ใบบัวเดินตามฟาบริซมาช้าๆ เธอก้มหน้าเดินงุดๆ จึงไม่เห็นรอยยิ้มแปลกๆ ของชายหนุ่ม ฟาบริซหรี่ตาลง เขารอเวลาให้ไปถึงห้องนอนไม่ได้แน่ เวลานี้ทุกย่างก้าวของเขา สร้างความทรมานกับตัวเอง ร่างกายของเขาเตรียมพร้อม มันขยายสัดส่วน...โปงพองจนเกือบจะปริแตก...
เขามองหาทำเลเหมาะๆ จนเจอมุมสงบที่แสนถูกใจ ชายหนุ่มเดินเลี้ยวออกไปนอกเส้นทาง ต้นไม้ใบหญ้าจะช่วยอำพรางสายตาสอดรู้ได้อย่างชะงัด...มันจะเป็นวิมานกลางอากาศที่ให้ทั้งความตื่นเต้นปนกับความซ่านสยิว...
เสียงรูดซิปดังสั่นประสาท...จนใบบัวชะงัก!
เธอช้อนสายตาขึ้นมองชายหนุ่ม เพราะจู่ๆ เขาก็หยุดชะงักลง เธอรับรู้ถึงไอร้อนผ่าวที่แผ่ซ่านออกมาจากลำตัวใหญ่โตตรงหน้า หญิงสาวครั่นคร้าม และหญิงสาวพยายามเบี่ยงตัวหนี เมื่อมือแข็งแรงเอื้อมมาฉุดเธอเอาไว้... หญิงสาวรู้ดีว่าไม่มีทางหนีได้สำเร็จ เมื่อแรงกำลังของฟาบริซมีมากกว่า แถมเธอยังพ่ายแพ้กับแววตาฉ่ำวาวคู่นั้น เขาหลอกล่อเธอ
