เมื่อรถจอดสนิทแล้วแพรวาก็รีบเปิดประตูลงจากรถอย่างรวดเร็ว พร้อมทั้งกระแทกปิดประตูรถเสียงดังสนั่น หล่อนหวังว่าจะได้ยินคำพูดอะไรจากปากนายดินบ้างแต่เปล่าเลย นายนั่นยังคงนั่งนิ่งไม่สะทกสะท้านต่อพายุอารมณ์ของหล่อนเหมือนเดิม
ทั้งที่พยายามจะยั่วโมโหเขาแต่สุดท้ายกับเป็นหล่อนเองนั่นแหละ... ที่แทบจะคลั่งตาย
“ไอ้คนเฮงซวย!” แพรวาหันหน้าไปด่า ก่อนจะกระแทกเท้าเดินหนีเข้าบ้านไป
“คุณพ่อคะ ช่วยบอกนายภคินอะไรนั่นให้แพรหน่อยนะคะ ว่าช่วยเอาไอ้บอร์ดี้การ์ดเฮงซวยนี่ออกไปจากชีวิตแพรเสียทีเถอะค่ะ แพรจะเป็นโรคประสาทตายอยู่แล้ว” เด็กสาวกระแทกตัวนั่งลงบนโซฟาตรงหน้าของบิดาด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว
“ลูกแพรทำไมพูดจาไม่เพราะแบบนี้ล่ะ นี่ถ้าคุณภคินเขามาได้ยินเข้า เขาคงยกเลิกการแต่งงานกับลูกแน่ๆ เลย” อัมรินทร์พูดขึ้นมาด้วยความไม่สบายใจ แต่แพรวากลับยิ้มเยาะออกมา
“ทำไมคะ เขามีหูทิพย์ ตาทิพย์ด้วยเหรอ ถึงจะได้ยินที่แพรพูด แต่ต่
