“หือ~หื้อ~หือ~” ฉันฮึมฮัมตามเสียงเพลงเมื่อรถออกจากมหาวิทยาลัยได้สักพัก “พอไม่ได้เรียนแล้วอารมณ์ดีเชียวนะ หึ” เขาพูดกับฉัน “อะแน่นอน~นี่~ป๋า~” จะขออะไรสักอย่างต้องพูดดี ๆ เดี๋ยวมันไม่ให้ “จะขออะไรพูดซะดี” “ไม่เรียนไม่ได้...” “ไม่ได้” พูดไม่ทันจบก็ได้คำตอบทันที ฉันรู้ว่าเขาต้องการให้ฉันมีความรู้แต่การมาเรียนแบบนี้มันน่าเบื่อ ฉันมีอาชีพนะแม้ว่ามันจะกฎหมายก็เถอะ =_= “ชิ!” ฉันกอดอกสะบัดหน้ามองออกไปหน้าต่าง “ไม่ต้องทำท่าทางสะบัดสะบิ้งขนาดนั้นหรอกฉันไม่ใจอ่อน” เขาพูดต่อแต่ฉันไม่สนใจยังคงทำเอ็มวีอยู่ ก่อนจะพบว่ามีรถคันนึงกำลังขับตามเราซึ่งตามมาตั้งแต่ออกมาจากมหาวิทยาลัยแล้ว “ป๋า...” “ยอมพูดแล้วหรือไง?” “รถข้างหลังมันตามเราเปล่าวะ?” ฉันหันไปถามเขาซึ่งคำตอบที่ได้มาโคตรเกินคาด “อืม ใช่”