธอคือใคร แต่เหมือนเธอจะอ่านความคิดผมออก
" ฉันเป็นแม่ตาแฝด "
" ทะท่านประธานหรอครับ "
" ใช่ " ผมรีบพยุงตัวเองลุกทันที สะดุ้งที่เธอรีบเดินมาจับผมไว้
" นี่ เดี๋ยวก็ล้มลงอีก ลูกได้บ่นฉันกันพอดี "
" ขอโทษครับ แต่ผมจะรีบไปทำงาน "
" ทำงานอะไร ตาสองลาให้นายแล้ว วันนี้ที่ต้องทำคืออยู่กับฉัน "
" คะคือ "
" มาให้ฉันวัดไข้ก่อน " ท่านประธานเดินไปหยิบที่วัดไข้ก่อนจะเรียกไวน์ไป ร่างบางเดินไปอย่างจำยอมถึงแม้จะกลัวเขาก็ตาม
" ตี๊ด "
" 36 ปกติ "
" ขอบคุณครับ "
" ไปอาบน้ำแล้วลงไปกินข้าว เดี๋ยวฉันจะไปรอข้างล่าง อย่าช้า
