เขายิ้ม ก่อนจะเดินไปหยิบชุดมาให้เธอเปลี่ยน มันคือเสื้อยืดและกางเกงขาสามส่วน
“ เปลี่ยนซะ ”
“ จะเปลี่ยนตรงไหน ”
“ ตรงนี้ล่ะ เร็วเลยครับ ยิ่งช้ายิ่งอันตราย มา ผมช่วย ชุดยิ่งถอดยาก ” เขาพูดพลางจับเธอหันหลังแล้วรูดซิป เธอทำทีขืนขัดหากได้ยินคำเขาก็พยายามข่มความอายลง
“ ช่วยหันไปทางอื่นก่อนได้ไหม ” เขายิ้ม
“ ทำไมล่ะ ผมเห็นของคุณหนูหมดแล้ว ไม่เห็นต้องอาย ”
“ ราชย์ ! ”
“ โอเค ” เขาพูดกลั้วหัวเราะก่อนจะหันหลังให้ พราวพธูหันซ้ายหันขวา ก่อนสูดหายใจเข้าลึก ๆ อย่างลำบากใจ จริงอยู่ ที่ราชย์หันหลังให้ หากแต่นี่ก็เป็นการผลัดผ้ากลางแจ้ง ใครจะโผล่มาวินาทีไหนก็ได้ เธอไม่มีทางรู้ แต่ถ้ามัวโอ้เอ้ ไอ้พวกมือปืนนั่นอาจจะกลับมาเป่าหัวก็เป็นได้
หญิงสาวจึงรีบถอดชุดราตรีสีแดงจากร้านเจ๊ซูซี่ออกแล้วสวมชุดที่ราชย์ไปหยิบมาจากราวตากผ้าของบ้
