ปฏิบัติการอ่อย ครั้งที่ 3

1252 คำ
"นี่จะพรมน้ำหอมให้หมาตายเลยว่างั้น" ลงมาปุ้บไอ้พี่เบี้ยก็ปล่อยหมาออกจากปากปั้บ "พี่คีย์แต่งตัวเท่จัง" ฉันไม่สนใจพี่ดอกเบี้ย เดินไปยืนข้างๆ พี่คีย์ที่ยืนพิงประตูรถพี่ชายฉันด้วยชุดยีนส์เท่ๆ ดูสะอาดสะอ้านไม่ได้ขาดเหมือนเด็กแนวทั่วๆ ไป "..." อูยยย เย็นชาจุง คนเขาอุตส่าห์ชมแต่พี่คีย์ทำเพียงแค่ปรายตามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า มองแบบนี้นัสดูไม่ออกว่าพี่คีย์คิดอะไรอยู่ ช่วยเปิดแมสออกที พลีสสสส! "ขึ้นรถ" "คะ?" อร้ายยย สุดหล่อยอมพูดด้วยแล้วจ้า "..." พี่คีย์เงียบ ก่อนจะเปิดประตูรถแล้วเข้าไปนั่งข้างใน ฉันมัวแต่ทำหน้างงว่าเมื่อกี้พี่เขาคุยอะไรด้วยเพราะมันเบามากแถมมีแมสปิดปากด้วยเลยไม่ทันได้ยิน ปรี้นๆ เสียงแตรรถดังขึ้น ไม่ใช่จากรถคันไหน แต่เป็นรถคันที่คนขับโคตรจะหล่อนั่งอยู่ตรงหน้าเนี่ยแหละ "พี่เบี้ยยังไม่ลงมาเลย" ปากพูดกับพี่คีย์เสียงเพราะพริ้ง แต่ในใจนี่ด่าทอพี่ชายตัวแสบที่ไล่เขาไปอาบน้ำแต่งตัวแต่ตัวเองไม่มาสักที "ไม่ไป" "คะ? ใครไม่ไป" ครั้งนี้ได้ยินชัดเลย "ไอ้นัส" เสียงพี่เบี้ยตะโกนมาจากหน้าต่างบ้านชั้นสอง "โห.. ช้าอะ เร็วๆ พี่คีย์จะไปแล้วนะ" ฉันตะโกนกลับ เจ็บคอชะมัด แค่กๆ "ไปกันเลย แม่โทรมาให้ส่งไฟล์งานไปให้ด่วน" ฉันคิ้วขมวด พี่ดอกเบี้ยบอกแม่ที่อยู่ต่างประเทศอยากได้ไฟล์งานด่วน แต่เรื่องแค่นี้ให้รอก็ได้นี่ "มันนาน ลูกค้าอยากได้แบบงานละเอียดๆ" สงสัยจะเห็นฉันยืนงงเป็นหมามึนอยู่มั้งพี่ดอกเบี้ยเลยตะโกนลงมาอีกครั้ง "อ้อ" ฉันพยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะปรายหางตามามองคนที่นั่งนิ่งอยู่หลังพวงมาลัยรถ "เอ่อ พี่คีย์" พี่คีย์ค่อยๆ หันหน้ามาหาช้าๆ ก่อนจะเลิกคิ้วถาม "ถ้าพี่เบี้ยไม่ไป พี่ไม่ต้องลำบากพานัสไปก็ได้นะคะ" พูดเหมือนนางเอก แต่ในใจนี่โคตรจะโลดเต้นที่จะได้ไปกินข้าวกันสองต่อสอง ...ร้ายจริงโบญดา "อือ" อ้าว? เดี๋ยวนะ เดี๋ยวสิ! ไม่ใช่แบบนั้นนะพี่คีย์ เมื่อกี้นัสล้อเล่น นัสแค่แอ๊บแบ๊ว กึก... ก่อนที่พี่คีย์ที่ลงจากรถเสร็จจะเดินสวนฉันกลับเข้าบ้านเขาก็หยุดเยื้องฉันไปไม่กี่เซนฯ ก่อนจะพูดขึ้น "เยอะ" ... สตั้นไปสามสิบวินาที อะไรคือหลอกด่าแล้วเดินจากไป ฮื่อๆ ไม่น่าเลยยัยโบนัส ไม่น่าเล่นตัวเลยเรา #หลายวันต่อมา "สมน้ำหน้า" "กระแดะนัก อดได้ผัว" "นัสทำถูกแล้วล่ะ" เสียงแรกคือแพนเค้ก เพื่อนรักที่กำลังจะหักเหลี่ยมโหดฉัน ส่วนเสียงต่อมาคือเสียงอิตุ๊ดลูกน้ำ บังอาจมากที่ซ้ำเติมเพื่อน และเสียงหวานๆ ใสๆ เสียงสุดท้ายกิมหมวย แม่พระที่สุดในกลุ่มพวกเรา "หุบปากเน่าๆ พวกแกไปเลย ฮือๆ มีแต่กิมหมวยของอั๊วนี่แหละที่น่ารักเสมอต้นเสมอปลาย" ฉันทำท่าทางร้องไห้โผเข้ากอดกิมหมวยผู้จิ้มลิ้มที่นั่งข้างๆ หลังจากที่อดไปเดตกับพี่คีย์เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา พอโรงเรียนเปิดฉันเลยมานั่งปรับทุกข์กับกลุ่มเพื่อนสนิทตอนเที่ยงจนถูกด่าอย่างที่เห็น "ก็โง่มั้ย? อุตส่าห์จะได้ไปเดตกับพี่สุดหล่อแล้วแต่เจือกกระแดะทำเป็นกุลสตรีน เอ้ย สตรี อดเลย" แพนเค้กว่าให้ "อิแพน อย่าไปซ้ำเติมอินัสมันมาก" อือ ใช่ๆ ตุ๊ดลูกน้ำ แกสำนึกแล้วชิมิที่เห็นเพื่อนกำลังเศร้า "มันยิ่งโง่ๆ อยู่ เดี๋ยวจะโง่จนดึงไม่ขึ้น" "อิตุ๊ด! ขอให้ไม่ได้ผัว ได้เมียแทน!!" ทนไม่ไหวนึกว่าจะเห็นใจ ฉันเลยแช่งซะเลย "หยาบคาย อย่าให้ตุ๊ดแช่งนะ ชะนีน้อย" ลูกน้ำจิกตาดีใส่ฉัน ขนลุกเลย ไม่กล้าท้าทายอำนาจมืด จำได้ว่าครั้งก่อน ลูกน้ำไปมีเรื่องกับรุ่นพี่มหา'ลัยใกล้ๆ นางแช่งรุ่นพี่คนนั้นต่อหน้าเพื่อนๆ ของเธอ ขอให้ผัวทิ้ง ต่อมาไม่ถึงสองวัน ข่าวลือว่าแฟนที่รุ่นพี่คนนั้นคบอยู่มาบอกเลิกจริงๆ ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่ค่อยมีใครกล้าหือกับนางเพราะกลัวจะโดนแช่ง "รูดซิปปากไปเลย ฉันยังอยากสมหวังกับพี่คีย์อยู่" รีบทำหน้าเศร้าเลยฉัน "แล้วแกจะเอายังไง คืนนี้พี่สุดหล่อจะกลับมหา'ลัยแล้วนี่" อย่างที่แพนเค้กว่าแหละ พรุ่งนี้พี่เบี้ยกับพี่คีย์ต้องกลับไปค้างหอที่ในเมืองเหมือนเดิมแล้ว ฉันก็จะได้ห่างหัวใจไปอีกนานเพราะนานๆ ทีจะมีโอกาสได้ใกล้ชิดพี่คีย์แบบนี้ "จับทำผัวเลยคืนนี้" ฉันทำตาเหลือกใส่ลูกน้ำ ถึงโบนัสคนนี้จะแรด แต่จะให้ไปข่มขืนกระทำชำเราผู้ชายนัสไม่ถนัดเว้ย "ทำหน้างี้คือ ความคิดคนสวยไม่เวิร์ค?" ยังจะมาทำหน้าเชิดใส่อีก "เออ / เออ / ใช่ค่ะ" ฉัน แพนเค้ก และ กิมหมวยโพล่งขึ้นพร้อมกัน "อ้าว ก็เห็นคร่ำครวญ นี่ก็ช่วยคิดแมะ" ลูกน้ำดัดเสียงจนต้องเบะปากมองบนใส่ "เก็บไว้ไปใช้หาผัวแกเถอะ" แพนเค้กพูดถูกใจ "สรุป มีอะไรเด็ดๆ ช่วยคิดหน่อยสิ แต่ไม่เอาอัปรีย์เหมือนอิตุ๊ดนะ" รีบดักทางไว้พอเห็นว่าลูกน้ำจะอ้าปากพูดเป็นคนแรก "แรง! ด่าอัปรีย์ ไม่เพิ่มจัญไรเข้าไปด้วยล่ะ" "เออ ไม่เอาอัปรีย์จัญไรเหมือนลูกน้ำเด็ดขาด" "โง่จริงหรือแกล้ง คนสวยประชด!" จากนั้นเสียงหัวเราะก็ดังขึ้นทั้งโต๊ะ สะใจที่ได้กัดลูกน้ำสักที เป็นฝ่ายโดนจิกกัดมาเยอะแล้ว "ทำไมนัสไม่บอกความจริงพี่เขาไปเลยล่ะ" กิมหมวยแม่พระมาโปรดเอ่ยขึ้น "ก็อยากนะ แต่นัสกลัวจะถูกปฎิเสธ" ความคิดเธอเข้าท่า แต่ใจบางๆ ของโบนัสต่างหากที่ไม่เข้มแข็งพอถ้าถูกเซย์โนกลับมา "ไม่ลองไม่รู้" แพนเค้กเสริมอีกคน ฉันลองชั่งใจดู นี่ก็แอบหยอด แอบอ่อยมาหลายปีแล้วนะ ได้ใกล้ชิดสุดๆ คือมีโต๊ะกับข้าว กับเบาะรถขวางกั้น "จะดีเหรอ" "ดี!!!" ประสานเสียงอย่างไม่ได้นัดหมาย เอาวะ งั้นจะลองหน้าด้านดู "ถ้าฉันอกหักมา อย่าลืมมาซับน้ำตานะเว้ย" ชิงร้องไห้ก่อน เผื่อมันเป็นเคร็ด แบบว่า ตีตนก่อนไข้ไรงี้ "ถ้าแกถูกปฎิเสธเดี๋ยวให้ยืมผัวควงไปเย้ยหนึ่งวัน" ฉันมองดุใส่ลูกน้ำ ผู้ชายเพื่อนหล่อก็จริง แต่ถ้าไม่ใช่พี่คีย์นัสก็ไม่เอา "ขอแค่นัสใช้ความจริงใจ หมวยเชื่อว่าถ้าพี่เขาเป็นเนื้อคู่นัสจะต้องไม่ผิดหวัง" ฮือๆ กิมหมวยพูดได้ถูกใจเพื่อนเลย แต่ถ้าพี่คีย์ไม่ใช่เนื้อคู่แต่เป็นเนื้องอกที่ต้องตัดทิ้งโบนัสจะทำยังไง "สู้ๆ เว้ยแก อย่าเพิ่งตีตนไปก่อนไข้" แพนเค้กตบไหล่เบาๆ เพื่อปลอบใจ เพื่อนเชียร์ขนาดนี้ โบนัสต้องขอลองเสี่ยงดูแล้วแหละ จะออกหัวออกก้อยเดี๋ยวได้รู้กัน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม