ตอนที่ 4
807 คำ
การประชุมจัดหาผู้ผลิตชิ้นส่วนในไตรมาสถัดไป ผู้เข้าร่วมประชุมในวันนี้ประกอบไปด้วย ผู้จัดการฝ่ายต่างๆ ทั้งจากสำนักงานใหญ่ โรงงานหลัก และโรงงานย่อย
ฟ้ากว้างในฐานะของประธานบริษัทได้มอบหมายให้ผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อ ดำเนินการให้โรงงานผู้ผลิตรายย่อยแต่ละแห่งยื่นราคาชิ้นส่วนเข้ามาตามวันเวลาที่ได้ประชุมกันเอาไว้ จากนั้นให้ผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อแยกราคาที่เหมาะสมออกมา และนัดวันประชุมกับผู้จัดการฝ่ายควบคุมการผลิตและผู้จัดการโรงงานอีกครั้ง เพื่อปรึกษาหารือกันว่าผู้ประกอบการรายใดควรจะผลิตชิ้นส่วนชนิดไหน
เพราะการอนุมัติผลิตไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าต้องเลือกชิ้นส่วนราคาต่ำเป็นหลัก แต่ต้องควบคู่กับคุณภาพด้วย เพราะถ้าหากราคาต่ำแต่คุณภาพไม่ได้ อนาคตที่สินค้าจะเสียหายก็มีมาก เพราะสกายกรุปต้องถือคุณภาพสินค้าเป็นสำคัญ ตามวิสัยทัศน์ของบริษัทคือ
‘กำไรที่เหมาะสมต้องควบคู่ไปกับคุณภาพที่ดีเยี่ยม’
ฟ้ากว้างมองอันดามันที่จดบันทึกการประชุมอย่างว่องไวตามที่เขาสรุปเอาไว้ ก่อนจะหันมองผู้ร่วมประชุม เมื่อเห็นว่าทุกคนเข้าใจตรงกันแล้ว การประชุมจึงสิ้นสุด
“คนหนุ่มไฟแรงจริงๆ นะฟ้ากว้าง อย่างนี้อาก็เบาใจ”
ฟ้ากว้างหันมองเจ้าของเสียงทุ้มที่เดินเคียงข้างเขาออกมาจากห้องประชุม ซึ่งเขาทิ้งระยะห่างให้เหมือนเดินตามหลังผู้ใหญ่อย่างให้เกียรติ ปลายหางตาก็เห็นเลขาของเขาค้อมศีรษะนิดๆ ให้ ‘ทวิช’ ซึ่งผู้สูงวัยก็พยักหน้ายิ้มให้อันดามันก่อนที่หล่อนจะเดินแยกไป
ใบหน้าหล่อจัดส่งยิ้มน้อยๆ อย่างอ่อนน้อมให้กับอาทวิชเพื่อนรักของพ่อ ซึ่งดำรงตำแหน่งเป็นผู้จัดการฝ่ายบัญชีของสำนักงานใหญ่และยังเป็นผู้ถือหุ้นรองจากเขาอีกด้วย และที่สำคัญอีกไม่นานเขากับอาทวิชก็จะมีความสัมพันธ์ที่แนบแน่นมากกว่านั้น
“ถ้าผมไม่มีพ่อกับคุณอาช่วยผลักดัน ผมก็คงทำไม่ได้แบบนี้หรอกครับ”
“พูดอย่างนั้นก็ไม่ได้หรอกฟ้ากว้าง ไอ้คนรุ่นอากับรุ่นพ่อเราน่ะมันคนหัวโบราณกันแล้ว ก็ต้องยอมรับล่ะว่าเรามองเกมแตก เปลี่ยนจุดด้อยให้เป็นจุดที่แข็งแกร่งขึ้นมาได้ ถ้าเป็นรุ่นอารุ่นพ่อเรานะก็คงจะเลือกบริษัทที่ให้ราคาถูกสุดนั่นแหละ จากนั้นก็มาปวดหัวกันทีหลัง ตามแก้ตามเช็ดตามล้างกันเข้าไป จนถึงเขาเคลมเป็นลำเรือก็เคยโดนมาแล้วนะ ได้คนหนุ่มอย่างเรามาบริหาร อาก็เบาใจ นี่ก็ฝากความหวังไว้ที่ยายลูกนกอีกคนหนึ่ง ไม่รู้เหมือนกันว่ารายนั้น ถ้าเข้ามาทำงานจริงๆ จังๆ แล้วจะเหลวหรือเปล่า”
ฟ้ากว้างยิ้มเพียงนิดกับน้ำเสียงเกรงๆ ปนเอ็นดูที่อาทวิชพูดถึง ‘ทิชารัตน์’ ลูกสาวเพียงคนเดียวของท่าน
“ไม่เหลวหรอกครับคุณอา ลูกนกเขาคล่องตัวขนาดนั้น ผมว่าแค่เดือนเดียวก็รู้งานทั้งหมดแล้วล่ะครับ”
“อืม... ยังไงอาก็ฝากน้องด้วยละกัน ทำงานให้เข้าคู่เข้าขากันนะ มีอะไรไม่เข้าใจก็สอนน้องบอกน้อง หรือน้องทำอะไรไม่ถูก ฟ้ากว้างก็สอนน้องได้เลย อย่าปล่อยให้น้องเข้าใจอะไรผิดๆ เพราะมันจะส่งผลต่อภาพรวมของเรา”
“ครับคุณอา”
ฟ้ากว้างเพียงรับคำไม่ได้พูดอะไรต่อ เพราะนึกไม่ออกจริงๆ ว่าควรจะพูดว่าอะไร เพราะเรื่องที่อาทวิชเปิดประเด็นมาเขาไม่ได้เต็มใจสักนิด เรื่องที่พ่อของเขากับอาทวิชจะให้ทิชารัตน์เข้ามาบริหารงานในฝ่ายบัญชีของบริษัท เพราะว่าทิชารัตน์จบด้านบัญชีมาโดยตรง ทั้งยังทำงานกับบริษัทข้ามชาติจนได้รับความไว้วางใจจากเจ้านาย พ่อของเขากลับอาทวิชจึงก็เห็นตรงกันว่าถึงเวลาแล้วที่ทิชารัตน์ควรจะมาช่วยงานในส่วนของสกายกรุปสักที
แม้เขาจะไม่เห็นด้วย แต่ก็แย้งอะไรไม่ได้ เพราะในเมื่อเขายังขึ้นแท่นเป็นประธานบริษัทต่อจากพ่อของเขาได้ ทิชารัตน์ก็สามารถขึ้นมาเป็นผู้จัดการฝ่ายบัญชีต่อจากพ่อของหล่อนได้เช่นกัน โดยเฉพาะที่อาทวิชถือเป็นหุ้นส่วนหลัก เขาก็ยิ่งไม่มีอำนาจใดจะไปคัดค้าน
และอีกเรื่องที่เขาไม่เห็นด้วย แต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธได้เช่นกันก็คือ หล่อนกับเขาเป็น ‘คู่หมั้น’ ที่พ่อแม่จับวางตั้งแต่เกิด
หากจะมองในด้านความเหมาะสม เขากับทิชารัตน์เหมาะสมกันทุกด้าน
หล่อนสวย ดูดี ดูหรู ทุกกระเบียดนิ้ว
- ผู้เขียน
