ตอน 22 ฝันรอบสอง
ลำพังว่านั่งเฉย ๆ ยังนั่งทรงตัวแทบไม่ไหว พอสมายด์ลุกขึ้นเดินเท่านั้นแหละรู้เรื่อง เหมือนตัวเองจะเมาหนักกว่าเป็นสิบเท่า ที่แน่ ๆ เมามากกว่าตอนที่นั่งดื่มอยู่กับที่เสียอีก
ร่างเล็กเดินโซซัดโซเซจนแทบจะไม่ตรงทาง กว่าจะประคองร่างตัวเองมาจนถึงประตูกระจกบานเลื่อนที่จะเข้าไปภายในตัวบ้านก็ยืนโงนเงนอยู่พักใหญ่
ปึก!อยู่ ๆ หน้าผากที่ห่างไม่ถึงเซน ก็เอนไปข้างหน้าจนแทบจะชนกับกระจก โชคดีว่าคินน์เดินตามเข้ามา ก่อนจะเอามือรองหน้าผากสมายด์เอาไว้ทัน จนหน้าผากของเธอกระแทกกับฝ่ามือของเขาแทน
“ไหวไหมเนี่ย ฮึ”
“หวายยย มายด์ยังไม่มาววว” ปากบอกไม่เมา แต่เสียงยานคางไปถึงดาวอังคาร กว่าจะเรียบเรียงคำพูดออกมาได้แต่ละคำ เหมือนสมองสั่งการช้าลงเรื่อย ๆ คินน์ฟังถึงกับถอนหายใจเฮือกใหญ่
“พี่บอกแล้วใช่ไหมว่าไม่ให้เราดื่มเยอะ” คินน์บ่นแต่ก็เข้าไปประคองคนตัวเล็กไม่ให้ล้ม ก่อนจะเอามืออีกข้างเลื่อนประตูก
