10

1736 คำ

"อย่ามาโกหก!"ผมขึ้นเสียงดุเพราะพะพายยังโกกกผมอยู่ ซึ่งผมไม่ชอบคนโกหก "ก็หนูไม่อยากวิ่งอะ"พะพายตอบผมอย่างไม่พอใจ "เลยแกล้งเป็นลม.....ปัญญาอ่อน"ผมเลิกคิ้วถามพะพาย "แล้วจะด่าทำไม!"พะพายบอกผมเสียงไม่พอและดิ้นจะลง ปึก! ผมรำคาญที่พะพายดิ้นเลยปล่อยเธอลงพื้น "โอ๊ย! ไอ้เฮียบ้าปล่อยมาได้"พะพายร้องออกมาเพราะเจ็บที่ก้นและเงยหน้าด่าผมตาขว้าง "ลุกขึ้น"ผมบอกเสียงเรียบ พะพายมองผมตาขว้างและนั่งอยู่กับที่ "ทำไมต้องให้พูดซ้ำวะ"ผมพูดเสียงไม่พอใจและก้มลงไปจับแขนพะพายให้ลุกขึ้น "โอ๊ย เบาๆเป็นมั้ย!"พะพายตะคอกใส่หน้าผม "อย่าทำให้โมโห"ผมบอกพะพายเสียงเย็นเพราะเธอตะคอกผมและผมไม่ชอบคนมาตะคอกใส่ "เฮียนั้นแหละอย่าทำให้หนูโมโห"พะพายตอบกลับผม ชักจะเอาใหญ่แล้วเด็กคนนี้! "อย่ามาต่อปากต่อคำ!"ผมพูดเสียงเย็นและแข็งเพราะผมเริ่มโมโหแล้วเหมือนกัน "ถ้าเฮียไม่ทำให้หนูโมโหก็ไม่ทำหรอก!"แม่งเอ้ย ยังจะกล้าทำอีกอย่างงี้ต้อง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม