บทที่ 3
635 คำ
แนนซี่ตัวแข็งทื่อ “นี่นายให้ยาอะไรฉันมา”
แมตต์เดินเข้ามาหาเธอ ทันใดนั้น มือของเขาเอื้อมไปที่ขาของเธอ “พี่สะใภ้ของฉัน คุณเปียกหมดแล้ว คุณไม่รู้ยาจริงๆ เหรอ”
แนนซี่ก้าวถอยหลังแล้วยกมือขึ้นตีเขา “ไอ้เวรเอ้ย!”
แมตต์คว้าข้อมือของเธอแล้วยิ้มอย่างชั่วร้ายและโหดร้าย “ขอยาแก้พิษ หรือให้ผมลงไปข้างล่าง คุณเลือก!”
เมื่อพูดเช่นนี้ เขาก็ผลักเธอออกไปด้วยความรังเกียจ
แนนซี่เดินโซเซกับพื้น เมื่อเธอพยายามจะลุกขึ้น เธอพบว่าปฏิกิริยาของร่างกายของเธอแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ และเธอก็อยากจะฉีกเสื้อผ้าของเธอด้วยตัวเอง...
แต่บนหลังคาตอนกลางวันแสกๆ...
แสงแดดจ้าทำให้เธอต้องหลับตา เธอกำมือแน่น ลุกขึ้น แล้วอ้าปากค้าง และโอบเอวของแมท "โปรด..."
ด้วยสติที่เหลืออยู่ของเธอ เธอค่อนข้างจะถูกเขาขายหน้ามากกว่าถูกเห็นในห้องโถงในลักษณะนี้
"ฉันเป็นใคร?" แมตต์บีบคางของเธอและบังคับให้เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา
“แมตต์ แมตต์ ลู...” น้ำตาไหลลงมาจากดวงตาของเธอ
ความร้อนในร่างกายของเธอทำให้เธอหมดหวังที่จะจับมือใหญ่ของชายคนนั้น และปล่อยให้มันเดินอยู่บนร่างกายของเธอ
"อีตัว!" แมตต์สาปแช่งอย่างเย็นชา “แนนซี่ รู้ไหมว่าคุณเท่และอวดดีแค่ไหน!” .
แนนซี่ไม่ได้ยินเสียงของเขาเลย แขนของเธอที่โอบรอบร่างกายของเขาไว้แน่น "ฉันร้อน..."
ดวงตาที่เย็นชาของ Matt จ้องไปที่หน้าอกที่เปียกของเธอ เขากลืนน้ำลาย จากนั้นกดเธอกับราวบันไดข้างเธอ และเข้าไปในร่างของเธอจากด้านหลัง
"อา!"
แนนซี่กอดแขนเขาแน่น
แนนซี่หลีกทางให้กับความรู้สึกยุ่งเหยิงและคร่ำครวญอย่างสิ้นหวัง
ทันใดนั้น โทรศัพท์มือถือหล่นลงพื้นโดยแนนซี่ก็ดังขึ้น
แมตต์เหลือบมองที่หน้าจอและเห็นเจซอยู่บนนั้น จากนั้นเขาก็กดปุ่มคำตอบและลำโพงดังโดยตรง
“แนนซี่ คุณอยู่ที่ไหน”
เมื่อได้ยินเสียงของเจซ แมตต์ก็กัดฟันแน่นและการเคลื่อนไหวของเขารุนแรงขึ้น
“เอ่อ...เอ่อ...” แนนซี่หายใจเสียงดัง
เจซถามอย่างประหม่าทางโทรศัพท์ “แนนซี่ เกิดอะไรขึ้น”
แมตต์พูดเสียงดัง “เจซ แนนซี่บอกว่าเธอไม่สบายและไม่ต้องการให้ใครมารบกวนเธอ ฉันหยิบมือถือของเธอขึ้นมา ฉันเห็นเธอขึ้นไปบนหลังคา ทำไมไม่ขึ้นลิฟต์ไปดู ตัวคุณเอง?"
"ตกลง!" เจซวางสายทันที
แมตต์หันร่างของแนนซี่และลากเธอตรงไปที่ประตูลิฟต์
"ดิง" เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก เจซก็เดินออกไปอย่างคลุ้มคลั่ง “แนนซี่ คุณอยู่ที่นั่นหรือเปล่า”
แมตต์เห็นเขาออกมาคนเดียว สีตาของเขาเข้มขึ้น
พฤติกรรมเชื่อฟังเช่นนี้เขามาคนเดียว!
“เจส แนนซี่มาแล้ว!” แมตต์กล่าวว่า
เจซขมวดคิ้ว “แมตต์ คุณอยู่ที่นี่ด้วยเหรอ”
“ใช่! พี่สะใภ้ของฉันเ****นมาก! ฉันทำเพื่อเธอ ฟังนะ เธอเสียงดีอะไรอย่างนี้!”
แมตต์บีบแนนซี่ในขณะที่เขาพูด เธออ้าปากค้างอย่างช่วยไม่ได้
Jace ชี้ไปที่ Matt ด้วยความตกใจ นิ้วของเขาสั่น "Matt Lu! เจ้าสัตว์ประหลาด คุณทำอะไรกับเธอ ปล่อยเธอไป!"
“คุณไม่ขอบคุณฉันหรือ Jace Lu ฉันช่วยคุณแล้ว แต่คุณไม่สามารถทำให้ภรรยางี่เง่าพอใจได้ มีปัญหาอะไรไหม?” แมตต์จับแนนซี่และลุกขึ้น ทำให้เธอนั่งไขว่ห้างรอบเอวของเขา จากนั้นจึงเข้าหาเจซและตั้งใจทำเสียงบางอย่าง “ฟังนะ ฉันพยายามมากแล้ว แต่คุณไม่เห็นค่า!”
- ผู้เขียน
