“บัวทำได้ค่ะคุณลุง ช่วงนี้บัวว่าง” เธอรีบช่วย ไม่อยากให้ท่านซักแจ่มจันทร์
“ตามใจ...เรานะทำงานเกินตัวแล้ว คุณก็เหมือนกันนะแจ่ม ยัยผิง ตาพัฒน่ะว่างอยู่ เอาไปใช้งานบ้าง เดี๋ยวจะเคยตัว...” ท่านตัดบท เมื่อใบบัวออกปากว่าทำได้ ท่านก็ไม่อยากว่ากล่าวภรรยา...
แจ่มจันทร์ผ่อนลมหายใจ นางรินกาแฟใส่แก้วให้สามี พร้อมกับนึกในใจ...รู้สึกว่าช่วงนี้ใครๆ พากันใส่ใจใบบัวกันออกหน้าออกตา
“พี่ไปล่ะ อีก3 วันนั่นแหละกว่าจะได้กลับ ขาดบัวไปคน แจ่มคงยุ่งน่าดู บัวน่ะกำลังสำคัญเชียว”
แม้ไม่ได้อยู่ที่บ้านทุกวัน แต่ท่านก็รู้ความเคลื่อนไหวของทุกคน แจ่มจันทร์แอบเบ้ปาก ใช่สิ... หากขาดใบบัวไปสักคน นางคงวุ่น เมื่อที่ร้านเหลือลูกจ้างแค่คนเดียว แต่ช่างเถอะ...ไว้ค่อยคิด...
หลังสามีออกไปทำงาน แจ่มจันทร์หันไปร้องสั่งใบบัว
“ไปอาบน้ำอาบท่า หาชุดที่ดีที่สุดใส่สะ เดี๋ยวป้าจะพาไปส่ง”
“ค่ะ” ใบบัวรับคำ เธอเดินหายกลับเข้าไปหลังบ้าน ใ
