“ฉัน ฉันเด็ดกว่ายัยนั่นเยอะ”
“อ๋อเหรอ! ทำสักทีสิ”
“ฮึ่ม! แล้วแกจะได้รู้ ว่าไม่ควรดูถูกคนอื่น ถ้าไม่รู้จักเขาดีพอ”
ใบหน้าสวยเต็มไปด้วยความไม่พอใจ ผมมองในขณะที่พยายามกลั้นยิ้มสุดชีวิต วาฬที่ไม่ได้สนิทกันมานานกว่าสองปี ยังมีนิสัยเหมือนเดิม นั่นคือไม่ชอบให้คนดูถูก แต่เธอคงไม่รู้ว่าสำหรับผมนั้น นิสัยนั่นของเธอถือว่าเป็นจุดอ่อน
“ทำไม่เป็นก็บอกวาฬ ลีลาอยู่นั่นแหละ!”
กึ่ด พรวด!
เสียงกัดฟันมาก่อน ตามด้วยเสียงแท่งเนื้อของผมที่ถูกร่องรักของวาฬกลืนกินอย่างรวดเร็ว ริมฝีปากบางกัดเข้าหากันแน่น จนผมต้องเอื้อมมือไปคลึงให้เธอคลายมันออก จ้องมองกลีบปากนุ่มนิ่มอย่างนึกกลัว
“อย่ากัด ถ้าอยากกัด กัดฉันดีกว่า”
“อื้อ”
วาฬฟุบหน้าลงมาอย่างรวดเร็ว ใช้ฟันขาวสะอาดกัดลงบนอกผมอย่างแรง ผมกัดฟันแน่น ไม่เพียงแค่เจ็บบริเวณที่โดนกัด ร่างกายส่วนนั้นผมก็ทรมานไม่น้อย วาฬไม่ยอมคลายฟันออก รวมถึงไม่ยอมขยับร่างกายของเธอด้ว
