“ อย่านะราชย์ ปล่อย ” เธอห้ามมันเสียงสั่นเทา อกอวบหอบหายใจแรงด้วยความตื่นกลัว ราชย์ผละออกจากตรงนั้นก่อนจะปล่อยคนใต้ร่างให้เป็นอิสระและถอยไปยืนจ้องอยู่ข้างเตียง คนเป็นอิสระลืมตาขึ้นอย่างงง ๆ ที่อยู่ ๆ เขาก็ปล่อยเอา ง่าย ๆ
หากการปล่อยของเขามันยิ่งทำให้เธอรู้สึกแย่เหลือหลาย ถ้าจะให้แลกกันกับเมื่อครู่ เธอยอมเข้าไปอยู่ใต้ร่างเขาเช่นเดิม เพราะเขาจะได้ไม่ต้องใช้สายตาโลมเลียเธออย่างที่ทำอยู่ตอนนี้
ใช่ ราชย์ยืนมอง จ้องมองร่างขาวอวบที่นอนแผ่อยู่บนเตียงโดยไม่มีอะไรปกปิดแม้แต่ชิ้นเดียว !
“ ไอ้บ้า ไอ้ลามก ! ” เธอด่าออกมาทันทีที่เรียกสติกลับมา ก่อนจะคว้าผ้าห่มขึ้นมาปกคลุมตัวให้มิดชิด มันหัวเราะร่วน
“ เอ้า อะไรอีกเนี่ย ก็คุณหนูขอร้องผม อย่านะราชย์ ปล่อย เสียงออดเสียงอ้อน ผมก็ปล่อยตามคำสั่ง แล้วยังมาด่าว่าผมลากมกอีก ทำคุณบูชาโทษแท้ ๆ ”
“ แ
