เป็นห่วง

2649 คำ

คอนโดวิจัย วิจัยและเก็ตส์เนอร์เดินเข้ามาในห้อง เธออุ้มลูกชายไปวางไว้บนเตียง " เรามีเรื่องต้องคุยกัน " เก็ตส์เนอร์พูดกับวิจัยที่กำลังจะเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อไปเอากะละมังและผ้าเช็ดตัวมาเช็ดตัวทะความสะอาดร่างกายของลูกทั้งสองคน วิจัยหันหน้ามาพร้อมแสยะยิ้มร้าย แววตาว่างเปล่า " วิยังไม่ว่าง เนอร์รอก่อนได้ไหม" วิจัยบอกเก็ตส์เนอร์น้ำเสียงเรียบพร้อมเดินเข้าไปในห้องน้ำ เก็ตส์เนอร์ขบกรามแน่นๆ เขาก้มลงมองลูกๆทั้งสองคน คนหนึ่งหน้าแดงเป็นลูกสตรอเบอร์รี่เลย อีกคนเฉยๆ เขาอุ้มหนูน้อยวาร์เลย์เขาสัมผัสได้ว่าอุณหภูมิในร่างกายของลูกสาสนั้นไม่ได้สูง แต่มันเหมือนติดลบเลย แต่ลูกสาวของเขากับยิ้มร่าเริง สดใส " ทำไมอุณหภูมิในร่างกายของลูกสองคนถึงแตกต่างกัน" เก็ตส์เนอร์ถามด้วยความสงสัย วิจัยนั่งลงข้างๆขอบเตียงฝั่งหนูน้อยวาร์เนอร์ " นี้วิกล้าเอาลูกไปวิจัยยังไงเหรอ วินั้นลูกของเรานะ วิจะเลือดเย็นเกินไปไหม?"

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม