บัญชารักซาตาน (ซีรีส์ชุดซาตานร้ายรัก ลำดับที่ 2)

ลิ้มรสของแปลก (100%)

ยิ่งเห็นปากแดงๆ ด่าลูเซียสยิ่งชอบใจ อดไม่ไหวโฉบปากลงมาจูบอีกครั้งอย่างอ่อนโยน ชวนให้ร่างน้อยเคลิบเคลิ้มหลงมัวเมา แต่ต้องจำยอมปล่อยหญิงสาวไปเพราะทั้งคู่มีประชุมบ่าย ดึงแขนเรียวตามออกมานั่งลงตรงโซฟารับแขก แล้วบังคับป้อนข้าวให้ เธอโวยวายแต่เขาก็ไม่ยอม สุดท้ายก็ยินยอมให้เขาป้อนข้าวจนอิ่ม ร่างหนายังคงคลอเคลีย ซุกไซ้แก้มนวลปลั่งไม่เลิก จนได้เวลาประชุมถึงยอมปล่อยร่างยวนตาออกจากอ้อมกอดอย่างแสนเสียดาย

“อย่าลืมล่ะว่า…ถ้ำสวาท เชอรี่น้อยและน้ำผึ้งของคุณ เป็นของผมคนเดียว” ก่อนที่จะปล่อยจอมใจออกไปจากห้อง ลูเซียสก็สั่งกำชับด้วยเสียงเข้มเหมือนผู้ปกครอง

“คุณพูดบ้าอะไร อะไรของฉันไปเป็นของคุณตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่ทราบ” เลิกคิ้วถามออกมาอย่างงงๆ 

ชายหนุ่มเข้าประชิดร่างน้อยฉับไว แล้วโอบกอดเอวบาง พร้อมแหวกฝ่ามืออุ่นร้อนเข้าไปที่ใต้ชายกระโปรง ล้วงเข้าไปในกางเกงในตัวน้อยแล้วลูบไล้ถ้ำสวาทที่เขาพูดถึง

“นี่ไง…ถ้ำสวาทของผม” มือตะปบขยำเบาๆ อย่างยั่วยวน แล้วแหย่นิ้วชี้อันใหญ่ยาว เข้าไปควานหาเชอรี่จนหญิงสาวขนลุกชูชัน 

“นี่เชอรี่น้อยของผม และน้ำผึ้งที่มันไหลออกมาให้ผมกินเมื่อกี้ ห้ามให้ใครแตะต้องของของผมเป็นอันขาด ไม่งั้นจะลงโทษให้หนักเชียว เข้าใจไหมลิงน้อย” กำชับและคาดโทษหญิงสาวด้วยความหวงแหนโดยไม่รู้ตัว  

“ไม่เข้าใจ แล้วก็…ไม่ทำ มีไรไหม ไอ้หื่น!” คนถูกกระทำสั่นระริกจนแทบทรงตัวไม่ไหว แต่ก็ไม่วายปากดี

“นี่…ทำไมถึงดื้อด้านอย่างนี้นะ แบบนี้มันน่าจับมาลงโทษซะให้เข็ด”

“เสียใจ คุณไม่มีวันได้แตะต้องตัวฉันอีกเป็นแน่ นี่แน่ะ” เตะเข้าที่แข้งขวาชายหนุ่มอีกหนึ่งที แล้ววิ่งจากไป 

“หึ หึ แล้วเธอจะได้รู้แม่ลิงน้อย ว่าฉันจะทำมากกว่าแตะด้วยซ้ำ ยัยตัวแสบ” ได้แต่เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันตามหลังร่างบาง

เมื่อจอมใจออกมาพ้นห้องท่านรองประธานสุดหื่นได้ ก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปสำรวจตัวเองกับเสื้อผ้าชุดใหม่ที่เขาบังคับให้ใส่ มันดูแปลกตาและไม่เข้ากับเธอ มองที่กระจกก็เห็นว่าหน้าตัวเองแดงเถือกและยิ่งแดงกว่าเดิม เมื่อคิดถึงสิ่งที่เขาทำกับเธอในห้องทำงาน จึงสบถออกมาอย่างแค้นเคือง ที่ตัวเองดันเผลอไปหลงระเริงกับเขาอย่างหน้าไม่อาย สลัดหัวไปมาเลิกคิดฟุ้งซ่าน แล้วรีบไปเอาเอกสารที่ห้องทำงาน 

“เฮ้ย…จอม เมื่อเช้าแกไม่ได้ใส่ชุดนี้มานี่หว่า?” เมื่อเจอกันพี่ในแผนกก็สอบถามทันที ว่าทำไม่ถึงได้ใส่ชุดใหม่ ทำเอาจอมใจถึงกับหน้าแดงขึ้นมาอีกรอบ

“เอ่อ…พอดีว่าเมื่อเช้าจอมปริ้นงาน หมึกที่เครื่องปริ้นเลยเลอะเสื้อน่ะพี่” ตอบเสียงดังกลบเกลื่อนความอาย ดีที่พี่คนนี้เป็นคนไม่ชอบเซ้าซี้

จากนั้นสาวแสบก็มุ่งตรงไปทางห้องประชุม ร่างบางอยู่ในชุดหวานๆ แบบผู้หญิงช่างน่ารักในสายตาผู้พบเห็นยิ่งนัก ตัวเล็กกระทัดรัดน่าทะนุถนอม จนหนุ่มฝรั่งแถวนั้นมองกันตาปรอย จอมใจได้แต่ยิ้มให้อย่างเป็นมิตร

“อะแฮ่ม!” เสียงกระแอมดังขึ้น ทำให้พนักงานหนุ่มๆ แถวนั้นต่างหลบตาพัลวัน เมื่อเห็นท่านรองประธานส่งสายตาพิฆาตมาราวกับจะบอกว่านั่นของฉัน 

ตอนนี้พ่อหนุ่มหล่อเริ่มออกอาการหึงหวงสาวเจ้าอย่างไม่รู้ตัว แต่จอมใจหาได้สนใจชายหนุ่มไม่ เพราะทั้งขุ่นเคืองและแค้นใจยิ่งนัก กับสิ่งที่พ่อตัวร้ายทำไว้กับเธออย่างเจ็บแสบ จึงมองเมินเหมือนเขาเป็นอากาศธาตุ แต่หันไปยิ้มหวานและพูดคุยกับหนุ่มคนอื่นๆ ทำให้ลูเซียสเริ่มไม่พอใจ

เมื่อถึงเวลาพรีเซ้นงานของจอมใจ เธอก็ทำได้ดีจนน่าทึ่ง ส่วนลูเซียสนั้นไม่ได้ฟังการประชุมซักเท่าไหร่ เพราะมัวแต่ยิ้มและมองหน้าจอมใจ แต่เธอพยายามไม่สบตาเขา เพราะจะทำให้ขาดความมั่นใจและไม่มีสมาธิ เธอทำได้ดีเกินกว่าที่ลูเซียสคาดไว้ แต่เขาไม่ค่อยมีกระจิตกระใจฟังเลย ได้แต่จ้องมองปากชมพูอวบอิ่ม อย่างคิดถึงความหอมหวานของมันไม่จางหาย เมื่อการประชุมดำเนินไปเรื่อยๆ ท่านรองประธานก็ไม่ค่อยได้สนใจการประชุม แต่ดีที่มีเลขาทรงประสิทธิภาพและรู้ใจนาย 

ลูเซียสพยายามมองสบตาจอมใจจนประสบความสำเร็จ เมื่อหญิงสาวเงยหน้าขึ้นจากเอกสาร เขาก็ทำท่าเลียริมฝีปากและใช้สายตาอันหิวกระหาย มองอ้อยอิ่งที่หน้าอกของเธออย่างมีความหมาย จนจอมใจถึงกับขนลุกซู่ พร้อมถลึงตาใส่อย่างเกลียดชัง 

ทั้งที่นั่งอยู่ในที่ประชุม ซึ่งบรรยากาศระอุไปด้วยความเครียดเขม็ง แต่เธอกลับรู้สึกว่าสายตาเขาเหมือนกำลังจับเธอเปลื้องผ้า เล้าโลม จูบ ลูบ คลำ ฟอนเฟ้นเนื้อตัวอย่างย่ามใจ นั่งอยู่แท้ๆ แต่เธอกลับรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งร่างราวกับว่าโดนเขากระทำชำเราเข้าจริงๆ เหมือนเขากำลังร่วมรักและสำเร็จความใคร่กับเธอผ่านทางสายตาจาบจ้วงหยาบคาย จอมใจทนไม่ไหวจนต้องถลึงตาใส่

ลูเซียสไม่ยี่หระกับท่าทางปั้นปึ่งของจอมใจเลยสักนิด ตอนนี้สิ่งที่อยู่ในห้วงความคิดคือ อยากจะกระชากเธอให้มาตกในอ้อมกอดอันเร่าร้อนของตัวเอง แล้ววาดปากร้อนผ่าวลงตะโบมจูบปากรั้นๆ นั่นให้หนำใจ ลูบคลำไปทั่วทุกตารางนิ้วบนร่างเย้ายวนให้ลุกเป็นไฟ ก่อนจะฉีกกระชากอาภรณ์สวยหากแต่สวยไม่เท่าสิ่งที่มันห่อหุ้มอยู่ออก แล้วฝังความรวดร้าวที่กำลังปวดหนึบอยู่เข้าไปหลอมรวมเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน นำพาเธอไปสู่ท่วงทำนองอันเพริดแพร้ว และกระชากร่างงามไปสู่สรวงสวรรค์อย่างพร้อมเพรียงกัน

เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ การประชุมยิ่งเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ ขณะเดียวกันนั้นลูเซียสก็กำลังวาดฝันจินตนาการอันเริงโลดอย่างสุดโต่ง เขาจมจ่อมอยู่กับความคิดอันสุดแสนบรรเจิดของตัวเอง ที่เหมือนจะฉุดรั้งอีกฝ่ายให้โฉบเฉี่ยวเริงร่าไปในลำนำเสน่หาบาดจิต กวาดสายตาคมปลาบไปตามลำตัวช่วงบนของจอมใจ จินตนาการไปถึงเรียวขาขาวที่อยู่ภายใต้กระโปรงสลับกับเงยหน้าขึ้นมองผู้รายงานในการประชุมเป็นระยะ