บอดี้การ์ดหนุ่มทำหน้าปั้นยาก...เขามองเจ้านายอย่างไม่อยากเชื่อตา วันนี้ฟาบริซใส่แค่ผ้าเช็ดตัว...มีรอยเล็บเต็มแผงอก แถมขอบตาดำคล้ำ แต่ใบหน้ากลับเปี่ยมสุข แววตาเต้นระยิบระยับ...
“ไม่เห็นครับท่าน...”
“ไปไหนของเขานะ หรือว่า...” ชายหนุ่มผุดลุกขึ้นยืน สถานที่ที่ใบบัวชอบไปเหลือเกินคงไม่มีที่อื่นนอกจาก ‘ก้นครัว’
“เอ่อ...ท่านครับ” เดเนียลร้องเรียกเมื่อเจ้านายมาไว ไปเร็วจนตามแทบไม่ทัน
“ว่าไง เร็วๆ รีบ...” ชายหนุ่มหันมา เขาขมวดคิ้วจนหน้าย่น
อาคันตุกะที่ไม่ได้เชื้อเชิญมองฟาบริซตาเขม็ง ไอ้ฝรั่งบ้าเลือดมันรีบร้อนอะไรหนักหนา.. ผ้าผ่อนก็ไม่ยอมนุ่ง เขารู้ว่ามันรูปหล่อ กล้ามใหญ่ ไม่เห็นจำเป็นต้องแก้ผ้าอวด เขาไม่ได้ปลื้มผู้ชาย...แค่เห็นก็พาให้สะอิดสะเอียน...มันเปลืองสายตา
“มีแขกมาขอพบครับท่าน...”
“ใคร?” ชายหนุ่มร้องถามพร้อมกับกราดตามอง พอเห็นกัน เขาก็กระตุกยิ้ม...
ไอ้คู่ปรับตัวร้ายตอนที่แข่งกันจีบนางง
