5. สุขสันต์วันเกิด..เขียนฟ้า
2094 คำ
@ห้างเอ็มไทม์
"เป็นไรกัน" วายุถามขึ้นมา เมื่อเห็นเขียนฟ้าที่เดินนำหน้าภูผาด้วยสีหน้าบึ้งตึง
"งอนอะไรไอ้ภู" วายุถามขึ้นเมื่อเขียนฟ้าเดินมายืนอยู่ตรงหน้าเขา
"ป่าว" เขียนฟ้าตอบกลับไป ทำให้วายุหันหน้าไปหาภูผาเหมือนเชิงจะถามว่าเกิดอะไรขึ้น
"เราไปหาอะไรทานกันเถอะ วากับภูหิวหรือยัง ทานอะไรกันดี" เขียนฟ้าเปลี่ยนโหมดในอารมณ์ตัวเองทันที เมื่อเห็นท่าทีของเพื่ิอนสองคนที่จ้องมองเธอไม่ยอมละสายตา
"แล้วแต่เขียนเลย เห็นว่าวันนี้เป็นวันเกิด ตามใจหนึ่งวันก็แล้วกัน" วายุพูดขึ้นมา ซึ่งถ้าปกติแล้วจะเป็นเขียนฟ้าที่ต้องตามใจเขา ต่างกับเวลาที่เขียนฟ้าอยู่กับภูผา เธอมักจะถูกเขาตามใจเสมอ
"งั้น เขียนกินสเต็กนะ ปะ ไปกันเถอะ" เขียนฟ้าพูดจบก็จับมือเพื่อนทั้งสองคนละข้าง แล้วลากไปยังร้านสเต็กในห้างทันที ส่วนเพื่อนทั้งสองคนที่โดนเขียนฟ้าลากไปนั้น ต่างพากันมองหน้ากัน โดยไม่มีการพูดอะไรออกมา
@ร้านสเต็กในห้างเอ็มไทม์
"ทานอะไรดีน้า" เขียนฟ้าพูดขึ้นมาในขณะที่นั่งดูเมนูอาหารอยู่ โดยที่ทั้งสองหนุ่มนั่งคนละฝั่งกับเธอ
"วา กับ ภู จะทานอะไร" เขียนฟ้าเงยหน้าถามเพื่อนทั้งสองที่นั่งเงียบมองเธอ
"ตามใจเขียนเลย" ภูผาบอกเขียนฟ้าแบบนี้เสมอ ไม่ว่าจะเรื่องอะไร เขาจะเป็นคนให้พายจัดการ
"สั่งให้ฉันด้วยสิ" วายุพูดขึ้นมาเมื่อเขียนฟ้าหันหน้าจะไปถามเขา
"เอาสเต็กปลาแซลมอน สเต็กเนื้อวากิว และสเต็กหมู" เขียนฟ้าสั่งอาหารที่เพื่อนทั้งสองชอบทานให้พวกเขา
เขียนฟ้ามักจะจำรายละเอียดของเพื่อนรักทั้งสามคนได้ดี ชอบสีอะไร ชอบทานอะไร เกลียดอะไร ไม่ชอบแบบไหน เธอมักจะรู้ใจพวกเขาเสมอ
"อยากไปไหนอีกรึเปล่า" วายุถามขึ้นมาเมื่อพนักงานรับออร์เดอร์อาหารเรียบร้อยแล้ว
"น้ำจะท่วมโลกมั้ยเนี๊ย วาทำให้เขียนอเมซิ่งสองรอบแล้วนะ วันนี้ไม่สบายรึเปล่า" เขียนฟ้าเอ่ยแซววายุ โดยมีภูผาที่นั่งอยู่เงียบๆ ไม่แสดงความคิดเห็นใดๆออกมา ทำเพียงมองการกระทำของเพื่อนทั้งสองที่หยอกล้อกัน
"ภู" เขียนฟ้าเรียกภูผาที่ดูเงียบไป
"วา ดูแปลกๆ ว่ามั้ย" เขียนฟ้าหันไปถามภูผาเพื่อขอความเห็น
"นี่ ยัยเปี๊ยก พอเอาใจ ก็เอาใหญ่เลยนะ ถ้าเป็นไอ้ภูทำนี่ คือไม่แปลกเลยใช่มะ" วายุถามขึ้นด้วยน้ำเสียงขุ่นเคืองเล็กน้อย
"ไม่แปลก เพราะภูทำแบบนี้กับเขียนตั้งแต่เด็กแล้ว ไม่เหมือนวาที่ชอบสั่งเขียนให้ทำนั่นทำนี่" เขียนฟ้าบอกเหตุผลให้วายุฟัง
"หึ ถึงรักมันมากกว่าคนอื่นสินะ" วายุพูดออกมาด้วยน้ำเสียงน้อยใจ แล้วหันหน้าไปมองเขียนฟ้าและภูผาสลับกัน
"อาหารมาแล้วค่ะ รับพริกไทยเพิ่มไหมคะ" พนักงานร้านเอาอาหารมาวาง ทำให้สองหนุ่มหยุดสงครามเย็นเล็กน้อย
ซึ่งปกติสามหนุ่มเพื่อนรัก เวลาอยู่ด้วยกันจะคุยกันดี มีหยอกแซวกันบ้าง ยกเว้น เมื่อไหร่ที่มีเขียนฟ้าอยู่ร่วมวงด้วย พวกเขามักจะทำสงครามเย็นแบบนี้ใส่กันเสมอ โดยที่เขียนฟ้าไม่เคยรู้เลย
"ไปไหนต่อกันดี" เขียนฟ้าถามเพื่อนรักอีกสองคน ขณะที่รับประทานอาหารกันเรียบร้อยแล้ว
"ภู กับวา อยากไปไหนมั้ย จะพาเขียนไปไหนรึเปล่า" เขียนฟ้าถามขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมกับหันมองหน้าเพื่อนสองคนสลับกันไปมา เพื่อให้ได้คำตอบจากคนใดคนหนึ่งที่นั่งอยู่
"มึงตอบสิ ตามใจกันนักหนาไม่ใช่เหรอ" วายุหันไปกระแซะภูผาที่นั่งเงียบตลอด
"เขียนอยากไปไหน เดี๋ยวภูพาไป" ภูผาพูดขึ้นหลังจากที่เงียบดูวายุและเขียนฟ้าคุยกัน ทุกครั้งที่เขียนฟ้าหัวเราะมีความสุขกับคนอื่นที่ไม่ใช่เขา เขามักจะรู้สึกไม่ชอบใจเสมอ แต่เขาจะเก็บความรู้สึกนั้นไว้คนเดียว โดยสีหน้าของเขาที่แสดงออกมาอาการเป็นนิ่งเงียบ
"ภูพาไปไหน เขียนไปหมดเลย ขอแค่ภูพาไป" เขียนฟ้าบอกเขาอย่างเอาใจ จนวายุที่นั่งข้างๆเริ่มหงุดหงิดขึ้นมา
"หึ" เสียงวายุดังขึ้นมา ทำเอาเขียนฟ้าและภูผาหันหน้ามามองกับอาการที่เขาเป็น
"ใครเหยียบหางมึงเหรอ" ภูผาถามวายุอย่างกวนๆ ซึ่งเขารู้ว่าอาการที่วายุเกิดขึ้นมันเกิดจากอะไร ซึ่งมันก็เกิดขึ้นกับเขาขึ้นกันเมื่อเขียนฟ้ารู้สึกกับคนอื่นพิเศษมากกว่าเขา
"สัส" วายุพูดใส่หน้าภูผาออกมาเบาๆ
"เขียนนึกออกแล้วว่าจะไปไหน ไม่สวนสนุกกัน" เขียนฟ้าพูดแล้วดึงแขนเพื่อนรักทั้งสองให้ลุกขึ้นตามเธอไปยังลานจอดรถ
เวลาต่อมา @สวนสนุก
"มาเร็ว" เขียนฟ้าลากแขนเพื่อนรักทั้งสองคนละข้าง เพื่อให้เดินไปกับเธอยังเครื่องเล่นอันแรกที่เธอเลือกเล่น
"กรี๊ด กรี๊ด" เสียงกรีดร้องของคนที่อยู่บนเครื่องเล่นร้องประสานเสียงกันออกมา หนึ่งในนั้นมีเสียงร้องของเขียนฟ้าร่วมด้วย เมื่อเครื่องเล่นอยู่ในช่วงหวาดเสียว สำหรับเพื่อนสองคนของเขียนฟ้า อย่างวายุและภูผา การหมุนของเครื่องเล่นแบบนี้มันธรรมดามากกับสิ่งที่ผ่านมาในชีวิตของพวกเขาที่เคยเจอมา
"ไปเครื่องเล่นต่อดีกว่า" พอลงจากเครื่องเล่นแรก เขียนฟ้าก็ลากเพื่อนทั้งสองไปยังเครื่องเล่นต่อไปทันที
"กรี๊ด กรี๊ด" เสียงกรีดร้องของคนบนเครื่องเล่นร้องออกมาอย่างน่ารำคาญสำหรับวายุ เขาทำสีหน้าเริ่มเบื่อหน่าย ส่วนภูผายังคงทำหน้านิ่งเฉย ไม่มีทีท่าว่าสนุกหรือน่าเบื่อ
"เฮ้อ เหนื่อยจัง" เขียนฟ้าบ่นขึ้นมา ขณะที่กำลังเดินไปนั่งที่ม้านั่งในสวนสนุก หลังจากที่เล่นเครื่องเล่นอันที่สองเพิ่งจบ
"น้ำ" ภูผายื่นขวดน้ำมาวางตรงหน้าเขียนฟ้า
"ขอบคุณนะ" เขียนฟ้ารับขวดน้ำจากมือภูผา แล้วเปิดมันมาดื่ม โดยมีวายุที่นั่งลงข้างเธอและดื่มน้ำตามเช่นกัน ส่วนภูผายืนมองเพื่อนทั้งสองที่กำลังดื่มน้ำอย่างกระหาย
"แล้วของภูหละ" เขียนฟ้าถามขึ้นมาเมื่อไม่เห็นภูผาดื่มน้ำ และไม่เห็นถือขวดน้ำอีกขวดในมือ
"ยังไม่หิวน้ำ" ภูผาตอบแล้วเดินไปข้างหน้า โดยเขียนฟ้าลุกขึ้นเดินตาม
"ดื่ม เดี๋ยวนี้เลย" เขียนฟ้ายื่นขวดน้ำของเธอให้ภูผา และทำสีหน้าแกมบังคับให้เขาทำตาม
จนสุดท้ายเขาต้องดื่มน้ำขวดเดียวกับเธอ ไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่ภูผาจะขัดใจเขียนฟ้าได้ เขายอมเขียนฟ้ามาตลอด ตั้งแต่ครั้งที่พวกเขาทั้งสามคนพาเธอไปยังบ้านร้าง แล้วทิ้งเธอไว้จนเธอได้รับบาดเจ็บ
"ยัยเปี๊ยก จะกลับยัง" วายุเดินมาถามเขียนฟ้าที่ยืนอยู่กับภูผา
"วาเบื่อแล้วเหรอ" เขียนฟ้าถามขึ้นมาพร้อมกับหันหน้าสบตากับเขา
"งั้นเขียนขอขึ้นอันนั้นเป็นอันสุดท้ายได้มั้ย" เขียนฟ้าชี้ไปยังชิงช้าสวรรค์ยักษ์
"ไปสิ" ภูผาพูดขึ้นมาทำให้เขียนฟ้ายิ้มออกมา พร้อมกับเดินไปจับมือภูผาไปยังเครื่องเล่นนั้น โดยมีวายุเดินตามหลังอย่างเซ็งๆ
"ถ้าวาไม่อยากขึ้นก็รออยู่ข้างล่างได้นะ เดี๋ยวเขียนขึ้นกับภูสองคนได้" เขียนฟ้าหันไปบอกวายุที่ทำหน้าเซ็ง
"เรื่องอะไร ให้ฉันรอคนเดียว" วายุพูดจบแล้วเดินเข้าไปในกระเช้าชิงช้าสวรรค์คนแรก
"มองจากข้างไม่คิดว่าขึ้นมาด้านบนมันจะสูงขนาดนี้เลยนะ" เขียนฟ้าพูดออกมาในขณะที่มองลงไปข้างล่าง เมื่อกระเช้าชิงช้าสวรรค์อยู่ตำแหน่งสูงสุดของมัน
"เสียดายจัง คิมน่าจะมาด้วย" อยู่ๆเขียนฟ้าก็นึกถึงคิมหันต์
เธอพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเหมือนน้อยใจคิมหันต์ที่ไม่ได้สนใจอะไรในวันเกิดของเธอเลย มีเพียงแค่ข้อความจากไลน์เท่านั้น แล้วเขาก็ไม่มีข้อความหรือโทรหาเธออีกเลย
"มันคงอยู่กับแฟนหละมั้ง" วายุพูดออกมาลอยๆ เหมือนไม่ได้ตอบคำถามของเขียนฟ้า
"ตอนเย็น เราไปร้านประจำของเขียนดีมั้ย" ภูผาพูดเพื่อไม่ให้เขียนฟ้าคิดมาก โดยการเปลี่ยนหัวข้อสนทนา
"อืมม วาไปด้วยกันมั้ย" เขียนฟ้าหันไปถามวายุที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ที่จ้องเธออย่างไม่วางตา เหมือนกำลังไม่พอใจเธออยู่
"ว้าว วันนี้สนุกที่สุดเลย" เขียนฟ้าเดินลงมาจากระเช้าชิงช้าสวรรค์ จากนั้นก็กระโดดโลดเต้น เหมือนเด็กได้ของที่ถูกใจที่สุด
"ขอบคุณนะ ภู วา" เขียนฟ้าหันหลังมามองเพื่อนทั้งสองที่เดินตามหลังเธอมา พร้อมกับส่งยิ้มให้กับพวกเขา
เวลาเย็น @ร้านอาหาร
"เค้าปิดร้านหรือเปล่าอะภู ไม่เห็นมีรถจอดเลย สงสัยมาเก้อแล้ว" เขียนฟ้ามองออกไปข้างนอกตัวรถ ซึ่งข้างหน้าเป็นร้านอาหารประจำที่เธอชอบมา
"เข้าไปดูก่อนสิ อาจจะแค่ยังไม่มีคนมาก็ได้" ภูผาบอกเขียนฟ้าที่ทำหน้าเหมือนผิดหวังที่ร้านดูเงียบมากในวันนี้
"อืมม" เขียนฟ้าเปิดประตูรถลงไปพร้อมกับภูผาที่เดินตามลงมาติดๆ
"เอ๊ะ แล้ววาหละ เห็นขับตามมาติดๆหนิ แล้วนี่หายไปไหนแล้ว" เขียนฟ้าชะเง้อมองหารถวายุที่ขับรถตามรถภูผามา แต่อยู่ๆก็หายไป
"เข้าไปรอในร้านดีกว่า เดี๋ยวไอ้วาก็คงขับรถตามมา"
"จ้า" เขียนฟ้ารับคำแล้วเดินตามภูผาเข้าไปในร้าน
"สุขสันต์วันเกิด..เขียนฟ้า"
ป้ายผ้าอันใหญ่ที่เขียนข้อความลงในผ้า ทำเอาเขียนฟ้าเห็นแล้วถึงกับอึ้ง โดยมีคิมหันต์และวายุ ยืนอยู่ตรงหน้าของเธอ คิมหันต์เดินถือเค้กที่จุดเขียนวันเกิด พร้อมกับเพื่อนรักทั้งสามคนร้องเพลง Happy Birthday ให้กับเธอ
"ขอบคุณนะ วันนี้เขียนมีความสุขที่สุดเลยค่ะ" เขียนฟ้ามองหน้าเพื่อนรักทั้งสามที่ยืนล้อมตัวเธอ
"อธิษฐาน แล้วเป่าเทียนสิ" คิมหันต์บอกกับเขียนฟ้า แล้วเธอก็หลับตาอธิษฐานขอให้เพื่อนรักทั้งสามอยู่กับเธอแบบนี้ตลอดไป จากนั้นเธอก็ลืมตาเป่าเทียนวันเกิด
"ต่อไปก็กินกันดีกว่า" วายุชวนทุกคนให้ไปนั่งโต๊ะที่มีอาหารวางไว้เรียบร้อยแล้ว
วันนี้เพื่อนรักทั้งสามคนของเธอได้ทำการเหมาร้านนี้ไว้ จึงทำให้ไม่มีลูกค้าในร้านเลย นอกจากพวกเขาสามคน
"นี่ของเธอ ยัยเปี๊ยก" วายุยื่นกล่องของขวัญให้เขียนฟ้า
"ขอบคุณนะ..วา"
หลังจากที่พวกเขารับประทานอาหารกันเสร็จเรียบร้อย ทุกคนต่างมีของขวัญกันคนละกล่องวางอยู่ตรงหน้าตรงหน้าเขียนฟ้า โดยเริ่มจากวายุที่มอบของขวัญให้เขียนฟ้าก่อนใคร
"สุขสันต์วันเกิดอีกครั้งนะครับ" ภูผายื่นกล่องของขวัญเป็นคนถัดไป
"ขอบคุณนะ..ภู"
"นี่ของเรา มีความสุขมากๆ" คิมหันต์ให้กล่องของขวัญเป็นคนสุดท้าย
"ขอบคุณนะ..คิม" เขียนฟ้ายิ้มดีใจเป็นพิเศษเมื่อรับของขวัญจากคิมหันต์ ทำให้ภูผามองเขียนฟ้าด้วยสายตาที่ดูเศร้าลงไป แต่พอเขียนฟ้าหันหน้ามาหาภูผา เขาก็เปลี่ยนสีหน้าเป็นร่าเริง และยิ้มให้เธอทันที จนวายุที่นั่งอยู่ข้างๆภูผา สงสัยในการกระทำของภูผา
"แกะของขวัญสิ ยัยเปี๊ยก" วายุบอกเขียนฟ้า เมื่อเห็นเธอยังมองของขวัญสามชิ้นโดยไม่ยอมแกะดู
"ไม่ ปีนี้เขียนขอดูของขวัญคนเดียว" เธอบอกและทำหน้ากวนใส่วายุ
"เชอะ" วายุสบถออกมาอย่างหมั่นไส้ จนเขียนฟ้าหัวเราะออกมาอย่างมีความสุข
เธอจะจดจำวันนี้ไว้ วันที่เพื่อนรักทั้งสามคน ทำให้เธอมีความสุขในวันนี้
"เขียนขอบคุณนะ ที่ทุกคนทำให้เขียนในวันนี้ เขียนมีความสุขที่สุดเลย"
- ผู้เขียน
