เจอลูก

939 คำ
​ X Part. ผมเผลอมองเด็กคนนั้นและริเอโกะนานเท่าไหร่ไม่รู้ รู้แต่ว่าความรู้สึกแปลกๆบางอย่างกำลังผุดขึ้นมาในใจและทำให้ผมหวนนึกถึงคืนนั้นระหว่างเราขึ้นมา ตอนนั้นริเอโกะเป็นผู้หญิงที่ใสซื่อ บางทีเธออาจจะไม่ได้ป้องกันจนท้อง อีกอย่างอายุเด็กคนนั้นก็ตรงกับช่วงเวลาที่เธอหายไปด้วย และผมเชื่อว่าเด็กคนนั้นต้องเป็นลูกของผม แต่พอตอนนี้สถานะของเธอไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป การเข้าใกล้เธอเป็นสิ่งที่ทำได้ยากมากเพราะรอบตัวเธอมีบอดี้การ์ดรายล้อมเต็มไปหมด แต่เอาเถอะยังไงตอนนี้ทั้งพ่อผมและพ่อของเธอก็กำลังจะเป็นหุ้นส่วนกันผมจึงได้แต่หวังว่าเราจะได้มีโอกาสพูดคุยกันบ้าง ถึงแม้เธอจะไม่อยากคุยกับผมก็ตาม "ไอ้เอ็กซ์ เรื่องจริงป่ะวะ?!" ทันทีที่ผมเดินเข้ามาในงาน ไอ้แทนเพื่อนสนิทของผมก็รีบปรี่เข้ามาพร้อมยื่นโทรศัพท์ที่มีหน้าข่าวเกี่ยวกับคุณฮิโรชิและริเอโกะให้ผมดู "อืม เรื่องจริง" ไม่แปลกที่ไอ้แทนจะตกใจมากเพราะว่าสามปีก่อนป้าของริเอโกะเคยเป็นแม่บ้านอยู่ในโรงแรมของมัน "เป็นไปได้ไงวะ กูงงไปหมดแล้ว" มันกุมขมับ สงสัยจะเครียดหนักเพราะเมื่อก่อนมันเคยแกล้งริเอโกะอยู่บ่อยๆ "กูจะไม่โดนพ่อเขาฆ่าตายใช่ไหมวะ?" "ถ้ามึงโดน กูก็ต้องโดน" ทั้งผมและเพื่อนของผมต่างก็เคยเล่นกับความรู้สึกของเธอ เห็นเธอเป็นของเล่นที่น่าแกล้งหาความสนุกไปวันๆ "กูควรจะไปขอขมาดีมั๊ยวะ?" เธอคงไม่ให้อภัยง่ายๆหรอก อีกอย่างตอนนั้นผมจำได้ว่าเธอโกรธมากแค่ไหน แม้เธอจะไม่มีน้ำตาสักหยดแต่แววตาของเธอมันบ่งบอกว่าโกรธเกลียดผมและเพื่อนของผมมาก "มึงคิดว่าเธอจะลืมเรื่องที่พวกเราทำกับเธอลงหรอวะ?" "ก็นั่นน่ะสิ ถ้าท่านฮิโรชิรู้พวกเราได้ตายอย่างเขียดแน่" ผมคิดว่าเธอน่าจะยังไม่ได้บอกอะไรกับพ่อของเธอ แต่ผมสงสัยว่าท่านฮิโรชิไม่คิดจะตามหาผู้ชายที่ทำลูกสาวท้องเลยเหรอ? "เอ็กซ์ นี่มันอะไรอ่ะ?!" แพรวเพื่อนผู้หญิงเพียงคนเดียวของพวกเรา เดินมาหน้าตาตื่นในมือถือโทรศัพท์มาด้วน "เป็นไปได้ไง ยัย เอ่อ ริเอโกะ..." แพรวไม่ค่อยชอบเอโกะและมักจะยุให้เพื่อนผมแกล้งเธอเป็นประจำ แต่ผมนี่สิกลับไม่เคยช่วยเหลืออะไรเอโกะเลยทั้งๆที่ตอนนั้นผมคบกับเธออยู่ ระหว่างที่เราสามคนกำลังคุยกันอย่างเคร่งเครียด ริเอโกะก็เดินเข้ามาพร้อมบอดี้การ์ดหญิงตรงไปทักทายพ่อของผม เธอมีสีหน้าสดใสไม่ดูหม่นหมองเหมือนเมื่อก่อน "สวัสดีครับคุณริเอโกะ" "สวัสดีค่ะคุณอนันต์" เธอยกมือไหว้พ่อของผมเห็นสายตาท่านมองริเอโกะด้วยความเอ็นดูด้วย "คุณพ่อมีธุระด่วนต้องบินกลับญี่ปุ่นคืนนี้ ท่านฝากมาขอโทษด้วยนะคะ" ผมเห็นทุกคนจ้องมองไปทางเธอโดยเฉพาะพวกผู้ชายลูกหลานไฮโซ น่าหงุดหงิดว่ะ! "ไม่เป็นไรครับผมเข้าใจ" =br= Ako ฉันเหลือบสายตามองไปทางเอ็กซ์เห็นเขาและเพื่อนของเขากำลังมองมาตรงนี้ ทั้งแทนทั้งแพรวฉันจำหน้าคนพวกนั้นได้ขึ้น ใจ คนที่ร่วมมือกลั่นแกล้งฉันให้ดูเป็นยัยโง่และแฟนเก่าเฮงซวยที่ไม่เคยช่วยเหลืออะไรฉันเลย "คุณแม่ขา!" ฉันหันมองเห็นนานะกำลังวิ่งเข้ามาหา ทั้งๆที่ฉันเพิ่งให้ซากุระพาขึ้นไปนอนบนห้องแล้วสงสัยคงงอแงใส่บอดี้การ์ดอีกแน่ๆ "ลงมาทำไมคะลูก ไม่ง่วงเหรอ?" ฉันอุ้มลูกสาวที่กำลังเบะปากขึ้นมาก่อนจะปาดน้ำตาที่ไหลลงมาบนแก้มนิ่ม "ฮึก! จะนอนกับแม่" ปกติฉันจะนอนกับลูกทุกคืน แต่วันนี้ต้องพูดคุยกับนักธุรกิจอีกหลายคนจึงกลัวว่าลูกจะต้องนอนดึกไปด้วย "ไม่ง่วงเหรอคะ?" นานะส่ายหน้าก่อนจะยืนมือไปทางคุณอนันต์ อ้อ! ฉันลืมไปว่าคุณอนันต์เป็นพ่อของเอ็กซ์และเป็นปู่ของนานะทางสายเลือดเลยล่ะ "ฮ่าๆ สวัสดีสาวน้อย ชื่ออะไรจ๊ะ?" คุณอนันต์เอ่ยถามอย่างใจดี น่าแปลกนะทั้งๆที่เขาดูเป็นคนดีแบบนี้แต่ทำไมลูกชายของเขาถึงได้เลวมากมายขนาดนั้น "หนูชื่อนานะค่ะ" ในแววตาคุณอนันต์ตอนมองนานะช่างอ่อนโยนจริงๆ "เอ่อ ขอผมอุ้มได้มั๊ยครับ" จู่ๆเขาก็เอ่ยขอขึ้นมาและนั่นทำให้ฉันลังเลเล็กน้อย อีกอย่างเอ็กซ์ก็กำลังเดินมาตรงนี้และหยุดยืนข้างพ่อของเขา "อุ้มๆ" ลูกสาวฉันเอื้อมมือไปหาคุณอนันต์ ฉันจึงส่งเธอให้เขาอุ้ม "น่ารักจังเลย" คุณอนันต์ดูจะชอบลูกสาวฉันเอามากๆแต่ไม่ว่ายังไงฉันก็ไม่มีทางยอมบอกเรื่องนี้ให้เขาได้รู้แน่ๆ "แม่ๆ" ฉันอุ้มลูกสาวกลับมาระหว่างนั้นสายตาฉันก็ปะทะกับเอ็กซ์ที่กำลังจ้องฉันอยู่ "ฉันขอตัวก่อนนะคะ" "เดี๋ยวครับ!"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม