ค่าของหัวใจ

4

ประตูกระจกกั้นความเย็นภายในห้องถูกเปิดออกทันทีที่คนทั้งคู่มาถึง ผู้ใหญ่ในบ้านที่เดินออกมาต่างมาหนุ่มสาวสองคนด้วยความรู้สึกแต่งต่างกันออกไป คุณหญิงยิ้มกว้างอย่างพอใจ ในที่สุดถ้าหลานชายคนเดียวจะมีวาสนาได้หนูนุชมาเป็นคู่ครองก็ถือว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาที่นางทำไปไม่สูญเปล่า คุณนรีรู้สึกขุ่นใจน้อยๆกับภาพที่เห็นหมอนุชแม้จะมีหน้าที่การงานมั่นคงแต่ไม่ได้มีทรัพย์สมบัติหรือนามสกุลใหญ่ให้พอที่จะเกื้อกูลกันทางธุรกิจ ส่วนคุณผู้ชายก็แค่แปลกใจที่ทั้งคู่มาพร้อมกันได้ยังไงเท่านั้นเอง

"ซื้ออะไรมาเธียร" ผู้เป็นแม่ถามออกไปเมื่อเห็นลูกชายถือถุงใบใหญ่เดินเข้ามา เธียรวิทย์ยิ้มกว้างออกมาแล้ววางถุงตรงข้างตัวก่อนจะนั่งลงข้างๆผู้เป็นแม่

"กระเป๋าครับ ซื้อมาให้นุช "เสียงที่บอกออกมาคล้ายเรื่อยๆไม่มีความนัย แต่คนในครอบครัวกลับจับพิรุธนี้ได้ ผู้ชายอย่างเธียรวิทย์ไม่ใช่จะใจดีแบบนี้ ธีรนุชมองชายหนุ่มอย่างตกใจก่อนจะงงๆกับอาการของเค้า

"พี่ซื้อให้เอาไว้ใช้สลับกับใบที่ถืออยู่ ใบนี้สีดำรับรองไม่เปื้อน" คนรับทำตัวไม่ถูกเลยทีเดียว คุณย่าจึงสะกิดน้อยๆเพื่อให้รับของจากหลานชาย

"ขอบคุณมากนะคะพี่เธียร" เสียงหวานกล่าวขอบคุณออกมาแม้อยากจะมุดหน้าลงไปให้หายไปตอนนี้ก็ตาม คุณนรีมองคนทั้งคู่แล้วถอนหายใจ เธียรอย่ามาทำไก๋ใส่แม่เด็ดขาด ลูกชายนางชอบหมอนุช คุณผู้หญิงของบ้านมองคุณแม่สามีแล้วถอนหายใจ เพราะมีคนให้ท้ายนี่เอง ธีรนุชถือได้อยู่ตรงนี้ได้

การ์ดใบเล็กถูกนำมาเปิดอ่านนับครั้งไม่ถ้วนตั้งแต่มาถึงบ้าน ถ้อยคำบางคำที่เขียนมาทำให้ใจของเธอสั่นระรัว

*ต่อไปนี้นุชจะมีความสุขทุกวันเพราะพี่*

หมายความว่ายังไง เค้าจะมาเป็นความสุขให้เธอหรอ คุณเธียรวิทย์ ทายาทพันล้านอย่างเค้าจะมามองเด็กในบ้านอย่างเธอหรอ เมื่อคิดได้อย่างนี้จิตใจที่เคยฟูพองกลับแฟบลงอย่างน่าสงสาร มือบางลูบกระดาษแผ่นน้อยเบาๆแล้วบ่นกับตัวเอง

"นุชเห็นพี่เธียรห่างๆนุชก็มีความสุขแล้วค่ะ"

รถสปอร์ตคันหรูแล่นเข้ามาจอดหน้าตึกอำนวยการช่วงเช้าตรู่ เสียงปลดล้อกประตูดังขึ้นก่อนที่ประตูจะเปิดออกอย่างรวดเร็ว

"ตั้งใจทำงานคิดถึงพี่บ้างแล้วเย็นนี้พี่จะมารับ"

คนขับรถบอกเสียงนุ่มก่อนจะปล่อยให้เธอลงจากรถพร้อมกับใบหน้าที่ร้อนผ่าวด้วยความเขินอายอย่างที่สุด มือบางคล้องสายโซ่เข้ากับไหลาที่สวมเสื้อกาวน์ตัวสั้นแล้วเดินก้าวเข้าไปในอาคารอย่างรวดเร็ว เธอไม่อยากให้ใครเห็นเลยว่า ใครเป็นคนมาส่งเธอ

นักข่าวสังคมมองดูรถหรูตรงหน้าตึกอำนวยการอย่างรวดเร็วก่อนจะคว้ากล้องมือถือมาถ่ายรูปเอาไว้ รถแบบนี้นับคันได้ในประเทศ แค่หาทะเบียนก็รู้แล้วว่ารถใคร สงสัยว่าไฮโซคนไหนเท่านั้นที่มาจีบนักเรียนหมอหน้าใสเท่านั้นเอง มือที่กดโทรศัพท์ส่งไลน์ไปหาสายข่าวที่อยู่ในกรมขนส่งอย่างรวดเร็ว ไม่ถึงสิบนาที ข้อมูลของคนขับก็ปรากฏขึ้นทันที ผู้ครอบครองรถ เธียรวิทย์ เธียรธีระกุล ไฮโซหนุ่มรูปงามที่สาวๆค่อนเมืองอยากได้จนตัวสั่นนั่นเอง

"หมอขา กระเป๋าสวยมากเลยค่ะ " พยาบาลวัยกลางคนแอบชมอย่างใจจริงก่อนจะมองดูกระเป๋ารุ่นคลาสสิกราคาแพงที่ถูกวางลงบนโต้ะทำงาน เจ้าของกระเป๋ายิ้มเจื่อนๆก่อนจะค่อยๆเลื่อนกระเป๋าลงมาแล้วเก็บเอาไว้ในลิ้นชักข้างล่างทันที

"พี่ก็ชอบแต่ราคามันสูงมากแถมยังหายากด้วย" คนฟังพยักหน้ารับรู้ก่อนจะเปิดคอมพิวเตอร์ตรงหน้าเพื่อเตรียมตัวทำงาน เธอไม่อยากต่อความนักเพราะเกรงจะเข้าตัวหากพูดมากไป

คุณนรียิ้มกว้างออกมาเพื่อพบสาวน้อยหน้าใสวัยมหาวิทยาลัยคนนี้ แพรดาว เป็นลูกสาวของเพื่อนนักธุรกิจของเธอ อายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับหมอนุช แต่ยังเรียนไม่จบมหาวิทยาลัย แต่ไม่เป็นไรหรอกก็ในเมื่อหมอนุชอยากพาสชั้นทำไมละ ถึงได้จบไวกว่าคนอื่น คุณนรีจับมือบางเอาไว้ใก้ลตัวก่อนจะถามออกไปตามตรง

"อยากพบพี่เธียรไหมลูก"