หนี้[รัก]วิศวะเถื่อน
ตอนที่11
[ไม่ยอมจนตรอก]
คอนโดฯ
แสงเหนือพลิกร่างอยู่บนที่เตียงนุ่ม ก่อนจะลุกนั่งบิดซ้ายขวาไล่ความปวดเมื่อย ร่างสูงก้าวไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำ แล้วออกมาแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าสบาย ๆ ในวันหยุด เขาเดินออกมาจากห้อง สายตาคมเหลือบมองห้องถันไป เห็นยังเงียบสนิทจึงคิดว่าเรื่องเมื่อคืนอาจจะทำให้เธอยังไม่ตื่น จึงตัดสินใจหมุนตัวเดินออกไปที่ห้องโถง
สายตาคมกวาดมองไปทั่วโถงกว้าง ทว่าไม่พบสิ่งผิดปกติทำให้แสงเหนือเดินไปเข้าครัว ไม่นานสายตาเข้าปะทะกับร่างอรชรแสนคุ้นเคย เธอกำลังยืนทำอะไรบางอย่างอยู่หน้าเตาอย่างขะมักเขม้น
แสงเหนือยกยิ้มบาง ๆ รีบย่องเบาเข้าไปสวมกอดร่างเล็กจากทางด้านหลัง
“อุ้ย! ปล่อยไหมค่ะ” แพรไหมสะดุ้ง รีบแกะแขนแกร่งออกจากรอบเอว แล้วเบี่ยงตัวหลบออกจากอ้อมแขนของอีกฝ่าย
“ยังโกรธ…พี่อยู่อีกเหรอ!” แสงเหนือเดินตามหลังคนตัวเล็ก ที่ดูถ้าจะงอนเขาจริง ๆ มือหนาจึงรั้งคนขี้งอนเข้
