22

983 คำ

22 หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป ป้าเยาว์มองดูร่างของพ่อเลี้ยงหนุ่มที่เดินโอบกอดร่างเล็กของปิ่นปัก ด้วยสายตาที่แสดงถึงความไม่พอใจเป็นอย่างมาก หนึ่งสัปดาห์มานี้คิมหันต์เปลี่ยนไปเป็นคนละคน เอาอกเอาใจปิ่นปักจนออกนอกหน้า ไม่ให้ทำงาน ให้ดูแลบ้านไม้สักทองหลังใหญ่อย่างเดียว อาหารการกินจะมีคนมาบริการทั้งเช้ากลางวันเย็น ที่ทำให้ป้าเยาว์เจ็บใจมากที่สุดคือ หากใครด่าทอต่อว่าปิ่นปักในทางเสียหาย ทั้งต่อหน้าและลับหลังหากได้ยิน เขาจะไล่ออกทันที เพราะบังอาจต่อว่าภรรยาของเจ้าของไร่ ทุกคนจึงสงบปากสงบคำ แต่ไม่ใช่นิสัยของป้าเยาว์เลย นางไม่มีวันยอมแพ้โดยเฉพาะแพ้คนที่นางเกลียด ป้าเยาว์จึงกดหมายเลขโทรศัพท์ของพรเพ็ญ หนึ่งเดียวที่จะกำจัดปิ่นปักให้พ้นทาง “ว่าไงเยาว์” พรเพ็ญทักต้นสายที่โทรศัพท์เข้ามา “แย่แล้วค่ะคุณป้าเพ็ญ” ป้าเยาว์ทำเสียงร้อนอกร้อนใจเต็มที่ ได้ผลพรเพ็ญเต้นตามป้าเยาว์ไปด้วย “พ่อเลี้ยงน่ะค่ะ พ่อเลี้ยงเอานั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม