ตอนที่ 8 ดึกดึ๋ย
ตลอดทางกลับบ้าน สมายด์แทบจะไม่ได้พูดอะไรกับพี่คินน์ ไม่ใช่อะไรนะ เขาพยายามชวนเธอคุยแล้วแต่เธอเล่นถามคำตอบคำ นอกจากบอกพิกัดทางกลับบ้านเธอก็แทบจะไม่ได้พูดอะไรยาวๆ กับเขาเลย
กว่าที่รถจะมาถึงหน้าบ้านของสมายด์ที่เป็นหมู่บ้านจัดสรรขนาดกลางย่านชานเมืองก็เกือบครึงชั่วโมง รถซุปเปอร์คาร์คันหรูก็มาจอดเทียบอยู่ที่หน้ารั้วบ้านของเธอ
“ถึงหน้าบ้านมายด์แล้ว ขอโทรศัพท์คืนด้วยค่ะ”
“อือฮึ” เขาหยิบมันออกมาจากกระเป๋าแต่กระนั้นก็ยังไม่ยอมคืนสมายด์อยู่ดี “ไหนรหัส?”
“ห๊ะ นี่พี่จะเอารหัสมือถือมายด์ไปทำไม มันเสียมารยาทมากเลยนะ”
“รหัส?” เสียงเข้ม ๆ ที่นอกจากจะยังไม่ตอบว่าเอารหัสมือถือเธอไปทำไม ยังถามย้ำแบบเน้นคำชนิดกวนประสาทเธออีก
“มันจะมากเกินไปแล้วนะคะ มายด์ไม่บอก! เอาโทรศัพท์มายด์มา” ความอดทนมีที่สิ้นสุด สมายด์รีบปลดล็อกเซฟตี้เบลท์ ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปแย่งมือถือ
แต่ก็นั่นแหละคิดว่าคนตัว
