ตอนที่7 เริ่มมั่นใจ
1530 คำ
'3วันผ่านไป'
'บ้านพิธากุล'
หลังจากที่เรียนหนักมาตลอดทั้งอาทิตย์ และแล้ววันหยุดก็มาถึง ปกติเวลานี้ดาด้าจะต้องลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วไปมหาลัยแล้ว แต่ทว่าวันนี้เป็นวันหยุดเธอจึงนอนกลิ้งไปมาบนเตียงนุ่มได้อย่างสบายใจ
'12:45นาที'
กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง
เสียงโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูดังขึ้นในขณะที่ดาด้ากำลังนอนกลิ้งไปมาอยู่บนเตียงนุ่ม แน่นอนว่าเสียงรบกวนที่ดังขึ้นถี่ๆ ก็ทำให้คนตัวเล็กที่กำลังนอนอยู่รำคาญ จนเธอต้องคว้านมือเรียวหาโทรศัพท์เพื่อกดรับสาย
"ฮัลโหล...."เสียงงัวเงียเอ่ยขึ้นทันทีที่รับสาย โดยไม่ทันมองหน้าจอเลยว่าเป็นสายของใคร
'นี่ แกยังไม่ตื่นอีกเหรอ'เมื่อได้ยินเสียงงัวเงียจากปลายสาย แก้มก็รีบเอ่ยปากถามเพื่อนรักทันที
"อื้อ ตื่นแล้ว แกมีอะไรหรือเปล่า"เมื่อได้ยินเสียงของเพื่อนรักผ่านสาย ดาด้าก็ค่อยๆลืมมาขึ้นมารับแสงตะวันที่สาดส่องเข้ามาผ่านทางหน้าต่างอย่างช้าๆ
'ด้า ฉันว่าฉันจะชวนแกไปผับน่ะ ช่วงนี้ร้านZeed Pubกำลังเป็นที่นิยมเลยนะ พวกเราลองไปแจมดูไหม'แก้มเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อน มือเรียวพลางกำเข้าหากันแน่นเพื่อรอลุ้นคำตอบ ความจริงเธอว่าจะชวนดาด้าไปตั้งนานแล้ว แต่เธอก็กลัวว่าดาด้าจะปฏิเสธเพราะตอนกลางคืนดาด้าไลฟ์สดแทบทุกคืนคงไม่มีเวลาไปผับกับเธอหรอก
"อื้อ เอาสิพักไลฟ์สดสักคืนคงไม่เป็นอะไรหรอก"ทันทีที่แก้มพูดจบ ดาด้าก็ตอบตกลงอย่างไม่ลังเลทันที เธอฟังจากน้ำเสียงของเพื่อนรักผ่านสายเธอก็รู้แล้วว่าแก้มอยากไปผับ Zeed Pub จริงๆ แล้วเรื่องอะไรที่เธอต้องขัดใจเพื่อนรักด้วยล่ะ
'งั้นเจอกันนะเพื่อน เดี๋ยวฉันส่งโลเคชั่นให้ แค่นี้นะ'เมื่อเพื่อนรักตกลงรับปากว่าจะไป แก้มก็ถึงกับดีใจจนเก็บอาการเก็บน้ำเสียงของตัวแทบไม่อยู่ ก่อนจะกดวางสายเพื่อไปเตรียมชุดสวยๆสำหรับค่ำคืนนี้
ส่วนดาด้าหลังจากที่วางสายแล้วเธอก็ดับหน้าจอโทรศัพท์มือถือ พร้อมกับหลับตาลงแล้วนอนต่ออย่างไม่สนใจอะไร เพราะเมื่อคืนเธอลงไลฟ์เกือบจะตี 3 และนี่จึงเป็นเหตุผลที่วันนี้เธอตื่นสายกว่าทุกวัน...
'ฝั่งเจ้านาย'
"ไอ้นาย คืนนี้พวกเราไปผับกันป่ะ"เสียงของนิกเอ่ยขึ้นในขณะที่พวกเขากำลังนั่งเล่นเกมอยู่ที่คอนโดของเจ้านายอยู่
"อืม ไปก็ไป"เสียงทุ้มตอบตกลงอย่างว่าง่าย ก่อนจะก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์มือถือในมือต่อ
"แล้วซินละ มึงจะชะ...."
"ไม่ต้อง ไปแค่พวกเราพอ"ในขณะที่อาร์ตกำลังจะอ้าปากพูด เจ้านายที่รู้ว่าเขาจะพูดอะไรออกมาเขาก็รีบพูดตัดบทเพื่อนทันที
"เอ่อ ต้องแบบนี้สิว่ะค่อยน่าสนุกหน่อย แม่งกูเที่ยวไม่เต็มที่มาหลายรอบละ"สิ้นสุดคำพูดของเจ้านาย คนที่ดีใจมากที่สุดก็คือนิก เขาดีใจมากที่เจ้านายบอกว่าไปแค่พวกเรา โดยไม่มีเพื่อนผู้หญิงอย่างซินไปด้วย เพราะทุกครั้งที่เธอไปด้วย เขายอมรับเลยว่าค่ำคืนนั้นโคตรเฉื่อยและไม่สนุกเอาซะเลย
'ฝั่งดาด้า'
หลังจากที่ได้นอนเต็มอิ่มแล้วดาด้าก็รีบลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว พร้อมกับเดินลงมากินข้าวที่ชั้นล่างเหมือนกับทุกๆวัน เธอใช้เวลากินข้าวนานนับ 20 นาทีกว่าจะกินเสร็จ และหลังจากที่กินเสร็จ ดาด้าก็เดินไปนอนดูหนังรอเวลาที่เธอกับเพื่อนรักนัดกันเอาไว้
โดยในระหว่างที่นอนดูหนังรอ ดาด้าก็หลับอีกเช่นเคย จนกระทั่งเธอตื่นมาอีกทีฟ้าก็มืดแล้ว เธอจึงรีบวิ่งขึ้นไปบนห้องนอนเพื่อไปเปลี่ยนชุด ซึ่งคืนนี้เธอก็มาในลุคชุดเดรสสีชมพูสั้นผูกโบว์ที่ลำคอขาวๆ เมื่อแต่งตัวเสร็จเธอก็ไม่ลืมที่จะบอกป้านีแม่บ้านของเธอ ก่อนที่เธอจะขับรถมุ่งหน้าไปยังผับ Zeed Pub
'22:55นาที'
'ณ ผับZeed Pub'
"สี่ทุ่มแล้วทำไมน้องกระต่ายน้อยยังไม่ไลฟ์ว่ะ"เสียงของนิกเอ่ยขึ้นในขณะที่เขากำลังนั่งดื่มอยู่กับเพื่อนๆ เพราะตอนนี้มันถึงเวลาที่สาวสวยในแอปนกม่วงควรจะไลฟ์สดแล้ว แต่ทว่าวันนี้กลับเงียบ
"ไอ้นี่ ติดหนึบแล้วนะมึง"อาร์ตที่นั่งสังเกตอยู่นานก็เอ่ยตำหนินิกด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่ายที่วันๆเขาเอาแต่เฝ้ารอไลฟ์สดของสาวๆ
"เอ่อ ไอ้นาย มึงไม่ชวนซินมันมาด้วยมันจะไม่งอนพวกเราเหรอว่ะ"หลังจากที่พูดตำหนิเพื่อนจบมาหมาดๆ อาร์ตก็นึกขึ้นได้ว่าวันนี้ซินไม่ได้มาร่วมวงด้วย
"หึ มึงอย่าห่วงเลยไอ้อาร์ต มันไม่งอนกูกับมึงหรอก เพราะคนที่มันจะงอน นู้น ไอ้นายนู้น"นิกพูดขึ้นพร้อมกับพยักหน้าไปหาเจ้านายที่กำลังนั่งดื่มอยู่อย่างสบายใจ
"พูดมากนะมึง แดกๆเข้าไปเลย พวกมึงนั่งดื่มรอเลยนะกูไปเข้าห้องน้ำก่อน"พูดจบเจ้านายก็หยัดกายลุกขึ้นยืนเต็มความสูงก่อนจะทำท่าเดินออกไป แต่ทว่า....
"รีบๆนะมึง อย่าลากสาวๆไปเอาในห้องน้ำละ"นิกเอ่ยขึ้นเชิงหยอกล้อเพื่อน แน่นอนว่าเจ้านายเองก็รู้จึงไม่ถือสาอะไร ก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำเงียบๆ
"หึ มึงก็รู้ว่าไอ้นายมันยังไม่เคยเปิด มึงก็ชอบแซวมันจัง"อาร์ตหันไปพูดคุยกับนิกที่นั่งอยู่ข้างๆพร้อมกับเสียงหัวเราะก่อนจะนั่งดื่มกันต่ออย่างสนุกสนาน
ด้านเจ้านายที่ขอตัวมาเข้าห้องน้ำ ตอนนี้เขาก็ทำธุระส่วนตัวเสร็จแล้ว และกำลังจะเดินกลับโต๊ะ แต่ในระหว่างที่เขากำลังก้าวเท้าเดินออกมาจากห้องน้ำนั้น เขาก็มัวแต่จ้องหน้าจอโทรศัพท์มือถือ จนไม่ทันระวังเเล้วเดินไปชนเข้ากับร่างบางของใครบางคนจังๆจนโทรศัพท์มือถือของเธอหล่นลงกระแทกกับพื้น
ตุบ ฟึ่บ
"อ๊ะ ขะ...ขอโทษค่ะ"เสียงหวานเอ่ยขอโทษทั้งๆที่เธอนั้นก็ไม่ได้ผิดพร้อมกับค่อยๆพยุงตัวเองยืนตรงๆ
"พี่ด้า..."เสียงทุ้มเอ่ยเรียกชื่อของรุ่นพี่เบาๆ แต่ก็ทำให้เจ้าของชื่อได้ยินจนต้องค่อยๆช้อนใบหน้าสวยขึ้นมาสบตากับเขา
ทั้งสองคนสบตากับอยู่สักพัก ก่อนจะเป็นเจ้านายที่รีบดึงสติกลับมา แล้วรีบก้มลงไปเก็บโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูของเธอที่วางอยู่กับพื้นขึ้นมาหวังจะส่งคืน แต่ทว่าในจังหวะเดียวกันที่เขากำลังจะยื่นโทรศัพท์คืนให้เธอนั้น ปลายนิ้วเรียวยาวของเขาก็ไปสัมผัสโดนหน้าจอ ซึ่งเธอก็น่าจะไม่ได้ใส่รหัสหน้าเอาไว้ มันจึงทำให้สายตาคมของเขาเหลือบไปเห็นแอปนกม่วงในโทรศัพท์มือถือของเธอ โดยมีแจ้งเตือนขึ้น99+ ซึ่งมันก็บ่งบอกได้อย่างชัดเจนว่าเจ้าของโทรศัพท์เครื่องนี้ต้องเป็นคนดังในแอปนกม่วงแน่ๆ
"พะ...พี่ขอมือถือคืนด้วยค่ะ"เมื่อเห็นเจ้านายนิ่ง ดาด้าก็รีบขอโทรศัพท์มือถือคืนทันที
"ครับ นี่ครับ"ทันทีที่ดาด้าพูดจบ เจ้านายก็ส่งโทรศัพท์มือถือคืนให้เธอพร้อมกับรอยยิ้ม
เมื่อได้โทรศัพท์มือถือคืนแล้ว ดาด้าก็รีบเดินเลี่ยงไปอีกทาง เพื่อกลับไปที่โต๊ะของตัวเองที่มีแก้มเพื่อนรักของเธอนั่งดื่มรออยู่ ส่วนเจ้านายที่ยังคงยืนมองตามแผ่นหลังเล็กๆของสาวสวยรุ่นพี่อยู่ ก็คลี่ยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะเดินกลับไปที่โต๊ะของตัวเอง
"มึงยิ้มอะไรว่ะไอ้นาย"ทันทีที่เจ้านายเดินมานั่งลงที่ของตัวเอง อาร์ตก็เอ่ยถามเขาอย่างสงสัยทันที นี่เขาไปโดนตัวไหนในห้องน้ำมา ทำไมกลับมาถึงได้อารมณ์ดีขนาดนี้
"หึ เปล่า พวกมึงดื่มต่อเถอะ คืนนี้กูเลี้ยงเอง"เจ้านายเลือกที่จะไม่ตอบคำถามของเพื่อน แต่เขากลับชวนเพื่อนๆดื่มเเละขอเป็นเจ้ามือในค่ำคืนนี้เอง....
ค่ำคืนนี้สามหนุ่มนั่งดื่มด้วยกันอย่างสนุกสนาน จนกระทั่งนิกเป็นคนเอ่ยปากชวนเพื่อนๆกลับ พวกเขาทั้งสามคนจึงแยกย้ายกันกลับ ทางด้านเจ้านายก็ขับรถไปนอนค้างที่บ้านใหญ่ ถือโอกาสกลับมาหาพ่อกับแม่ก็แล้วกันถึงจะดึกไปหน่อยก็เถอะ
- ผู้เขียน
