วันใหม่ร้านกาแฟ ' เพื่อเธอ'
เก็ตส์เนอร์นั่งอยู่ที่มุมสุดในร้านกาแฟโดยวิจัยและลูกๆได้ไปที่ รพ.ก่อนเขาแล้ว
' แด๊ดของอนุญาตน้องเลย์และน้องเนอร์ไปทำธุระข้างนอกสักแป๊บนะครับ' เก็ตส์เนอร์บอกกับหนูน้อยทั้งสองคน
' ครับ/ค่ะ' หนูน้อยทั้งสองคนตอบพร้อมกับกันรอยยิ้ม เก็ตส์เนอร์แหงนหน้าขึ้นมามองหน้าของวิจัย เธอก็ทำหน้านิ่งๆส่งให้เขาแถมเธอยังแกล้งหันหน้าไปทางอื่นอีก เก็ตส์เนอร์มองแล้วหมั่นเขี้ยวมัมสิมากกว่าเด็กๆอีก อยากลงโทษให้สาสมเอาให้ร้องขอชีวิตเลย เอาให้ลูกคนที่สามได้มาเร็วๆเลย
' เนอร์ไปแป๊บเดียวนะวิ' เก็ตส์เนอร์บอกกับวิจัย
'........' แต่วิจัยไม่ตอบ เธอก้มล้มไปอุ้มเด็กๆขึ้นและเดินเข้าไปใน รพ. ทันที หนูน้อยทั้งสองคนหันมามองหน้าของเก็ตส์เนอร์พร้อมยกมือขึ้นโบกลาและรอยยิ้มที่ยิ้มกว้างส่งให้เขา
" มาช้าจังว่ะ" เก็ตส์เนอร์พูดพึมพำคนเดียวพลางยกนาฬิกาข้อมือของตัวเองขึ้นมาดูเวลา เก็ตส์เนอร์กำลังสอดส่า
