ไดน่ายังคงถูกพันธนาการไว้ด้วยเชือกสีเลือด เจ้าหลินผละจากไปนานแล้ว แม้จะโล่งใจที่เจ้าหลินยังไม่ล่วงเกินเธอมากไปกว่าที่ได้ทำไปแล้ว
แม้เจ้าหลินจะจากไปนานแล้ว แต่ร่างกายเธอกลับไม่สงบอย่างที่ควรจะเป็น สิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้เกิดจากความทรมานของเชือกสีเลือดเพียงอย่างเดียว แต่เพราะสาเหตุใดอีกนั้น ตอนนี้ไดน่าเองก็ไม่เข้าใจ
แต่ดูเหมือนว่าร่างกายของเธอกำลังต่อสู้กับบาดแผลตามข้อมือข้อเท้า ตอนนี้สิ่งที่ผิดแผกคือในหัวเธอร้อนดั่งมีไฟมาสุ่ม เกิดอะไรขึ้นกับร่างกายเธอ สิ่งที่แตกต่างแบบที่เธอไม่เคยเจอคือ ยามที่เจ้าหลินทำร้ายร่างกายเธอ แม้จะเกิดความวาบหวามแต่ก็มีบางอย่างเกิดขึ้นเช่นกัน แต่มันคืออะไร
‘ท่านหญิงไดน่า ตั้งสมาธิ ตอนนี้ท่านต้องถอดจิตไปหานายท่าน มีแต่ท่านเท่านั้นที่ออกจากวงล้อมเขตของเจ้าหลินได้’
ไดน่าได้ยินสิ่งที่มาลีและมาลาพยายามใช้พลังส่งกระแสจิตสื่อมาถึงเธอ ตอนนี้ร่างกายเธอไม่อาจหลุดพ้นจากเชือ
