ตอนที่1
1508 คำ
ตอนที่ 1 บทร้าย...บทรัก..? ..{Yaoi,Boy’ s}
หลังจากเหตุการณ์อันเลวร้าย ร่างบางที่จมอยู่กับโซฟาแทบไม่ได้รู้สึกตัวเลยด้วยซ้ำ ซึ่งร่างหนาก็ทอดสายตามองไปที่ร่างขาวเนียนที่กำลังหลับไหลอยู่ภายในผ้าห่ม ซึ่งพักหลังๆมานี้ เขารู้สึกว่าอีกคนดูผอมและตัวเล็กลงอยู่มากแต่ก็คงไม่ใช่เรื่องของเขา ร่างหนามองไปที่ขวดในมือก่อนที่ริมฝีปากหยักจะเผยรอยยิ้มมุมปาก
ซ่าาาาาส์.!
น้ำเย็นๆถูกราดใส่ใบหน้าเนียนซึ่งร่างหนาก็ยกยิ้มกับการกระทำของตนเอง
"อื้ออ." และร่างบางเมื่อรู้สึกตัวก็ลืมตาและกระพริบสายตาให้ปรับกับห้องคอนโด
"เห้ย.. โอ้ยยย!" แต่ไม่ทันจะได้ทำอะไรร่างบางก็ดีดตัวขึ้นพร้อมกับใบหน้าที่แสดงอาการเหยเกออกมา พร้อมกับเจ็บร้าวทั่วตัว แต่ก็กัดฟันลุกขึ้นยืนด้วยขาที่สั่นเครือ
"จะไปไหน" เสียงทุ้มก็เอ่ยออกมาพร้อมกับนั่งลงที่พนักวางแขนของโซฟา
"เรื่องของกู"
"ปากดีจังวะ" ร่างสูงก็เอ่ยออกทาพร้อมกับมองร่างขาวเนียนกำลังยืนกำผ้าห่มอยู่
"เอาเสื้อผ้ากูมา" ร่างบางก็เอ่ยออกมาด้วยความโกรธแค้น
"โกรธเหรอ"ร่างหนาก็พูดออกมาพร้อมกับมองใบหน้าเนียนด้วยสายตาที่ร้ายกาจ
"ไอสถุน ไอเวร ไอนรก ไอคนเหี้ย ไอต่ำไอส.. "
เพียะ!
ใบหน้าเนียนหันตามแรงตบของร่างหนา ซึ่งแรงที่มันปล่อยมาคงไม่สุดแรงแต่ก็ทำให้ปากของร่างบางซึมไปด้วยเลือดสีแดงสด
"ปากดีอีกสิ่" เสียงทุ้มก็พูดออกมาพร้อมกับมองหน้าที่ขึ้นตามรอยมือ มือเรียวยกขึ้นเช็ดที่ริมฝีปากด้วยความโกรธและเกลียด
"มึงต้องการอะ..และทำแบบนี้ทำไม!" ร่างบางก็พูดออกมาพร้อมกับมองอีกคนด้วยแววตาสั่นเครือ
"มึงต้องถามตัวเองแล้วแหละ ว่ามึงคิดแผนเหี้ยๆนั่นทำไม และถึงตอนนี้มันจะดีกันแล้ว แต่กูก็โกรธที่รู้ทีหลังว่าไอเหี้ยที่คิดแผนคือมึง" ร่างหนาก็พูดออกมาด้วยความแค้นและมองใบหนเาเนียนขาวที่ตอนนี้กำลังมองมาด้วยสายตาที่สั่น
"กูขอโทษ..ปล่อยกูไปเหอะ" ร่างบางก็พูดออกมาพร้อมกับมองใบหน้าคม
"ง่ายไปมั้ย"
"กูขอโทษละไง"
"กูไม่ยกโทษไง" ร่างหนาก็พูดออกมาพร้อมกับเดินเข้าใกล้อีกคน
"แล้วมึงต้องการเหี้ยอะไรอีก"
"ทุกๆอย่างในชีวิตมึง" ร่างหนาก้พูดออกมา
"........"
"กูหิวข้าวละ"
"หาแดกสิ"ร่างบางก็พูดออกมาพร้อมกับจะพยุงตัวไปจากตรงนี้
หมับ!
มือแกร่งดึงเข้าที่ผ้าห่มเอาไว้ พร้อมกับดึงให้อีกคนไปที่ครัวอย่างทุลักทุเล
"ปล่อยกู!"
"ทำกับข้าวให้กูแดกเดี๋ยวนี้! "
"เป็นพ่อกูหรอ มีมือมีตีนหาแดกเองไอเหี้..."
เพียะ!
ใบหน้าเนียนหันตามแรงตบของร่างหนา ซึ่งฮอพเลือกที่จะกอดอกและยืนมองว่าอีกคนจะปากดีต่อไปแค่ไหน
"กูบอกให้ทำก็คือทำ ถ้าผิดคำกูมึงเจ็บตัวแน่"ร่าหนาก็พูดออกมาพร้อมกับชี้หน้าร่างบาง
"......" ร่างบางได้แต่มองหน้าอีกคนด้วยความผิดหสัง เขาเคยชอบมันมาก แต่ดูตอนนี้ กลับไม่เป็นแบบที่เขาคิด...
"หน้ากูเหมือนพ่อมึงหรอมองอยู่ได้ รีบๆทำกูหิว" ฮอพก็เอ่ยออกมาด้วยความหงุดหงิด
"จะแดกเหี้ยไรละ"
" ทำมาและเอาผ้าห่มออกด้วย" ร่างหนาก็พูดออกมาพร้อมกับมองใบหน้าเนียน
"มะ.."
"กูบอกให้เอาออก" ร่างหนาก็เอ่ยออกมาพร้อมกับมองใบหน้าหวานที่เต็มไปด้วยรอยแดงจากร่างหนา ที่มันแดงขนาดนั้น ร่างหนาใช้หลังมือและมือของร่างสูงเต็มไปด้วยแหวนนาฬิกาอะไรเต็มไปหมด
"......." ยีนต์เลือกที่จะค่อยๆดึงผ้าห่มออก และหันหลังให้กับอีกคน
"รีบทำกูรอแดก"ร่าางสูงก็พูดออกมา ซึ่งยีนต์เองก็หยิบนู้นหยิบนี่ไม่ได้มากนักจึงเลือกข้าวผัดใส่ไข่โดยการรีบๆทำ เมื่อทำเสร็จก็ใส่จานและวางบนโต๊ะทานข้าวให้อีกคน
"กูจะกลับบ้านเอาของกูมา"
"ใครให้มึงกลับ?"
"แล้วจะให้กูอยู่ทำเหี้ยอะไร"
"อยู่เป็นของเล่น" และคำพูดที่เจ็บจี้ดก็ดังขึ้น ทำให้ยีนต์ต้องรู้สึกเจ็บจี้ดขึ้นมา
"........" ยีนต์ก็เลือกที่จะหยิบผ้าห่มและพยุงกายไปที่โซฟา เขาอยากจะร้องไห้ออกมาหนักๆแต่ทำให้เพียงกลั้นเอาไว้
พรึ่บ..!
และไม่นานร่างหนาก็มาทิ้งกายลงบนโซฟาข้างๆพร้อมกับมือที่ถือโทรศัพท์และเล่นเกมอยู่ ยีนต์ก็ขยับจนชิดกับขอบโซฟา และดูเหมือนอีกคนจะไลน์เด้งซึ่งฮอพก็กดเข้าไปดูคลิปที่เพื่อนส่งเข้ามาในกลุ่ม และอาการที่ตึงขึ้นมาภายใต้กางเกงวอร์มAdidas ซึ่งยีนต์ก็หันหน้าหนี
หมับ.
มือหนาคว้าเข้าที่แขนเรียวพร้อมกับดึงให้เข้ามาใกล้ซึ่งยีนต์ก็ขยับเข้าไปหาด้วยความไม่ค่อยเต็มใจสักเท่าไหร่
"อะไร" ยีนต์ก็เอ่ยถามออกมาอย่างระแวง
"เงี่ย*"
"ชักเองไปดิ่" ร่างบางก็พูดออกมา
"อมให้ดิ่" ร่างสูงก็พูดออกมา ซึ่งยีนต์ก็สะบัดมือหนีพร้อมกับจะลุกหนี
หมับ!
การกระชากที่ท้ายทอยทำให้ร่างบางต้องกลับมานั่งพร้อมกับการถูกกดให้นั่งคุกเข่า
"กูไม่ทำ"
"มึงต้องทำ" ร่างหนาก็พูดออกมาพร้อมกับมองร่างบางด้วยสายตาเกลียดชัง
"..ฮอพพี่ขอโทษ พี่ไม่อยากทำ..ปล่อยพี่ไปเหอะ ให้กราบเลยก็ดะ..ได้..ฮึก" ร่างบางก็พูดออกมาพร้อมกับการร้องไห้และก้มหน้าหลบสายตาของอีกร่าง ฮอพก็เกิดความสะใจขึ้นมา
"หึ ทีน้องกูมึงยังทำได้เลย"
"...ฮึก"
"ทำ! อย่าเปลี่ยนเรื่อง" ฮอพก็พูดออหมาพร้อมกับควักเจ้าแก่นกายของตนเองออกมาพร้อมกับจับไปจ่อที่ปากอีกคน พร้อมกับถูไปมา
" ไม่.. ฮึก" ยีนต์ก็สะบัดหน้าหนี
"หึ...ก็เจ็บตัวไปละกัน"ร่างสูงก็พูดออกมาพร้อมกับกระชากให้อีกคนขึ้นมาที่โซฟาพร้อมกับการพลิกคว่ำและร่างหนาคร่อมทับช่วงขา
"ฮึก.. ไม่ฮอพ...ฮึกก...ใช้ปาก..ฮึกก..ยอมแล้ว"ร่างบางก็พูดออกมาอย่างสั่นเครือพร้อมกับการจะพลิกตัวหนีและดิ้นแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะฮอพคร่อมทับที่ขาเอาไว้
"มึงอยากเจ็บตัวเอง." ร่างหนาก็พูดออกมาพร้อมกับจับอีกคนพลิกกลับมาและแยกขาเรียวออกจากกัน
"ไม่... ฮึกกก..ฮอพ...ไม่...ยอมแล้ว...ไม่เอาแบบนี้...ฮืออออ...มะ..ไม่..โอ้ยยยยยยย!...เจ็บ..ฮึกกก" ร่างบางก็กรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บ ซึ่งฮอพก็มองใบหน้านั้นด้วยความสะใจ ซึ่งฮอพเลือกที่จะกระแทกเข้าออกตามจังหวะที่ตนเองพึ่งพอใจ
"ฮืออออออ..พะ..พอ.. ฮึกกก..อ๊าา" อารมณ์ของเมื่อคืนว่าเจ็บมากแล้วแต่ตอนนั้นโดนยา ตอนนี้สติครบมันเจ็บ..เจ็บมาก
ปึ่กๆๆๆ.
"แน่นวะ.. ฮืมมม" ร่างหนาก็ครางออกมาด้วยความพอใจพร้อมกับน้ำหล่อลื่นคงหนีไม่พ้นเลือดสีสด และกลิ่นคาวคุ้งแตะจมูกแต่ฮอพเลือกที่จะกระแทกระทั้นเข้าไปต่อ
"อึกก..ฮึก..โอ้ย" ร่างบางที่แต่ก่อนเคยขึ้นคร่อมคนอื่นแต่ดูตอนนี้....กำลังนอนอยู่ใต้ร่างผู้ชาย..น่าอายชะมัดเลย
"อื้มมมมมม"
"อย่า..ฮึก..อย่าปล่อยใน..โอ้ย...ฮึก"
"กูจะปล่อย" ร่างหนาก็พูดออกมาพร้อมกับกระแทกระรัว
"โอ้ย..อ่าส์.. ฮึก"
"เชี้ยเอ้ยยย.อื้มมม..." และน้ำรักที่ถูกปลดปล่อยเข้าไปยังช่องทางรัก ซึ่งเมื่อเสร็จทุกอย่างอาการแสบก็ปะทะเข้ากับร่างกายของร่างบาง
"อะ.. เอาออก"
" มีสิทธิ์เหี้ยไรมาสั่งกู...น้ำเมื่อกี้ที่มึงปากดีใส่กูและน้ำนี้ที่มึงขัดคำสั่งกู"ร่างหนาก็พูดออกมาพร้อมกับกระแทบเข้าออกอีกครั้ง ซึ่งทาสแห่งกามก็ต้องทำหน้าที่นอนร้องไห้เพราะความเจ็บปวดที่อีกคนสั่งสมให้.
เทพบุตรที่ตอนนั้นเขาเคยเจอมันอยู่ไหน..
ความน่ารักมันหายไปไหนแล้ว..
ตอนนี้มีเพียงปีศาจร้าย...
ที่พร้อมจะทำร้ายเขาได้ทุกนาที...
ดวงตาปละการกระทำที่สะใจเกลียดชังและต่างๆนาๆกำลังแสดงว่าความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว....
+++++++++++++++++++++++++++++++++++100%++++++++++++++++++++++++++++
- ผู้เขียน
