แพรวาลืมตาตื่นขึ้นมาบน แท่นบรรทมในตำหนักของฮ่องเต้ ข้างกายมีลี่มี่ บีบนวดอยู่ข้างๆ ถัดไปเป็นหมอหลวงที่จับชีพจรด้วยใบหน้าเคร่งเครียด
"ลี่มี่ หิวน้ำ ขอน้ำหน่อย" ลี่มี่ท่าทางตื่นเต้นรีบกุลีกุจอ รินน้ำใส่ถ้วย แพรวารับมาดื่มรวดเดียวเกือบหมดถ้วย
" ออกไปข้างนอกก่อนลี่มี่ เจี่ยเจี่ย มีเรื่องจะคุย กับ หมอหลวงเพียงลำพัง แต่เจ้าอย่าได้ปริปากบอกใคร ว่าพี่สาวฟื้นแล้ว นะพี่สาวขอร้อง" ลี่มี่ย่อตัวทำความเคารพ เดินออกจากห้องไปปิดประตูอย่างแผ่วเบา
ฮ่องเต้ถลา เข้ามาหา ลี่มี่ทันที
" เฟยลี่ เป็นอย่างไรบ้าง"ลี่มี่ ขมวดคิ้วนึกหาคำโกหก
" ท่านหมอบอกว่านายหญิงแค่เพียง อ่อนเพลีย จึงทำให้เป็นลม อีกสักพัก คงจะได้สติ หมอหลวงวานให้ลี่มี่ไปหยิบ เทียบยาเห่าที่ ห้องนายหญิง เพคะฝ่าบาท จึงจำต้องให้ลี่มี่ออกมา
"อย่างนั้นข้าก้หมดห่วง เจ้าไปเถอะรีบไปรีบมา อย่าโอ้เอ้" ฮ่องเต้สำทับ ลี่มี่ถวายพระพรก่อน เดินนวยนาดจากไป
"ฝ่าบ
