ข้าเข้าวังมาเพื่อพบกับมู่เฉินดังที่ให้หนานจิ้งนำเรื่องมาแจ้งกับมู่เฉินแล้ว เมื่อมาถึงตำหนักลับที่นัดพบกันสีหน้าของมู่เฉินดูมิค่อยสู้ดีนัก
"ท่านพี่" มู่เฉินเอ่ยขึ้นทันทีเมื่อพบหน้าข้า
การที่จะนัดพบกันภายในวังนั้นยากยิ่งเนื่องจากต้องคอยหลบหลีกมิให้เหล่าขุนนางแคลงใจทั้งยังหลบหลีกเส้นสายของข้าหลวงในวังที่ถูกซื้อตัวโดยขุนนางเหล่านั้นเพื่อสืบหาข่าวความเคลื่อนไหวภายในวังอีก
"อาการของฮองเฮาเป็นอย่างไรบ้างมู่เฉิน"
"พระอาการประชวรของเสด็จแม่ยังมีสู้ดีขอรับ ทำให้เสด็จพ่อกระวนกระวายพระทัยยิ่งนัก แล้วทางฝั่งท่านพี่เป็นเยี่ยงใดบ้างขอรับข้าได้ข่าวว่าอันเอ๋อร์กระโดดน้ำ"
"หลี่อันมิเป็นไรแล้วอาการนางดีขึ้นมาก โชคดีที่ตอนช่วยขึ้นมาจินเยว่ช่วยนางให้ฟื้นได้ มิเช่นนั้นก็มิรู้ว่านางจักเป็นเช่ยไรบ้าง"
"เยว่เอ๋อร์น่ะหรือขอรับ? มิน่าเชื่อ"
"ข้าเองก็รู้สึกเช่นเจ้า แต่ข้านั้นประจักษ์แก่สายตาตนเองว่าจินเยว่นางช
