หลังจากที่คิดตามคำพูดของพี่ชาย เอเรนาสก็ยกยิ้มมุมปากอย่างชอบใจเพราะความคิดของเอเรนอสก็เข้าท่าเหมือนกัน เห็นทีเขาควรลืมเรื่องในอดีตให้หมดแล้วเริ่มต้นใหม่กับใครสักคนที่จะทำให้ชีวิตมีความสุขมากขึ้น
ชายหนุ่มนั่งจ้องนิสาเล่นน้ำทะเลอย่างมีความสุข พร้อมกับขบคิดหาวิธีจีบหญิงสาวไปด้วยเพราะตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยจีบใครเลย จึงไม่รู้ว่าควรเริ่มตรงไหนดี ส่วนอดีตแฟนเก่าเขาก็ไม่ได้จีบก่อนแต่เป็นหญิงสาวต่างหากที่เข้ามาจีบก่อนถึงได้เป็นแฟนกัน
“จีบยังไงดีวะ โอ๊ย คิดไม่ออก” เอเรนาสพึมพำเบา ๆ ในขณะที่กำลังหลับตาใช้ความคิด
“จีบใครหรือะ คุณเอเรนาส” นิสาเดินขึ้นมาดื่มน้ำในขวดที่วางอยู่ใกล้ตัวของชายหนุ่มจึงได้ยินที่เขาพูด และไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้ถามเขาแบบนี้
“ก็จีบ เฮ้ย มาตอนไหน” ชายหนุ่มกำลังจะพูดว่าจีบนิสา แต่เขาลืมตาขึ้นมามองคู่สนทนาเสียก่อนจึงตกใจร้องเสียงหลง
“จีบใครหรือคะ คุณเอเรนาส สนใจสาว ๆ แถวนี้เหรอ” นิสานั่งลงข้าง ๆ ชายหนุ่มแล้วคะยั้นคะยอให้เขาพูดออกมาว่ากำลังจะจีบใคร เธอไม่เข้าใจเหมือนกันทำไมถึงอยากรู้เรื่องของชายหนุ่มนัก
“เอ่อ ไม่มีหรอกครับ ว่าแต่นิสาชอบผู้ชายแบบไหน คือพอจะบอกได้ไหม อย่ามองแบบนั้น คือพี่แค่อยากรู้ความคิดของผู้หญิงบ้างเท่านั้นเอง”
“บอกได้ไม่มีปัญหา นิสาชอบผู้ชายรักเดียวใจเดียว ไม่เจ้าชู้ ไม่เห็นผู้หญิงเป็นของเล่น มีความเป็นผู้นำ รักครอบครัว ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ขยันทำมาหากิน เป็นสุภาพบุรุษ เยอะแยะไปหมด ฮ่า ๆ ๆ ๆ”
“ก็เยอะนะ คงหายากผู้ชายแบบนั้น”
“ค่ะ อย่าว่าแต่หายากเลย คงไม่มีด้วยซ้ำ”
“แล้วตอนนี้นิสามีแฟนหรือยัง คือพี่แค่อยากรู้ว่าแฟนของนิสาตรงสเปกไหม”
“ไม่มีค่ะ เลิกกันไปสักพักแล้วค่ะ”
“อ้าว ทำไมล่ะ”
“เฮ้อ นิสาจับได้น่ะค่ะ วาเขาแอบคบกับผู้หญิงอีกคน วันนั้นนิสาไปหาเขาที่ห้อง คุณเอเรนาสเชื่อไหมว่านิสาเห็นเขาสองคนกำลังมีอะไรกัน” นิสาถอนหายใจออกมาแล้วเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ชายหนุ่มฟัง ทั้งที่ปกติเธอไม่ชอบเล่าเรื่องส่วนตัวให้ใครฟัง แต่กับชายหนุ่มอยู่ ๆ ก็อยากเล่าให้เขาฟังขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ
“ทำไมเขาทำแบบนั้น นิสาไม่ต้องเสียใจหรอกครับ บนโลกใบนี้มีผู้ชายอีกตั้งเยอะ”
“ไม่เสียใจหรอกค่ะ แค่เสียความรู้สึก จริง ๆ นิสาไม่ได้คบกับเขาเพราะรักหรอกแต่เพราะเหงามากกว่าก็เลยตกลงเป็นแฟน”
“ดีแล้วครับที่ไม่รัก...เพราะนิสาต้องรักพี่คนเดียว” ชายหนุ่มเอื้อนเอ่ยประโยคหลังเบา ๆ จึงทำให้คนฟังแทบไม่ได้ยิน
“คุณเอเรนาสว่าอะไรนะคะ เมื่อกี้ไม่ค่อยได้ยิน” หญิงสาวเอียงคอถามชายหนุ่มอย่างน่ารักเพราะเธอไม่ได้ยินประโยคเมื่อสักครู่จึงไม่รู้ว่าเขาพูดอะไร
“อ้อ พี่บอกว่า ดีแล้วที่ไม่รักจะได้ไม่ต้องเสียใจ”
“จริงค่ะ เอ่อ คุณเอเรนาสอย่าเอาอะไรกับนิสาเลยนะคะ พอพูดถึงเรื่องแฟนเก่าทีไรมันหยุดไม่ได้ทุกที รู้สึกหงุดหงิดก็เลยต้องพูดออกมาไม่งั้นอกแตกตายแน่”
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ไม่เป็นไรพี่ยินดีรับฟัง นิสาไม่ต้องเรียกพี่ว่าคุณเอเรนาสหรอก เรียกว่าพี่เอนาสดีกว่า จะได้รู้สึกเป็นกันเอง”
“ก็ได้ค่ะ พี่เอนาส เดี๋ยวนิสาขอตัวไปเล่นน้ำทะเลต่อนะคะ นาน ๆ จะได้มา ขอเล่นให้หายอยากเลย”
“พี่ไปเล่นด้วยดีกว่า เห็นทุกคนเล่นแล้วสนุกมาก”
“ใช่ค่ะ สนุกมากจริง ๆ ไปเถอะ”
“ครับ”
เอเรนาสพูดจบนิสาก็วิ่งลงทะเลไปรวมตัวกับทุก ๆ คน ชายหนุ่มจึงไม่รอช้ารีบวิ่งตามลงไปบ้าง จากนั้นก็ดำผุดดำว่ายอยู่ข้าง ๆ นิสาไม่ห่าง คอยหยอกล้อคอยแกล้งเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อสร้างรอยยิ้มให้เธอ ซึ่งการกระทำทั้งหมดของเอเรนาสนั้นตกอยู่ในสายตาของพ่อ แม่ แล้วก็พี่ชาย พวกเขาจึงหันมายิ้มให้กัน และยินดีมากหากลูกชายคนเล็กของตระกูลเอรีสันจะมีความรักครั้งใหม่เพราะ เขาจะได้ลืมเรื่องราวในอดีตเสียทีแล้วเลิกทำตัวเป็นคาสโนวาอย่างทุกวันนี้
ตกเย็นงานปาร์ตี้ภายในครอบครัวก็เริ่มขึ้น โดยมีเอเรนาสเป็นพ่องาน เขาได้สั่งให้แรนดอลกับเรนเดลจัดเตรียมสถานที่หาอาหารทะเล สด ๆ มาย่างกินกันตรงหน้าบ้านพัก
“ว้าว เอนาส ลูกจัดทุกอย่างได้ถูกใจมัมจริง ๆ อาหารทะเลน่าทานมากจ้ะ” มาดามแมรี่ชมลูกชายไม่ขาดปากเมื่อเห็นสิ่งที่ลูกชายเตรียมเอาไว้
“แน่นอนอยู่แล้วครับ ผมซะอย่าง” ชายหนุ่มยิ้มหน้าบานเมื่อได้รับคำชมจากมารดาแล้วเหลือบตาไปมองนิสา จึงเห็นว่าเธอกำลังชื่นชมกับความคิดของเขาเช่นกัน
“หึหึ แด๊ดว่าเราเริ่มลงมือกินดีกว่านะ ดูหนูนิสากับหนูนัดดาสิ จ้องกุ้ง หอย ปู ปลา ตาไม่กะพริบ” คุณอิรินัสเอ่ยแซวสองสาวที่เอาแต่จ้องอาหารตรงหน้าไม่สนใจสิ่งอื่นเลย
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ พวกเราไม่ค่อยได้กินอาหารทะเลตัวใหญ่ ๆ แบบนี้เท่าไหร่ก็เลยตื่นเต้นน่ะค่ะแด๊ด” นัดดาหัวเราะออกมาด้วยความเขินอายเมื่อได้ยินคำแซวของพ่อแฟน
“ใช่ค่ะ คือพวกเราไม่ได้มีเงินมากนักก็เลยกินของแพง ๆ แบบนี้ไม่ได้ นานทีปีหนถึงจะมีโอกาสก็เลยเป็นอย่างที่ทุกคนเห็น อย่าถือสาพวกเราเลยนะคะ” นิสาอธิบายให้ทุกคนเข้าใจเพราะพวกเธอไม่ได้มีเงินเยอะเหมือนพวกเขาจึงไม่ค่อยได้กินอาหารราคาแพงแบบนี้เท่าไหร่นัก
“ตามสบายเลยลูก พวกเราไม่ว่าอะไรหรอก มัมเข้าใจจ้า เอริคนั่งมองหน้าน้องอยู่ได้ แกะปู แกะกุ้งให้น้องสิ เจ้านาสแกะให้หนูนิสาด้วย” มาดามแมรี่ยิ้มให้สองสาวอย่างเห็นใจจึงรีบสั่งลูกชายทั้งสองคอยบริการสาว ๆ อย่างเต็มที่
“ครับมัม” สองหนุ่มตอบรับมารดาแล้วรีบแกะอาหารทะเลตรงหน้าใส่จานของสองสาวทันที
“ขอบคุณค่ะ พี่เอนาสไม่ต้องทำให้ก็ได้นะคะ นิสาทำเองดีกว่า” หญิงสาวพูดออกมาด้วยความเกรงใจที่เห็นชายหนุ่มเอาแต่แกะปูแกะกุ้งให้ตนเองกิน แต่เขากลับไม่แตะต้องอะไรเลย
“ไม่ต้องกรอกครับ พี่ทำให้ดีกว่านิสากินอย่างเดียวก็พอ”
“ค่ะ งั้นนิสาไม่เกรงใจแล้วนะ”
“ตามสบายเลย” นิสาได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มกว้างด้วยความดีใจแล้วตักอาหารตรงหน้าใส่ปากเคี้ยวตุ้ย ๆ อย่างมีความสุข
หญิงสาวกินคำแล้วคำเล่าจนอิ่มพุงกาง หน้าท้องป่องขึ้นมาเล็กน้อยถึงยอมหยุด
“โอ๊ย อิ่มมากเลยค่ะ แต่อร่อยสุด ๆ คืนนี้ต้องนอนหลับฝันดีแน่”
“นิสาแกจะไม่อิ่มได้ยังไง แกดูเปลือกปู เปลือกกุ้ง เปลือกหอยสิ เยอะกว่าคนอื่น ๆ กินรวมกันอีก”
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ก็คนมันชอบ ก็ต้องกินเยอะเป็นธรรมดา ว่าแต่ฉันแกก็เหมือนกัน”
“ฉันกินกับพี่เอริคสองคนแต่แกกินคนเดียว พี่เอนาสไม่ได้กินเลย ดูสิมัวแต่แกะให้แก”
นัดดาชี้ไปที่เอเรนาสที่นั่งยิ้มไม่พูดไม่จา ฟังสองสาวถกเถียงกันอย่างน่ารักในสายตา เขาจึงไม่รู้ว่าตอนนี้สายตาทุกคู่หันมาจ้องตนเองเป็นตาเดียว เอเรนอสจึงกระแอมเรียกสติของน้องชาย
“ทุกคนมองผมแบบนี้ทำไม” ชายหนุ่มได้สติก็ถามทุกคนด้วยความสงสัยเมื่อเห็นสายตาทุกคู่จ้องแต่หน้าของตนเอง
“ลูกน่ะสิเป็นอะไร ทำไมถึงยิ้มเคลิ้ม ๆ แบบนั้น กินก็ไม่กิน ไม่สบายเหรอ” มาดามแมรี่เอ่ยถามลูกชายอย่างไม่จริงจังนัก เพราะรู้อยู่แล้วว่าเอเรนาสเป็นอะไร
“เปล่าครับมัม ผมสบายดี ก็แค่มีความสุขเลยยิ้มออกมาเท่านั้นเอง” ชายหนุ่มรีบปฏิเสธมารดาแล้วหาข้อแก้ตัวให้ตนเองเพื่อไม่ให้ทุกคนจับได้ว่าเขายิ้มเพราะอะไร
“เหรอ แด๊ดนึกว่าเรื่องอื่น หึหึ” คุณอิรินัสอมยิ้มให้ลูกชายที่เริ่มทำตัวไม่ถูกจนหน้าเริ่มแดงขึ้นมา
“โธ่ แด๊ดครับ ไม่มีอะไรหรอก ผมก็แค่มีความสุขที่เห็นทุกคนกินอาหารอย่างเอร็ดอร่อยจริง ๆ ไม่มีอะไรเลย” ชายหนุ่มยังหาข้อแก้ตัวไม่เลิก
“แต่พี่เอนาสหน้าเริ่มแดงแล้วนะคะ หรือว่าจะแพ้อาหารทะเล” นิสาเห็นเขาหน้าแดงจึงถามออกมาด้วยความเป็นห่วง
“ไม่ใช่ครับ ไม่ใช่ คือพี่ร้อนหน้าก็เลยแดง เดี๋ยวผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับทุกคน” เอเรนาสทนต่อสายตาของนิสาที่มองมาไม่ไหวจึงขอตัวไปเข้าห้องน้ำ เพราะเขาเริ่มรู้สึกว่ามังกรยักษ์ที่อยู่หลบอยู่ในกางเกงได้ตื่นขึ้นมาแล้ว
จากนั้นมาดามแมรี่ คุณอิรินัส และเอเรนอสก็หัวเราะออกมาด้วยความขบขันที่ได้เห็นคาสโนวาตัวพ่อมีอาการเขินจนทำอะไรไม่ถูกแล้วหนีเข้าห้องน้ำดื้อ ๆ แบบนี้ ต่างจากสองสาวที่ไม่รู้ว่าพวกเขาหัวเราะทำไม จึงหันมาสบตากันแล้วหัวเราะออกมาบ้างแบบงง ๆ ทำให้บรรยากาศการรับประทานอาหารเย็นของวันนี้มีแต่เสียงหัวเราะแห่งความสุข ซึ่งจะแตกต่างจากวันพรุ่งนี้โดยสิ้นเชิง