01
1457 คำ
ครืดดดดดด ครืดดดดด
"ใครโทรมาเนี้ย!"ฉันพูดเสียงงัวเงียและหงุดหงิดนิดๆเพราะเสียงโทรศัพท์ดัง ฉันเอามือควานหาโทรศัพท์และหยิบขึ้นมาดูใครโทรมา บีนา
"ว่าไงแก"ฉันพูดเสียงงัวเงีย
"นี่แกยังไม่ตื่นอีกหรอ!"ยัยบีนาตะโกนใส่หูฉัน
"แกจะตะโกนทำไมเนี้ย"ฉันถามยัยบีนา ยัยบ้านี่มาตะโกนใส่หู
"ไม่มามหาลัยรึไง"ฉันตาโตทันทีวันนี้เปิดเทอมวันแรก
"เออวะ เดี๋ยวฉันรีบไปแก"ฉันพูดกับตัวเองเบาๆและบอกยัยบีนา
"เออ เคๆ"ยัยบีนาตอบ ฉันวางสายและกระโดลงจากเตียงทันที ไม่น่าดูซีรีย์ดึกเลยฉัน........ฉันใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัวหนึ่งชั่วโมงและลงลิฟต์ไปโรงจอดรถของคอนโดและขับไปมหาลัย
มหาลัย GD
"ว่าไงค่ะ แม่หญิงสายเสมอ"ฉันเดินหอบมาที่โต๊ะนั่งประจำก็โดนยัยนีน่าพูดแขวะเล่นๆทันที
"โทษที ดูซีรีย์ดึกไปหน่อยอะ"ฉันบอกพวกมันและยิ้มแห้งๆ นี่มันก็ไม่สายมากนะแค่สายไป1ชั่วโมงเอง
"แหม่ ดูจนจะได้แฟนเป็นพระเอกเกาหลีอยู่แล้วเนี้ย"ยัยบีนาแซวฉัน
"ได้ก็ดีสิ"ฉันตอบยัยบีนา ถ้าได้ก็ดีจริงๆนะฟินไปทั้งชาติเลย
"มโนจริงๆ"ยัยพิมพูดและส่ายหัวอย่างปลงๆ พวกฉันมองหน้าและขำกัน ยัยพิมเนี้ยเป็นคนเงียบที่สุดในกลุ่มแล้วถ้ามันโมโหขึ้นมาคือต้องออกห่างอะ มันน่ากลัวมากๆเลย ส่วนพวกฉันสามคนก็อารมณ์ค่อยข้างดีกันไม่ค่อยเงียบเหมือนพิม พวกฉันเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ม.ปลายแล้วหละเลยรู้นิสัยกันหมดและไม่มีความลับต่อกัน
"วันแรกไม่ค่อยมีคนมาเลยอะ"ฉันมองไปรอบๆห้องเรียนไม่ค่อยมีคนมานั่งเรียนเลยมีแต่พวกฉันและอีกสองคนฉันไม่รู้จัก
"วันแรกก็เงี้ยแหละ"ยัยนีน่าพูด
"งั้นเดี๋ยวเรียนเสร็จไปกินเค้กกัน"ยัยบีนาพูด อืมดีเหมือนกันอยากไปพอดี
"ไม่กลัวอ้วนหรอ"ยัยพิมพูดขึ้น ยัยนี่พูดแต่ละคำค่อยข้างกระทบจิตใจพวกฉันมากเลยแหละ
"แหม่ ค่อยลดก็ได้"ยัยบีนาตอบยัยพิม พวกฉันนั่งคุยเล่นรออาจาร์ยเข้ามาสอน
"อาจารย์มาแล้ว"ยัยพิมบอกพวกฉัน พวกฉันเลิกคุยและหยิบมสมุดมาเลคเชอร์........
"เมื่อยสุดๆ"ยัยบีนาลุกขึ้นและบิดตัว จะไม่ให้เมื่อยได้ไงหละก็นั่งเรียนกันสองชั่วโมงเต็ม
"ไปกินเค้กกันเถอะ"ยัยนีน่าลุกขึ้นและหันมาบอกพวกฉัน
"โอเค"ฉันตอบและเก็บสมุดเข้ากระเป๋าสะพาย
"งั้นขี่ตามกันไปร้านเค้กนะ"ฉันบอกพวกมันเพราะพวกเราเอารถกันมาเองอะ ยกเว้นยัยบีนากับพิมมาคันเดียวกันเพราะอยู่คอนโดเดียวกัน
"โอเคๆ"พวกมันตอบและเดินไปขึ้นรถของตัวเองและขับไปร้านเค้กใกล้ๆมหาลัย ร้านนี่อร่อยมากเลยมีคนไปกินกันเยอะแยะ
"เขาด่าใครป้ะว่ะ"ยัยบีนาพูดขึ้น นั้นสิดูรูปอิโมจิสิ
"นั้นสิ"ฉันพูด ฉันก็พอรู้เรื่องของกลุ่มgangster ออกจะดังในมหาลัย ฉันได้ข่าวมานะว่าทุกคนต้องเกรงกลัวต่อกลุ่มนี้มากๆไม่มีใครกล้าหาเรื่องด้วยเพราะคนที่หาเรื่องด้วยจะไม่มีวันกลับมามีชีวิตอีกหรือไม่ก็พิการไปเลย แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องจริงมากแค่ไหนและอีกอย่างกลุ่มของพวกเขาฟันผู้หญิงไม่เลือกควงคนละวันเลยหละอันนี้ฉันเชื่อเลยเพราะแต่ละคนหล่อๆทั้งนั้น ฉันเคยเห็นผ่านๆอะ
"สงสัยพวกอริเขานั้นแหละ"ยัยนีน่าพูดและเก็บโทรศัพท์ พวกฉันเลิกสนใจและก้มกินเค้กต่อ......
นิวเคลียร์
"เห้ย วันนี้พวกไอ้บาสมันท้าแข่งรถวะ"ไอ้เลย์พูด ผมเงยหน้ามองมัน
"ไอ้ห่านี่แม่งไม่เข็ด! ไอ้สัส"ผมพูดเสียงเย็น ไอ้ห่าบาสมันเคยแข่งรถกับผมไปแล้วครั้งนึงแต่ผมชนะมันเลยแค้นละมั้ง
"มึงจัดให้แม่งอีกสักดอกดิ"ไอ้ลูคัสบอกผม ถึงไม่บอกผมก็จัดให้อยู่แล้ว
"กูจะเอาให้ตายเลยไอ้ห่า"ผมบอกพวกมันและยิ้มมุมร้ายๆ
สนามเเข่งรถ Lay car
"คนที่นัดแข่งมาแล้วครับ เฮียเลย์"ผมมองไอ้พาสต์ที่เดินมาบอกพวกผม วันนี้พวกผมมาแข่งรถที่สนามของไอ้เลย์มัน หึ! หาที่ตายถึงที่เลยนะมึง
"วันนี้มันเอาไรมาพนัน"ผมถามไอ้พาสต์
"รถรักของมันเฮีย"หึ! น่าสน ครั้งที่แล้วมันเสียเงินให้ผม3ล้าน ครั้งนี้แม่งยังไม่เข็ดจะหมดตัวอยู่แล้วยังซ่าอีก
"หึ! ไปพวกมึง"ผมหัวเราะในลำคอและเดินลงไปข้างล่าง
"ไงไอ้สัส ยังไม่เข็ด?"ผมเดินลงไปหาพวกไอ้บาสและถามไอ้บาสหน้ากวนตีน
"ถ้ามึงมั่นใจว่าจะชนะก็มา"ผมบอกมันเสียงจริงจังและเดินไปที่รถผม
"มึงอย่าโกงละกัน ถ้ามึงโกง หมา!"ไอ้บาสพูดถามหลังผม ผมหันไปยิ้มมุมปากให้เท่านั้น. ผมเดินเข้ามาในรถและตรวงสอบความเรียบร้อยทั้งหมด สตาร์ทรถและเร่งเครื่องเป็นการวอร์มรถ ผมหันไปมองไอ้บาสข้างๆและยิ้มมุมปาก
1 2 3 สัญญานดังขึ้นผมกำพวงมาลัยรถแน่นและใส่เกียร์รถ
Start!
ผมเยียบมิดและใส่เต็มที่ ผมกับไอ้บาสตีคู่กันมาตลอดอย่างไม่มีใครยอมใคร จนมาถึงโค้งผมขับเบียดมันและแซงขึ้นมาผมเร่งเครื่องและเข้าเส้นชัย
"ไอ้สัสนิวเคลียร์มึงโกงกู"ไอ้บาสเดินมาด่าผม หน้าของมันแดงและมีความโกรธ
"แพ้แล้วอย่าพาล มึงท้ากูเอง"ผมบอกมันเสียงเรียบแต่แววตาดุดัน
"มึงโกงกู!"ไอ้บาสตะคอกลั่น
"เห้ย ไอ้บาสมึงแพ้ก็กลับไปดิ"ไอ้ลูคัสบอกไอ้บาสที่ยืนอยู่
"หรือมึงอยากมีเรื่อง?"ไอ้ดิวถาม
"ไอ้พาสต์บอกให้คนไปเอารถมันมา"ไอ้เลย์หันไปบอกลูกน้องมัน
"ก่อนกลับกูขอท้าต่อยกับไอ้นิวเคลียร์ก่อน!"ไอ้บาสบอกเสียงดัง ไอ้นี่มันเก่งพอตัวเลยหละ แต่แม่งชอบประมาทจนแพ้
"หึ! มาเลยไอ้สัส!"ผมพูดจบก็เข้าไปซัดหน้ามันอย่างแรงจนมันล้มลงไปกับพื้น
"อุก"ผมร้องออกมา ไอ้ห่าบาสแม่งทีบที่หน้าท้องผมตอนเผลอ ผมตั้งหลักได้ก็กระโจนเข้าไปต่อยกับมัน ผมกับมันแรกหมัดกันอย่างไม่มีใครยอมใครแต่ไอ้บาสดูเหมือนจะเสียบเปรียบผมเยอะ
"ไอ้สัสพอ! เดี๋ยวแม่งตายจริงๆ"เสียงไอ้ต้าตะโกนห้ามผม ผมปล่อยมือจากคอเสื้อไอ้บาสอย่างแรงจนหัวมันกระแทกพื้นเสียงดัง พวกลูกน้องไอ้บาสรีบวิ่งมาดูลูกพี่มันที่นอนอยู่กับพื้น สภาพของมันดูเหมือนจะหยอดข้าวต้มเป็นเดือนเลยหละ เลือดเต็มหน้าไปหมด ผมแค่คิ้วแตก ปากแตก นิ้วแตกเท่านั้น
"พาลูกพี่มึงกลับและอย่ามาให้พวกกูเห็นหน้าอีก"ผมบอกพวกไอ้บาสเสียงเกรี้ยวกราดและชี้หน้าพวกมัน
"ไปพวกมึง"ผมหันหลังให้พวกไอ้บาสและบอกเพื่อนผม พวกเดินขึ้นมาบนห้องไอ้เลย์และทำแผลให้ผม
"ไอ้สัส มือหรือตีน!"ผมผลักมือไอ้ดิวออก
"เอ้า ไอ้ห่า มือดิถ้าตีนคงแรงกว่านี้"ไอ้ดิวบอดผมและทำหน้ากวนตีน
"ไปไกลๆเลยกูทำเอง"ผมไล่มันไปและหยิบอุปกรณ์ทำแผลเอง
"ป่านนี้ไอ้บาสคงอยู่ICUแน่ๆเลยว่ะ"่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่ไอ้ต้าพูดและหัวเราะในลำคอ
"เออ กูว่าอยู่โรงบาลเป็นเดือน"ไอ้ดิวพูดและขำออกมา
"กูไม่เอาตายก็ดีแหละ"ผมหันไปพูดกับพวกมัน
"ไอ้สัสนี่ เลวจริงๆ"ไอ้ลูคัสด่าผม
"มึงก็ไม่ต่างจากกู"ผมบอกมันไปนิ่งๆ หึ!ถ้าไม่เลวเหมือนกันจะมาอยู่ด้วยกันได้ยังไง ถ้าไม่เลวและมีเรื่องกับคนอื่นเขาคงไม่ใช่พวกผมหรอก
- ผู้เขียน
