INTRO - ลูกอม
1004 คำ
INTRO - ลูกอม
“สมายด์แกอยู่ไหนเนี่ย”
“จะอยู่ไหนเล่า ก็ที่คณะดิ กำลังวิ่งอยู่เนี่ย”
“แกจะให้พวกฉันรอป่าว”
“พวกแกไปก่อนเลย เดี๋ยวฉันแวะไปฉี่แปปหนึ่ง ปวดฉี่วะ”
เสียงสมายด์ที่รับโทรศัพท์ไปวิ่งไป ตะโกนบอกปลายสายอย่างรีบร้อน เพราะตอนนี้เธอกำลังทำเวลาแข่งกับน้ำในกระเพาะปัสสาวะที่จวนจะเล็ดออกมาอยู่รอมร่อ
“ไม่ต้องรอจริงดิ”
“ไม่ต้องพวกแกไปจองที่เลย เจอกันร้านชาบูหน้ามอ. เดี๋ยวคนเต็ม เสร็จแล้วเดี๋ยวตามไป แค่นี้นะ”
“เออ ไว ๆ ด้วยล่ะ”
“รู้แล้วน่า ฉี่แปปเดียว”
สมายด์กดตัดสาย ก่อนจะใช้ความเร็วขั้นสูงสุดเพื่อวิ่งหาห้องน้ำ
เหตุเกิดจากอีตอนที่เธอสอบมัวแต่กลั้นฉี่ ตอนนี้เลยปวดแบบจัดๆ ชนิดที่ว่าแทบทำข้อสอบไม่รู้เรื่อง แถมมันเป็นข้อสอบวิชาออกแบบผลิตภัณฑ์ ครั้นจะไม่ตั้งใจทำก็ไม่ได้ ส่วนไอ้ที่ทำเสร็จช้ากว่าเพื่อนจนออกมาเป็นคนสุดท้ายก็เพราะว่า…ก่อนหน้านี้
“เย้เสร็จแล้ว”
เธอลุกพรวดด้วยความดีใจเพราะทำข้อสอบเสร็จก่อนใคร แต่เพราะความซุ่มซ่าม ทำให้เธอชนกับแก้วน้ำที่ใช้ล้างพู่กันจนหกกระเด็นใส่ภาพงานที่เธอเพิ่งวาดเสร็จสด ๆ ร้อน ๆ
“เชี่ยล่ะ”
สีน้ำกระจายไหลหยดซึมจนมองไม่เห็นภาพต้นฉบับ สายตาทุกคู่ในห้องสอบมองสมายด์เป็นตาเดียว ในขณะที่สมายด์แทบช็อค เธอรีบหยิบกระดาษวาดรูปโบกไปมา แต่น้ำกับกระจายเป็นวงกว้างเต็มไปทั่วกระดาษจนไม่เหลือเค้าเดิม
ใบหน้าหวานแหยแก บอกไม่ถูกเลยว่าจะทำสีหน้าอารมณ์ไหน งานที่ทำไว้ก็พังยับ ซ้ำยังปวดฉี่แบบจัด ๆ
แม่งเอ๊ย!
น้ำตาแทบจะเล็ดออกมาพร้อม ๆ ฉี่
โชคดีที่อาจาร์ยประจำวิชายังใจดีสงสารเลยให้โอกาสกับสมายด์ได้วาดใหม่ และเธอจำต้องรับกระดาษแผ่นใหม่แล้วเริ่มลงมือวาดอีกครั้ง
สมายด์รับมาแต่กลับยิ้มไม่ออก ใช่…นาทีแบบนี้ใครมันจะไปยิ้มได้ เธอนั่งลงที่โต๊ะตามเดิมแต่ต้องใช้เวลาวาดภาพและลงสีใหม่ทั้งหมด ความรู้สึกของเธอในตอนนี้เหมือนคนที่ก่อปราสาททรายเสร็จ แล้วน้ำทะเลพัดวูบเข้ามา ตู้ม! ตูมเดียว ไม่เหลืออะไรเลย…
เพื่อนร่วมงานทยอยออกจากห้องสอบ ในขณะที่สมายด์กว่าจะวาดและลงสี ส่งข้อสอบเป็นคนสุดท้าย และ บอกเลยว่าวิชานี้ทางเดียวเท่านั้นที่เธอจะได้เกรดA นั่นคือปาฎิหารย์
ช่วงเย็นหลังสอบเสร็จ ในขณะที่อาคารแทบจะไม่มีนักศึกษาหลงเหลืออยู่ เสียงฝีเท้าของสมายด์วิ่งตรงไปทางห้องน้ำหญิง กว่าจะถึงห้องน้ำที่อยู่หลังอาคารและใกล้เธอที่สุด สองขาวิ่งไปบ่นในใจไป เพราะปกติห้องน้ำในอาคารก็ไม่ได้เรียกว่าไกลมากนะ แต่มาไกลเอาอีตอนคนปวดฉี่จัด ๆ นี่แหละ
แต่...เมื่ิอมาถึง
กึก!!
ป้ายสีเหลืองที่ตั้งอยู่หน้าห้องน้ำหญิงเขียนตัวหนังสือสีแดง ๆ ว่ากำลังปรับปรุง! ทำให้สมายด์แทบช็อค
“บะ บ้าน่า จะมาปรับปรุงทำไมตอนนี้เนี้ย ซี๊ด เอาไงดีวะ”
สมายด์ยืนตัวบิด รู้สึกเหมือนตัวเองวิ่งมาถึงจนมาเจอปากทางเข้าสวรรค์อยู่รอมร่อ แต่ดันกลับเจอนรก เพราะหน้าห้องน้ำดันมีป้ายติดป้่ายอยู่ว่ากำลังปรับปรุง
นาทีวิกฤติแบบนี้เหลือเวลาให้สมายด์คิดอะไรได้ไม่มากนัก เธอมองซ้ายมองขวาก่อนจะเห็นเป้าหมายสุดท้ายที่เหลืออยู่
ใช่…มันคือห้องน้ำชายที่อยู่ข้าง ๆ
งั้นก็เข้าห้องน้ำชายก็แล้วกันเนาะ
ทางเลือกสุดท้ายก่อนที่ฉี่จะแตก ห้องน้ำชายเลยเป็นสวรรค์สุดท้ายของสมายด์ และโชคดีมาก ๆ ที่เมื่อเธอเปิดประตูห้องน้ำมาแล้วไม่เจอผู้ชายอยู่
สมายด์วิ่งตรงไปห้องน้ำท้ายสุดเพื่อปลดปล่อยสุขใด ๆ จะเท่าการได้ฉี่เวลาที่ต้องการฉี่
อา…มันโปร่งและโล่งมาก
หลังทำภารกิจเสร็จสิ้น สมายด์พ่นลมหายใจโล่งที่ได้ปลดปล่อยน้ำออกจากกะเพาะปัสสาวะได้อย่างทันท่วงทีก่อนที่ฉี่จะราด เธอกดชักโครกและทำท่าจะเดินออกไปที่อ่างล้างมือ
แกร๊ก! อยู่ๆ ลูกบิดประตูห้องน้ำใหญ่จากด้านนอกก็ดังขึ้น จนสมายด์สะดุ้งโหยง
ยะ...อย่าบอกนะว่ากำลังจะมีผู้ชายเข้ามาในห้องน้ำตอนนี้!
สมายด์ตาเหลือก ใบหน้ารูปไข่หันซ้ายหันขวาจนหางม้าเธอสบัดซ้ายขวาไปตามแรงเหวี่ยง
ทว่า..วินาทีที่ประตูห้องน้ำใหญ่เปิดออก ร่างเล็กของมายด์ก็รีบวิ่งกลับเข้าไปซ่อนตัวในห้องน้ำตามเดิมด้วยความตกใจ
“ห้องน้ำไม่มีคน ตามมาสิ”
เสียงผู้หญิงที่เพิ่งเดินเข้ามาในห้องน้ำเอ่ยขึ้น ทำเอาสมายด์ถอนหายใจโล่งอก นึกโชคดีที่ใคร ๆ ก็คิดเหมือนเธอ ห้องน้ำหญิงชำรุด ใคร ๆ ก็ต้องมาเข้าห้องน้ำชายด้วยกันทั้งนั้นแหละ แต่ในขณะเดียวกันก็นึกเถียงอยู่ในใจ
-ไม่มีคนกับผีอะไรล่ะ ที่ยืนอยู่ในนี่นางฟ้ามั๊ง -
เธอกำลังตัดสินใจที่จะเปิดประตูก้าวออกไป แต่…
“หืม เธอจะเอาตรงนี้เลยอ่อ ห้องน้ำไหม”
กึก! ทำไมเสียงผู้ชายเข้ามาด้วยล่ะ! มือเรียวที่กำลังจะเปิดประตูออกไป หยุดชะงัก
“ไม่อะ ห้องน้ำตรงนั้นแคบ เอาตรงนี้แหละ”
“เออตรงนี้ก็ได้ งั้นอมให้หน่อยดิ”
“อีกล่ะ รู้ล่ะน่า ถอดกางเกงสิ”
หา!!! อม! สมายด์ยกมืิอขึ้นปิดปาก
อะ อม? ว่าแต่อม อมอะไร ใครเอาลูกอมอะไรมากินในห้องน้ำ
- ผู้เขียน
