ตอนที่ 23
ซู้ววว...ซู้ววว…คลื้น เปรี๊ยงงง!!!!
เสียงฝนตกและฟ้าผ่าดังไม่ขาดสายตลอดทาง จนทำให้ชญานนท์ต้องตกใจและชำเลืองขึ้นไปมอง ภาพที่เขาเห็นก็คือ ภาพท้องฟ้าที่แสนจะดำมืดค่อยๆ คืบคลานเข้ามาปกคลุมถนนรอบข้างเงียบสงัด มีเพียงไฟตามเส้นทางถอดตัวเป็นแนวยาว รถราที่สัญจรก็เริ่มบางตาลงไป
เขามองไปยังถนนโดยรอบ ๆ มีแม้แต่แสงฟ้าแลบแปล๊บ และแสงสายฟ้าฟาดอันน่าหวาดตลอดทาง ชญานนท์เห็นต้นไม้กำลังจะโค่นเขาได้สติจึงรีบเบรกรถหยุดทันที จากนั้นต้นไม้ก็โค่นลงมาทับเส้นทางที่เขากำลังจะขับผ่าน ทำให้เขาก็ต้องขับรถย้อนเพื่อจะอ้อมไปอีกทาง
คืนนี้ฝนตกหนักมาก เขาค่อย ๆ ขับต่อมาอีกไม่กี่นาทีก็ถึงยังจุดหมาย เขารีบเลี้ยวรถเข้าไปจอดในบ้านแล้วก็ตากฝนออกมาปิดประตูรัว แต่ก็ต้องแปลกใจว่าก่อนหน้านี้มีใครเป็นคนเปิดประตูรั้วให้เขากันแน่ และแล้วก็มีเด็กน้อยคนหนึ่งมาเคาะกระจกรถก่อนที่ชญานนท์จะเอื้อมไปคว้าโทรศัพท์ติดตัวแล้วลงจากรถไป
