สายตาของคนที่เพิ่งเข้ามาใหม่เอาแต่จ้องมองฉัน โดยที่ไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่าเขามองทำไม
“มาทำไม”
“ได้ยินมาว่ามึงเข้ามาดูงานที่คลับกูรู้สึกแปลกใจเลยตามมาดู”
“อืม เห็นแล้วก็ไป”
“กูว่ามึงสนใจอย่างอื่นมากกว่ามั้ง”
“ไอ้ปืน!!!”
“หืม? ถ้าอันนารู้คงอกแตกตาย”
“แล้วยังไง”
“ก็ไม่ยังไง” พี่ชายของเขาไหวไหล่เชิงไม่ค่อยใส่ใจกับคำพูดของตัวเอง
ซึ่งฉันก็ไม่เข้าใจว่าเขาทั้งสองกำลังคุยเรื่องอะไรกัน ในความคิดของฉันตอนนี้มันคิดแต่เรื่องอยากจะออกไปจากตรงนี้
ไม่รู้ว่าทำไมโชคชะตาต้องนำพาให้ฉันมาเจอกับพี่น้องสองคนนี้ที่ดูโรคจิตกันทั้งคู่
“กูออกไปก่อนแล้วกัน อย่าไปทำอะไรไม่ดีกับเธอล่ะ” พี่ชายของคุณต้าโน้มใบหน้าลงมาอีกครั้งแล้วยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะพูด “สวยๆ แบบนี้เดี๋ยวช้ำหมดพอดี”
“ไอ้ปืน!!”
“เอออ”
เจ้าของร่างสูงแววตาคมหยัดตัวขึ้นพร้อมกับเดินออกไปจากห้อง เมื่อเห็นว่าไม่มีใครแล้วฉันจึงเริ่มดิ้นเพื่อให้คนที่โอบเอวอยู่ปล่อยสักที
“ให้ฉันไปส่งที่บ้านไหม?”
“มะ ไม่เป็รไรค่ะ ปล่อยหนูจะไปทำงาน”
“เมาแบบนี้เธอจะทำงานไหวได้ยังไง”
“ไหวค่ะ”
“ฉันจะไปส่ง”
“ก็บอกว่าไม่…..ได้” ถึงกับชะงักพร้อมเสียงที่แผ่วลงเมื่อเห็นสายตาที่กำลังจ้องเขม็ง
“ได้! ถ้าอย่างนั้นก็ลงไปทำงานซะ!!”
คำปฏิเสธของฉันคงสร้างความโกรธให้เขามากถึงได้เสียงแข็งใส่กันขนาดนี้ แต่ก็ดีเหมือนกัน ฉันรีบใช้โอกาสนี้ลุกขึ้นจากตักแกร่งแล้วขยับหนีเขาทันที เพราะกลัวจะถูกดึงลงไปนั่งแบบเดิมอีก
เมื่อหลุดพ้นจากห้องนรกนั้นฉันก็เริ่มหายใจหายคอสะดวกขึ้น ทั้งที่คิดว่าอาการมึนหัวดีขึ้นแล้วแต่ทว่าพอมาเจอแสงไฟหลากสีภายในคลับบวกกับควันคลุ้งไปทั่วบริเวณ ทำให้อาการของฉันเริ่มไม่ดี แสงไฟที่กระพริบรัวๆ แบบนี้ทำให้ฉันรู้สึกเมาอีกครั้ง
หมับ!! ขณะที่กำลังยืนท่ามลางแสงไฟหลากสีที่กระพริบจนลายตา จู่ๆ ก็มีใครไม่รู้ดึงแขนฉันไป รู้สึกว่าตัวเองกระแทกเข้ากับแผงอกแกร่งอย่างจัง
“ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่” น้ำเสียงที่คุ้นหูทำให้ฉันต้องรีบเงยหน้ามอง ก่อนจะผละตัวออกห่าง “….พี่เจ”
ใช่ ฉันจำไม่ผิดแน่ถึงจะมึนหัวหน่อยแต่คนตรงหน้าคือพี่เจแน่นอน
“กลิ่นเหล้า? ดื่มมาหรอ นี่เมาใช่ไหม”
“ยะ อย่ายุ่ง”
“มากับพี่!” พี่เจจะดึงฉันออกไปแต่ฉันสะบัดมือออกก่อน ทั้งที่เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันแล้วแท้ๆ ทำไมถึงยังตามอยู่ได้ ไม่รู้หรือไงว่ากว่าฉันจะทำใจได้มันยากขนาดไหน
“ไม่ได้ค่ะ มีนทำงานอยู่”
“ทำงาน? ที่แบบนี้เนี่ยนะ”
หมับ!! พี่เจคว้ามือมาจับฉันอีกครั้งและครั้งนี้จับแน่นมากๆ จากนั้นก็พยายามดึงตัวฉันออกไปจากคลับ
“บอกว่าทำงานอยู่ไง พี่ไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้นะ” ทำไมชีวิตของฉันต้องเจอแต่ผู้ชายแบบนี้ด้วยนะ พวกเห็นตัวเองเป็นใหญ่อยู่เหนือคนอื่น
เพราะเสียงเพลงบวกกับความมืดของคลับทำให้ไม่ค่อยมีใครหันมาสนใจหรือคิดว่าแฟนทะเลาะกัน
หมับ!! จู่ๆ แขนของฉันอีกข้างก็ถูกใครไม่รู้รั้งไว้ ก่อนจะรีบหันมามอง คิดว่ามีคนใจดีช่วยแต่เมื่อเห็นใบหน้าคมคายกับแววตาคู่นั้นฉันกลับไม่รู้สึกดีใจเอาซะเลย
“…คุณต้า”
“มีอะไรกัน?” เสียงทุ้มเอ่ยถามพร้อมขมวดคิ้วหนาชนกันอย่างสงสัย ก่อนจะตวัดสายตามองพี่เจ “ใคร?”
“มึงยุ่งอะไรวะ กูจะพาผู้หญิงคนนี้กลับ!!”
“มะ ไม่นะ จะบ้าหรือไงมีนกับพี่ไม่ได้เป็นอะไรกัน”
“อยากไปกับมัน หรือ อยากให้ฉันไปส่ง?” คุณต้าตั้งคำถามขึ้นมาแล้วทำเหมือนจะปล่อยมือจากแขนของฉัน
คำถามบ้าๆ นั่น ต่อให้เลือกทางไหนมันก็ไม่ดีสักทาง แล้วฉันก็ไม่อยากไปกับใครทั้งนั้นด้วย บ้าที่สุดเลยถามมาได้ยังไงกัน!!
“ตอบมาสิ”
“ไม่อยาก…ปะ…ไปกับเขาค่ะ” ถึงจะไม่เต็มใจเลือกทางไหนแต่นี่เป็นทางออกที่ดี กว่าคลับจะปิดมีเวลาให้หนีกลับก่อน
“เธอเลือกฉันแล้วนะ ห้ามเปลี่ยนใจทีหลังก็แล้วกัน”
พูดจบคุณต้าก็คว้าเอาขวดเหล้าจากโต๊ะใกล้ๆ มาแล้วพุ่งปรี่ไปหาพี่เจ ก่อนจะยกขวดเหล้าฟาดที่หัวไปอย่างเต็มแรง
“กรี๊ด~” ด้วยความตกใจทำให้ฉันกรี๊ดออกมาดังลั่น คนที่เห็นเหตุการก็กรี๊ดเหมือนกัน ก่อนที่ดีเจจะหยุดเล่นเพลง
“หยุดทำไมเรื่องแค่นี้….เล่นต่อไปสิ” คำพูดที่ชวนขนลุกจากปากของคนที่เป็นเจ้าของคลับเอ่ยขึ้นมาท่ามกลางความเงียบ จากนั้นไม่ถึงสองวินาทีดีเจก็รีบเปิดเพลงต่อ
คุณต้ามองพี่เจที่ล้มฟุบไปกับพื้น ก่อนจะหันมาบอกฉันที่กำลังตกใจกับเหตุการณ์ “ตามฉันมา”