ในขณะที่เซียร่ากำลังยกแก้วเบียร์ขึ้นมาดื่มแต่ทว่าเธอก็ได้ยินเสียงเคาะประตู
“ไปเปิดเถอะ น่าจะเป็นอับบาลที่มารับเกรเทล..”
เพอร่ากล่าวก่อนจะอุ้มเกรเทลขึ้นมา และเมื่อเห็นดังนั้นเซียร่าก็รีบเดินไปเปิดประตูในทันที เธอส่งยิ้มจางๆ ให้กับชายหนุ่มที่อยู่เบื้องหน้า
“ข้ามารับภรรยาครับ”
“รอสักครู่นะคะ เพอร่ากำลังอุ้มนางมา”
อับบาลก้มหน้าลงเพื่อขอบคุณเซียร่า
“ขอบคุณที่เป็นเพื่อนกับเกรเทล ต่อจากนี้นางอาจจะมาที่บ้านของเจ้าบ่อยๆ ฝากช่วยดูแลและต้อนรับภรรยาที่แสนพูดเยอะของข้าด้วยนะครับ”
ไม่รู้ทำไมเซียร่าถึงได้มองว่าอับบาลเขารักเกรเทลจากใจจริง ความห่วงใยและความรักของเขามันออกมาจากสายตาที่แสนอบอุ่นนั่น ยังไม่รวมกับที่เขาทั้งสุภาพและอ่อนโยนอีกด้วย
เพอร่าส่งเกรเทลในอ้อมแขนให้กับอับบาล
“นางดื่มเยอะไปหน่อย ท่าทางจะยินดีที่เซียร่าย้ายบ้านใหม่”
อับบาลมิได้กล่าวคำใด เขาก้มหน้าเพื่อเป็นการอำลาก่อนจะเดินจากไป
