ใบเฟิร์นผู้หญิงคนนี้ที่ผมรัก ผมเคยได้รับรอยยิ้มที่สดใสจากเธอ ผมเคยได้รับอ้อมกอดที่อบอุ่นจากเธอ ผมเคยได้รับความห่วงใยจากเธอ ผมเคยได้แววตาที่สุกสดใสเหมือนดวงดาวในท้องฟ้าที่มันระยิบระยับเปล่งแสงเจิดจ้าจากเธอ แต่เหมือนกับว่าตอนนี้ผมจะได้รับสิ่งเหล่านี้น้อยลง
ผมลืมตาตื่นมาในเช้าของอีกวันตั้งแต่ที่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้น ผมกำลังตีตัวออกห่าง และพยายามหยุดความสัมพันธ์ชั่วคราวกับผู้หญิงทุกคน แต่มีคนหนึ่งที่ผมยังสลัดไม่หลุดเธอตามผมแจ หัวใจของผมเต้นรัวเมื่อได้ยินเสียงของใบเฟิร์นกดรับสายจากปลายทาง ผมนอนเงียบๆ ฟังเสียงสนทนาก็รับรู้ได้ว่าคนที่โทรมาเป็นใคร ผมนอนฟังอยู่อย่างนั้นหากเป็นเมื่อก่อนผมคงจะโมโหกลบเกลื่อนที่เธอมาวุ่นวายกับของส่วนตัวของผม แต่ครั้งนี้ไม่เลยครับ ผมไม่มีความรู้สึกโมโหแบบนั้นเลย แต่ต่างกันผมเหมือนกำลังรับรู้ว่าผมกำลังจะเสียอะไรไปบางอย่างหรือเปล่า หัวใจของผมมันวูบโหวงแปลกๆ เมื
