ภายในห้องพักฟื้นขนาดใหญ่ที่มีเครื่องอำนวยความสะดวกครบครัน นิสาค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาอย่างช้า ๆ แล้วกะพริบตาปริบ ๆ มองเพดานสีขาวตรงหน้า จู่ ๆ น้ำตาก็ไหลออกมาเป็นทางเมื่อคิดถึงเรื่องก่อนหน้านี้ ทำให้ชายหนุ่มที่นอนอยู่บนโซฟาต้องรีบเด้งตัวลุกขึ้นมาหาเมียสาวด้วยความตกใจ
“นิสา ร้องไห้ทำไม เจ็บตรงไหนบอกพี่สิ” เอเรนาสถามนิสาด้วยความเป็นห่วง แล้วมองหาร่องรอยบาดแผลบนตัวหญิงสาวแต่ก็ไม่พบ
“ฮึก พี่เอนาสมารับนิสาไปอยู่ด้วยใช่ไหม ฮือ ฮือ” หญิงสาวคิดว่าคนตรงหน้าคือวิญญาณของสามีที่จะมารับเธอไปอยู่ด้วยกัน
“ไม่ใช่ ๆ พี่ยังไม่ตาย ใจเย็น ๆ ก่อน” ชายหนุ่มปฏิเสธเสียงสูง ก่อนจะดึงเมียสาวเข้ามากอด พยายามลูบหลังของเธอเบา ๆ เพื่อให้หญิงสาวสงบลงเพราะเธอร้องไห้หนักมาก
“มะ ไม่ตาย” นิสาได้ยินคำว่าไม่ตายก็เงียบลงทันทีแล้วเงยหน้าขึ้นมามองเอเรนาสอย่างไม่เชื่อว่าเขายังมีชีวิตอยู่ จึงเอามือไปสัมผัสที่ตัวของชายหนุ่ม
“เป็นไงเ
