วันต่อมา
ฉันแทบไม่มีแรงลุกขึ้นจากเตียง เมื่อคืนนอนที่คอนโดเพราะไม่สามารถกลับห้องได้ เหตุผลคือคุณต้าไม่ยอมให้กลับ
เมื่อวานเขาหิวโหยราวสัตว์ป่าที่ไม่ได้ชิมเนื้อเหยื่อนานหลายปี ตามตัวของฉันมีแต่รอยช้ำจากการกระทำของเขาทั้งนั้น
โชคดีที่ตื่นมาก็ไม่เห็นเขาอยู่แล้ว และฉันก็ไม่มีเวลามาคิดอะไรมากเพราะต้องไปเรียน พอเดินออกจากห้องนอนก็สังเกตเห็นว่ามีถุงกระดาษสีน้ำตาลวางอยู่ ด้วยความสงสัยจึงไปหยิบขึ้นมาดู
“งะ เงิน” ดวงตาสองข้างลุกวาวเป็นประกายทันทีที่เห็นว่าในถุงคือเงินจำนวนมาก ก่อนที่สมองจะประมวลผลแล้วรู้ว่าเงินนี้คือข้อตกลงของฉันและคุณต้า
ต้องขอบคุณที่เขารักษาสัญญาเป็นอย่างดี ถึงแม้ว่าฉันจะไม่เต็มใจแต่ก็ไม่ได้เสียอะไรไปแบบศูนย์เปล่า
@มหาวิทยาลัย
วันนี้ถึงแม้จะปวดร้าวร่างกายแต่ฉันก็รู้สึกว่าตัวเองมีเรี่ยวแรงมากกว่าทุกวัน อาจเป็นเพราะจะได้จ่ายหนี้ที่ค้างคาให้แม่แล้วแถมยังเหลือเงิน อีกทั้งย
