..ภายในลิฟต์ ~
พอเข้ามาในลิฟต์ฉันก็ฟุ้บตัวลงนั่งกับพื้น ร้องไห้ออกมาอย่างหนัก ไม่รู้ว่ามันเรียกว่าอะไร แต่รู้แค่ว่าอยากร้องไห้ มันจุกมันตื้อที่กลางอก มวลท้องปั่นป่วนไปหมด สมองชา ตัวชา ภาพที่มองเห็นตอนนี้มันแคบลง จนรู้สึกมองอะไรไม่ชัด
พอมาถึงชั้นที่ฉันอยู่ ประตูลิฟต์ค่อยๆเปิดออก ฉันพยุงตัวเองลุกขึ้น เดินออกจากลิฟต์ ในสภาพที่ร่างกายไร้เรียวแรง อยู่ๆก็มีมือของใครบางคนมาจับที่ไหล่ช่วยพยุงร่างฉันจากด้านหลัง 0.0 ตอนแรกฉันยอมรับว่าแอบดีใจเพราะคิดว่าเป็นคุณโชน แต่พอหันไปมองก็เห็นว่าเป็นพี่เก่งที่เรียนมหาลัยเดียวกับฉัน
“เป็นอะไรมั้ยครับ? อ้าว! น้องนิว น้องนิวเองหรอครับ เป็นอะไรรึป่าว ไม่สบายมั้ย แล้วนี้อยู่ห้องไหนครับเดียวพี่พาไปส่ง”
“ พี่เก่ง สวัสดีคะ นิวไม่เป็นไร แค่รู้สึกเวียนหัวนิดหน่อยคะ ^^ นิวอยู่B-714 ตรงนี้เองค่ะนิวเดินไหว แล้วพี่เก่งมาได้ไงคะ มาทำอะไร?”
ฉันตอบพี่เก่งแล้วถามกลับเพ
