เช้าวันใหม่
วิจัยทำกับข้าวในครัวเพื่อทำไปส่งเก็ตส์เนอร์และลูกๆที่ รพ.
ครืดๆๆๆ เสียงโทรศัพท์ของวิจัยดัขึ้น เธอรีบกดรับและเปิดกล้องทันที
" ............" วิจัยไม่ได้กรอกขานรับตอบกลับไป เก็ตส์เนอร์มองนิ่งๆกับท่าทางของเธอที่งัวเงียทำอาหารในครัวอยู่ เขาขบกรามแน่นๆ เพราะเมื่อคืนนั่งรอๆๆๆๆ เมียกับห้องแต่เมียกับไม่กลับมานอนที่ รพ. กับเขาเลย
"............" วิจัยทำอาหารเงียบๆ ปลายตามองเก็ตส์เนอร์เป็นระยะๆเพื่อดูว่าเขาเป็นอย่าง
' วิ ' เก็ตส์เนอร์อดไม่ได้เขาต้องเอ่ยเรียกชื่อเมียแสนซนเหมือนเด็ก วิจัยอมยิ้มที่มุมปากพลางเงยหน้าขึ้นมาสบตากับดวงตาสีฟ้าที่มันไม่สามารถปิดซ่อนความลับเอาไว้ได้ ดวงตาสีฟ้าของเก็ตส์เนอร์แสดงออกว่าหงุดหงิด เดือดดาล ไม่พอใจ เธอมากๆ แต่สำหรับเธอแล้วเธอกลับชอบแววตาแบบนั้น เพราะมันเร่าร้อนและทำให้บทรักดิบ เถื่อนดี วิจัยคิดแล้วถึงวกับกลืนน้ำลายลงคอฝืดๆ รู้สึกปั่นป่วนที่ท้องน้อ
