ความอ่อนไหว

1549 คำ

"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เรารีบไปกันเถอะ พี่เสือสัญญานะคะว่าจะไม่กลับดึก" หญิงสาวพูดออกมาพร้อมกับเก็บความรู้สึกในแววตานั้นเอาไว้ น้ำเสียงเรียบๆ เธอที่เอ่ยขึ้นมามีอะไรบางอย่างซ่อนเอาไว้ จนอัครเดชรู้สึกได้เพียงแค่ไม่ถามเธอออกไป เพราะลึกๆ ภายในใจเขาก็รู้สึกผิดต่อเธอ ชายหนุ่มพาขวัญข้าวขับรถตรงไปยังบ้านของเควิน ขวัญข้าวปรับเบาะแล้วเอนหลังหลับตาลงอย่างช้า ในขณะที่อัครเดชชำเลืองมองไปที่ใบหน้างาม พร้อมกับฉีกยิ้มออกมาด้วยความรู้สึก รักเธอเหลือเกิน สักพักรถของชายหนุ่มก็เข้ามาจอดยังบริเวณบ้านของเควิน ในขณะที่ขวัญข้าวยังคงหลับสนิท เพราะรู้สึกเพลียที่เธอวิ่งทำงานเอกสารมาทั้งวัน "ขวัญถึงบ้านเควินแล้ว เพิ่งจะหัวค่ำเองง่วงแล้วเหรอครับ...หิวหรือเปล่า" ชายหนุ่มถามออกมาด้วยความห่วงใย ในขณะที่ภายในใจลึกๆ ก็

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม